نظام حکومتی چند کشور جهان «جمهوری اسلامی» است؟+ تفاوت ها
به گزارش مشرق،کانال تلگرامی جاینگاره در مطلبی به معرفی تفاوت های کشورهایی پرداخت که نظام حکومتی آن ها جمهوری اسلامی است:
ایران و پاکستان و موریتانی سه کشور دارای حکومت موسوم به «جمهوری اسلامی» هستند.
در واقع نام «جمهوری اسلامی» در عنوان رسمی سه کشور ایران و پاکستان و موریتانی استفاده می‌شود.
پاکستان، برای نخستین بار، این عنوان را بر اساس قانون اساسی ۱۹۵۶ پذیرفت.
موریتانی، آن را در ۲۸ نوامبر ۱۹۵۸ پذیرفت.
ایران، آن را پس از سرنگونی رژیم پهلوی و پیروزی انقلاب در ۱۹۷۹ پذیرفت.
البته علی‌رغم نام یکسان نظام سه کشور یادشده، تفاوت‌های بارزی در ساختار دولت و حاکمیت دارند.
جمهوری اسلامی ایران
ایران پس از پیروزی انقلاب و سرنگونی رژیم پهلوی، با برگزاری همه‌پرسی و تصویب قانون اساسی جدید، به‌طور رسمی «جمهوری اسلامی ایران» نام گرفت.
حکومت شیعه نوعی جمهوری اسلامی و مبتنی بر ولایت فقیه است و ساختار سیاسی آن شامل رهبر جمهوری اسلامی و مجلس خبرگان رهبری، قوۀ مجریه (ریاست‌جمهوری)، قوۀ مقننه (مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان) و قوۀ قضائیه است.
رهبر فرماندۀ کل قوا محسوب می‌شود.
الجمهوریة الإسلامیة الموریتانیة
موریتانی کشوری در غرب آفریقاست که در ۱۲ ژوئیهٔ ۱۹۹۱ با تصویب قانون اساسی کنونی، «جمهوری اسلامی موریتانی» نام گرفت.
این کشور دارای نظام حکمرانی جمهوری ریاستی است؛ رئیس‌جمهور با رأی مستقیم مردم و برای دوره‌ای پنج‌ساله انتخاب می‌شود و قدرت اجرای قانون، فرماندهی نیروهای مسلح، و انتصاب اعضای قوۀ قضائیه را دارد.
دین رسمی این کشور اسلام است.
اسلامی جمہوریہ پاکستان
پاکستان از سال ۱۹۵۶ خود را به‌طور رسمی «جمهوری اسلامی پاکستان» نامیده و نخستین کشور مسلمان است که این عنوان را در قانون اساسی خود وارد کرده است.
این کشور دارای نظام جمهوری پارلمانی فدرال است که در آن رئیس‌جمهور نقش نمادین و تشریفاتی دارد و نخست‌وزیر با رأی مجلس ملی، قدرت اجرایی را در دست دارد.
اسلام دین رسمی کشور است و قوانین باید با احکام اسلامی سازگار باشند.
ارتش و نهادهای امنیتی نفوذ زیادی در سیاست دارند.
البته در تاریخ معاصر دنیا کشورهای دیگری نیز حکومت‌هایی تحت عنوان «جمهوری اسلامی» داشته‌اند.
مثلاً تا قبل از تشکیل مجدد امارت اسلامی توسط طالبان، کشور افغانستان با نام «جمهوری اسلامی افغانستان» شناخته می‌شد.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.