نایب قهرمان کاراته زنان آسیا: گشتن ساک ورزشی بچه‌ها برای پول گمشده؟ ناراحت کننده است/ از شنیدن خبر قتل الهه حسین‌نژاد در شوک هستم
نایب قهرمان کاراته زنان آسیا می گوید هنگام بازگشت از مسابقات حتی یک نفر برای استقبال نیامده بود و هیچ مراسم تجلیلی برگزار نشد.
نایب قهرمان کاراته زنان آسیا می گوید هنگام بازگشت از مسابقات حتی یک نفر برای استقبال نیامده بود و هیچ مراسم تجلیلی برگزار نشد.
کد خبر: 717877 | ۱۴۰۴/۰۳/۲۰ ۱۱:۲۵:۱۱
روزبه دلاور| فاطمه سعادتی، قهرمان کاراته ایران که در بیست و یکمین دوره رقابت‌های قهرمانی آسیا مدال نقره را از آن خود کرد، این روزها با دغدغه‌هایی فراتر از میدان مسابقه دست و پنجه نرم می‌کند .
به گزارش «اعتماد»، این دوره از رقابت‌ها که با درخشش سعادتی همراه بود حاشیه‌هایی هم داشت.
ادعای گم شدن 40 هزار یورو توسط رییس فدراسیون کاراته باعث شد پای پلیس ازبکستان به هتل ملی‌پوشان باز شود و طبق گفته تسنیم وقتی کاروان تیم ملی به ایران بازگشت، ملی‌پوشان در فرودگاه بازرسی شدند!
اما این پایان دغدغه‌های او نبود.
سعادتی در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرنگار «اعتماد» ضمن گلایه از عدم توجه به کاراته، فاش کرد که پس از بازگشت به ایران از شنیدن خبر قتل فجیع الهه حسین‌نژاد در شوک به سر می‌برد.
به گفته این ورزشکار، این حادثه تلخ باعث به وجود آمدن بی‌اعتمادی و ناامنی در جامعه شده است.
در ادامه، چکیده‌ای از این گپ و گفت را می‌خوانید.
از حس و حال خود پس از کسب مدال نقره بگویید .
خب من در انفرادی نقره و در تیمی برنز گرفتم.
در کل سه دور در مسابقات آسیایی شرکت کردم که در دوره قبل برنز گرفته بودم.
بعد از اینکه در سال گذشته، رباط داده بودم تمام انگیزه‌ام این بود که پرقدرت برگردم، یعنی طلای آسیا و جهان را بگیرم.
خلاصه، همه چیز خوب پیش می‌رفت و تا فینال رفتم، اما یک لحظه اشتباه باعث شد تا مدالم نقره شود، همین که اولین‌بار، فینالیست شدم حس خوبی داشتم.
در فینال چه اتفاقی باعث شد تا نتوانید برنده شوید؟
هم اینکه یک مقدار مچ پایم آسیب دیده بود هم اینکه آنالیزی که داشتیم را نتوانستم انجام بدهم.
همین حریف را در بازی‌های آسیایی شکست داده بودم، اما اینجا متاسفانه بازنده شدم.
از روند آماده‌سازی خود برای شرکت در این مسابقات بگویید.
خب ما مسابقات کشوری داشتیم و آنجا مسابقات انتخابی برگزار شد و بعد از اسفند در اردو بودیم.
تا ماه اردیبهشت بود که آخرین مرحله انتخابی هم پشت سر گذاشتیم و نفرات فیکس شدند و عازم مسابقات شدیم.
از شرایط و امکانات اردوها رضایت دارید؟
وضعیت آنقدر خوب نیست، اما چون همه ما هدفی داریم با همه چی کنار می‌آییم!
چه کمبودهایی در کاراته داریم؟
خب ما خانه کاراته نداریم و این اذیت‌مان می‌کند و وضعیت اسکان‌مان خوب نیست.
باز هم هست؟
خب هست، اما نمی‌خواهم بگویم چون از فدراسیون تماس می‌گیرند و دعوایم می‌کنند!
(خنده)
لیگ کاراته برگزار می‌شود؟
نه، چند سالی هست که برگزار نمی‌شود!
دستمزدتان چقدر است؟
در لیگ که از بس پایین است اصلا نمی‌شود درباره آن صحبت کرد!
وضعیت مالی در کاراته صفر است!
دو سال پیش که لیگ کاراته برگزار می‌شد، قراردادتان چقدر بود؟
قرارداد هم با این قیمت می‌بندند که جای تعجب دارد!
رقم قرارداد من فکر می‌کنم ۱۲ میلیون بود!
خوشبختانه دو سالی هست که لیگ جمع شده است!
امرار معاش را چطور می‌گذرانید؟
اگر می‌شود، این جواب را ندهم!
اما وقتی از مسابقات برگشتم رییس هیات مازندران یک تجلیل خشک و خالی هم نکرد، دریغ از واریز و یک مبلغ اندک.
قبلا می‌آمدند یک عکسی با ما می‌گرفتند، اما این‌بار حتی برای عکس گرفتن هم نیامدند!
به استقبال شما هم نیامدند؟
نه استقبال و نه تجلیل، هیچی!
فقط سرپرست ما که تغییر کرده یک تماس با من گرفت و گفت نتوانستیم بیاییم، اما قول می‌دهیم مراسم برایتان بگیریم که الان 10 روز است که آمده‌ام، اما هیچ خبری نیست!
این بی‌مهری‌ها باعث نمی‌شود قید کاراته را بزنید؟
قطعا که باعث ناراحتی و بی‌انگیزگی می‌شود.
حداقل ببینیم به ما هم توجه می‌کنند و برایشان مهم هستیم اما هیچ چی!
یک تماس نگرفتند تا بگویند خسته نباشید!
شغل دیگری هم دارید؟
نه، فقط تمرین می‌کنم.
الان در مسابقات آسیب دیدم، اما باید برای درمان از جیب هزینه کنم.
صفر تا صد به پای خودم است!
مدال نقره شما در آسیا پاداش ندارد؟
فکر کنم یک‌سال بعد واریز می‌کنند و آن هم آنقدر کم است که نمی‌توانیم روی آن حساب کنیم!
تا حالا شده از طرف خانواده بگویند دیگر کاراته کار نکنید؟
وقتی می‌بینند تمام زندگی‌ام را برای این رشته گذاشتم، نمی‌گویند ادامه نده، بیشتر پشتیبانم بودند.
دوست دارید مدال خود را به چه کسی تقدیم کنید؟
به خیلی‌ها!
خب من یک‌سال و نیم بود که رباط داده بودم و مربی و خانواده‌ام کنارم بودند و کمکم کردند.
تمام کسانی که در این مدت که تنها بودم، کمکم کردند.
درباره آن پولی که گم شده هم صحبت کنید، ساک ورزشی شما را هم بازدید کردند؟
نه، ساک ما را نگشتند، چون تیم دوم بودیم که اعزام شدیم برای همین ساک ما را نگشتند!
با تیم اول آن مبلغ گم شد!
پیدا هم نشد؟
نه، فکر نکنم پیدا شده باشد.
اگر ساک ورزشی شما را می‌گشتند، ناراحت می‌شدید؟
قطعا ناراحت می‌شدم.
صحبت پایانی؟
از خبر قتل الهه حسین‌نژاد خیلی ناراحتم و از لحظه شنیدن این خبر در شوک هستم.
این وضعیت برای من و خانواده‌ام بسیار نگران‌کنند‌است.