ارتش آمریکا به جای امنیت ابزار تبلیغات است

آخرین باری که دونالد ترامپ برای سرکوب اعتراضات داخلی در آمریکا به ارتش متوسل شد، ژوئن ۲۰۲۰ بود.
پیت هگست، آن زمان در قالب یک واحد گارد ملی در واشنگتن با کلاه کِولار و سپر ضدشورش در مقابل کاخ سفید حاضر شد، در حالی که پنتاگون برای جلوگیری از درگیری میان نیرو‌های ارتش و مردم آمریکا به شدت در تلاش بود.
امروز، هگست به‌عنوان وزیر دفاع، دومین مقام ارشد پس از ترامپ در زمینه مدیریت اعزام نیرو‌های نظامی برای مقابله با ناآرامی‌های لس‌آنجلس است؛ و این‌بار، پنتاگون نه تنها مانعی در برابر تصمیم‌های ترامپ نیست، بلکه نقش شتاب‌دهنده‌ای دارد.
دولت ترامپ با فدرال‌کردن ۴ هزار نیروی گارد ملی کالیفرنیا (بر خلاف خواست فرماندار این ایالت) و اعزام ۷۰۰ تفنگدار دریایی به لس‌آنجلس، یکی دیگر از خطوط قرمز دموکراسی آمریکایی را زیر پا گذاشت.
در حالی که هیچ نشانه‌ای از تردید یا نگرانی در میان مقامات رسمی دیده نمی‌شود، کاخ سفید از روند شکل‌گیری بحران در لس‌آنجلس خشنود است.
از نظر آنها، این وضعیت نشان‌دهنده اولویت‌های دولت در حوزه مهاجرت و قانون‌مداری است و به‌زعم آنها، دموکرات‌ها را در موضع ضعف قرار می‌دهد.
یکی از مشاوران ارشد کاخ سفید به‌طور ناشناس به رسانه‌ها گفته: «بهتر از این نمی‌توانست پیش برود.
انگار انتخابات ۲۰۲۴ هنوز ادامه دارد؛ ترامپ قوی است، در حالی که دموکرات‌ها در حال دفاع از غیرقابل‌دفاع هستند.» در مقابل، منتقدان هشدار می‌دهند که این بازی خطرناک می‌تواند زمینه‌ساز خشونت‌های بیشتر شود.
بازنشستگان ارتش و کارشناسان امنیتی تأکید دارند که دخالت نیرو‌های نظامی در امور داخلی شهر‌ها باید آخرین گزینه باشد.
بردلی بومن، رئیس برنامه دفاعی در اندیشکده FDD و از افسران سابق ارتش، هشدار داد: «باید با احتیاط شدید به استفاده از ارتش در داخل کشور نگاه کرد.
این موضوع می‌تواند به رابطه ارتش با شهروندان لطمه جدی بزند.»
ژنرال بازنشسته رندی منر، معاون پیشین گارد ملی در دولت اوباما نیز گفت: «فدرال‌کردن گارد ملی نه تنها هزینه بالایی دارد، بلکه برنامه‌های آموزشی نیرو‌ها را مختل می‌کند و به آمادگی عملیاتی آنان آسیب می‌زند.»
به‌گفته مارک کانسیان، سرهنگ بازنشسته تفنگداران دریایی، تفاوت زیادی میان گارد ملی و نیرو‌های ارتش وجود دارد.
گارد ملی به مردم کمک می‌کند و در کنار جامعه فعالیت می‌کند، اما نیرو‌های ارتش با ذهنیتی آموزش می‌بینند که دشمن را شناسایی و نابود کنند.
او افزود: «ما با شهروندان آمریکا طرف هستیم، نه دشمن خارجی.
اینجا فلوجه نیست، اینجا لس‌آنجلس است.»
هگست، صبح امروز در نخستین حضور رسمی خود در کنگره، با لحنی تند با نمایندگان دموکرات روبه‌رو شد.
وقتی نماینده‌ای از هزینه استقرار نیرو‌ها پرسید، از پاسخ طفره رفت و به جای آن، فرماندار مینه‌سوتا را بابت عملکرد در جریان اعتراضات سال ۲۰۲۰ هدف انتقاد قرار داد.
مقام‌های نظامی بعد‌ها گفتند که هزینه عملیات لس‌آنجلس حدود ۱۳۴ میلیون دلار خواهد بود.
ترامپ نیز تهدید کرد که در صورت برگزاری اعتراضات در مراسم رژه روز ارتش، معترضان «با نیروی قاطع» مواجه خواهند شد.
او همچنین از احتمال فعال‌کردن «قانون شورش» سخن گفت؛ قانونی که به رئیس‌جمهور اجازه می‌دهد از ارتش برای مقابله با ناآرامی‌های داخلی استفاده کند.
در سخنرانی در پایگاه فورت براگ، ترامپ گفت: «لس‌آنجلس را آزاد می‌کنیم و دوباره آن را تمیز، ایمن و آمریکایی می‌سازیم.
اجازه نمی‌دهیم یک شهر آمریکایی به‌دست دشمنان خارجی اشغال شود.»
با این حال، حتی در درون دولت نیز نگرانی‌هایی وجود دارد.
دو تن از مقامات ارشد کاخ سفید در گفت‌و‌گو با خبرنگاران، با لحنی محتاط‌تر صحبت کردند و تأکید داشتند که تاکنون گارد ملی صرفاً به حفاظت از ساختمان‌های فدرال پرداخته است.
یکی از این مقامات گفت: «اگر نیرو‌های ارتش در خشونت‌ها درگیر شوند، نمی‌دانیم مقصر کیست، ولی مطمئنیم که هیچ‌کس برنده نخواهد بود.»
نکته قابل توجه دیگر، تفاوت رویکرد هگست با سلف او، مارک اسپر، است.
در سال ۲۰۲۰، اسپر و ژنرال مارک میلی، با استقرار نیرو‌های فعال ارتش برای مقابله با معترضان مخالفت کردند.
حتی زمانی که ترامپ در خفا پیشنهاد شلیک به پا‌های معترضان را داد، اسپر با انتقال نیرو‌ها به خارج از پایتخت، تلاش کرد از درگیری مستقیم جلوگیری کند.
هگست، اما مسیری کاملاً معکوس را در پیش گرفته است.
در کتابی که در سال ۲۰۲۴ منتشر کرد، از تجربه‌اش در گارد ملی و برخورد با معترضان به‌عنوان نقطه عطفی در دیدگاه‌هایش یاد کرده بود.
او مدعی است که دیگر به ارتش آمریکا اعتماد ندارد و اکنون در تلاش است آن را در راستای دیدگاه‌های ترامپ بازطراحی کند.
در مجموع، آنچه در لس‌آنجلس رخ داده، نه دفاع از قانون، که سوءاستفاده از نیرو‌های مسلح برای مقاصد سیاسی است.
دولت ترامپ بار دیگر نشان داده که آماده است برای پیشبرد اهداف خود، از تمام ابزارها—even ارتش آمریکا—در برابر مردم خودش بهره بگیرد؛ و این چیزی است که می‌تواند دموکراسی آمریکایی را به شکلی بی‌سابقه تهدید کند.
منبع: شورای آتلانتیک