چطور به سوالات کودکان درباره درگیری پاسخ دهیم؟
درگیری و حوادث فقط بزرگترها را درگیر و نگران نمیکند، کودکان هم سهمی از اضطراب اتفاقات تلخ دارند؛ آنها سؤال میپرسند، میترسند و گاهی در سکوت، اضطراب را در دل خود نگه میدارند. در پی حمله رژیم صهیونیستی به ایران، توصیه های روانشناسی دفتر یونیسف بازخوانی می شود، توصیههایی که والدین را راهنمایی می کند چطور با فرزندان خود درباره این موضوعات حرف بزنند، به سوالاتشان پاسخ بدهند.

درگیری و حوادث فقط بزرگترها را درگیر و نگران نمیکند، کودکان هم سهمی از اضطراب اتفاقات تلخ دارند؛ آنها سؤال میپرسند، میترسند و گاهی در سکوت، اضطراب را در دل خود نگه میدارند.
در پی حمله رژیم صهیونیستی به ایران، توصیه های روانشناسی دفتر یونیسف بازخوانی می شود، توصیههایی که والدین را راهنمایی می کند چطور با فرزندان خود درباره این موضوعات حرف بزنند، به سوالاتشان پاسخ بدهند.
کد خبر: 718541 | ۱۴۰۴/۰۳/۲۳ ۲۳:۱۲:۵۹
درگیری و حوادث فقط بزرگترها را درگیر و نگران نمیکند، کودکان هم سهمی از اضطراب اتفاقات تلخ دارند؛ آنها سؤال میپرسند، میترسند و گاهی در سکوت، اضطراب را در دل خود نگه میدارند.
در پی حمله رژیم صهیونیستی به ایران، توصیه های روانشناسی دفتر یونیسف بازخوانی می شود، توصیههایی که والدین را راهنمایی می کند چطور با فرزندان خود درباره این موضوعات حرف بزنند، به سوالاتشان پاسخ بدهند.
به گزارش ایسنا، این توصیه ها به شرح زیر است:
قبل از هرکاری، بفهمید فرزندتان چه میداند و چه احساسی دارد؟
از فرزندتان بپرسید که درباره درگیری چه میداند و چه احساسی دارد.
با دقت گوش دهید و هرگونه اطلاعات نادرست را اصلاح کنید.
گفتوگوی آزاد را تشویق کنید و به او اطمینان دهید که همیشه میتواند با شما صحبت کند.
با کودک خود با لحنی آرامشبخش و متناسب با سن او صحبت کنید.
از زبانی استفاده کنید که متناسب با سن کودک باشد و با آرامش صحبت کنید.
به واکنشهای کودک توجه کنید و به او اطمینان دهید در هر شرایطی، همه تلاش میکنند تا از او محافظت کنند.
اشکالی ندارد اگر همه پاسخها را ندانید، میتوانید به او بگویید که نیاز دارید پاسخ را جستوجو کنید.
با کودک خود همدلانه مکالمه کنید .
هنگام صحبت با کودک از برچسبها استفاده نکنید.
همدلی نسبت به افرادی که تحت تأثیر درگیری قرار گرفتهاند را تقویت کنید.
گفتوگو درباره درگیری را با دقت و مهربانی به پایان برسانید.
هنگام پایان دادن به گفتوگو، مطمئن شوید که کودک ناراحت یا مضطرب نیست.
از طریق زبان بدن و لحن صدا، میزان اضطراب او را ارزیابی کرده و به او یادآوری کنید که همیشه برای حمایت از او در کنارش هستید.
میزان قرار گرفتن کودک در معرض اخبار نگرانکننده و تصاویر نامتناسب را کاهش دهید.
حواس او را با فعالیتهایی مانند بازی کردن، نقاشی یا پیادهروی پرت کنید.
به طور منظم با کودکتان درباره احساسات و افکارش صحبت کنید.
مراقب نشانههای ناراحتی مانند گوشهگیری، وابستگی بیش از حد یا مشکل در خوابیدن باشید.
سعی کنید در دسترس باشید تا او بتواند با شما گفتوگو کند و صحبتهای خود را با نکتهای مثبت به پایان برسانید.