در سایه‌سار فراموشی، مزار مردی از جنس آفتاب - تسنیم
21 خرداد، سالروز تولد دکتر محمدحسن گنجی است؛ فرزندی از خراسان جنوبی که نامش در تاریخ علمی ایران با عنوان «پدر علم جغرافیای نوین» و «بنیان گذار سازمان هواشناسی کشور» ماندگار شده است. اما آیا امروز در زادگاهش کسی یادی از او می کند؟
به گزارش خبرگزاری تسنیم از بیرجند، دکتر محمدحسین گنجی فقط یک چهره دانشگاهی نبود.
او اسطوره‌ای از ترکیب اراده، علم و عشق به وطن بود.
در زمانی که ایران هنوز به فهم نوین از اقلیم و جغرافیا نیاز داشت، او از غربتِ علم بازگشت تا دانسته‌هایش را به زبان این سرزمین ترجمه کند.
از سوربن و کلرادو، تا کلاس‌های دانشگاه تهران و تأسیس سازمان هواشناسی، زندگی او گواهی است بر این حقیقت که از دل خاک محروم هم می‌توان به آسمان دانش رسید.
اما تلخ است که بگوییم مزار این مرد بزرگ در پارک دکتر گنجی واقع در توحید بیرجند، این روزها در سکوت خاک می‌خورد و نه برنامه‌ای، نه بزرگداشتی، نه حتی تابلویی در خور شأن این بزرگ مرد دارد.
همان شهری که روزی به او بال داد، امروز در گذر شتاب‌زده روزمرگی، نشانی از افتخار گذشته‌اش را گم کرده است.
در اینجا سؤال ساده اما جدی مطرح است: "اگر ما، فرزندان امروز خراسان جنوبی، یاد بزرگان‌مان را گم کنیم، نسل فردا چگونه خود را در این سرزمین تعریف خواهند کرد"؟
دکتر گنجی، تنها یک نام در کتاب‌های درسی نیست.
او نماد این حقیقت است که یک «بیرجندی»، یک «کویرنشین»، می‌تواند در سطح جهانی بدرخشد، بدون آن‌که از هویت بومی خود جدا شود.
فراموشی مزار گنجی، فقط خاموشی یک مکان نیست؛ فراموشی یک منش است.
منشی که می‌گفت "علم باید در خدمت مردم باشد، در پیوند با اقلیم و در مسیر توسعه باشد".
امروز که خراسان جنوبی درگیر کمبود فرصت‌ها، مهاجرت نخبگان، و بحران تعلق نسل جدید است، بازگشت به گنجی نه یک تجلیل، بلکه یک نیاز است.
ما نیاز داریم به مزار گنجی نگاهی دوباره بیندازیم؛ نه به‌عنوان یک مکان تدفین، بلکه به مثابه یک یادمان فرهنگی، آموزشی و علمی به آن پرداخته شود.
مزار او باید با برنامه‌های آموزشی، نشست‌های تخصصی، گردشگری علمی و روایت مستمر زندگی و اندیشه این بزرگ مرد زنده باشد.
این کار، نه‌فقط احترام به یک دانشمند، بلکه احیای بخشی از هویت خراسان جنوبی است.
دکتر گنجی از بیرجند برخاست و جهان را شناخت؛ اکنون نوبت ماست که از این خاک، این افتخار را دوباره بشناسیم و بشناسانیم.
او آسمان را برای ایران خواند، زمین را برای توسعه شناخت و خودش در زادگاهش تنها مانده است.
باشد که امسال و هر سال، 21 خرداد فقط تاریخ تولدش نباشد؛ بلکه آغازی برای احیای یاد و راهش باشد.
نسرین کاری- خبرنگار و فعال رسانه‌ای خراسان جنوبی
انتهای پیام/ 257
