دو برادر، متهمان سرقت‌های سریالی کلان از خانه تهرانی‌ها

کد خبر: 717716 | ۱۴۰۴/۰۳/۱۹ ۲۰:۳۰:۵۲
دو برادر که متهم هستند ۲۸ خانه را در تهران مورد دستبرد چند صد میلیاردی قرار داده‌اند، در دادگاه کیفری استان تهران از خود دفاع کردند.
به گزارش اعتمادآنلاین، متهمان با ردیابی‌های تخصصی پلیس بازداشت شدند، اما در جلسه دادگاه همه چیز را انکار کردند.
شکات در ابتدای جلسه در جایگاه قرار گرفتند و شکایت خود را مطرح کردند.
یکی از شاکیان گفت: من در منطقه دروس زندگی می‌کنم و آهن‌فروش هستم.
شب حادثه زنگ در خانه را زدند.
اول فکر کردم پسرم است اما چون چند بار پشت هم زنگ را زدند، تعجب کردم.
به همسرم گفتم زود در را باز کند، شاید اتفاقی افتاده است.
در که باز شد، دو متهم وارد خانه شدند و با اسلحه حمله کردند.
صورت‌شان را پوشانده بودند.
آنها یک ساعت و نیم در خانه‌ام ماندند و با شوکر و اسلحه، من و همسرم را تهدید کردند.
مرد شاکی گفت: من دو گاوصندوق بزرگ و ایمن در خانه دارم.
این دو نفر در خانه مانده بودند تا بتوانند در گاوصندوق را باز کنند.
یک ساعت و نیم طول کشید تا در گاوصندوق را باز کردند و بعد هم ۵ کیلو طلا را که بیشتر متعلق به عروس و دخترم بود و به خاطر ایمنی خانه من در آنجا گذاشته بودند، با خود بردند.
موقع حضور سارقان آنقدر حالم بد شد که حتی یکی از همین سارقان برایم آب آورد، چون مشکل فشار خون دارم.
بعد شاکی دیگر در جایگاه قرار گرفت و گفت: من در خانه بودم و وقتی متوجه سارقان شدم که داشتند فرار می‌کردند.
چون خانه‌ام بزرگ است، از سمتی وارد شده بودند که من ندیدم.
بلافاصله سوار ماشین شدم و سارقان را تعقیب کردم که در یک لحظه آنها با اسلحه تیراندازی کردند.
سپس شاکی دیگر در جایگاه قرار گرفت و گفت: ساعت حدود ۶ عصر بود که با همسرم به خانه رسیدیم.
ما طلافروشی داریم و دخترانم هم آنلاین طلافروشی می‌کنند.
حدود یک کیلو طلا در خانه بود.
سارقان در خانه بودند.
شوهرم با سارقان درگیر شد و آنها با چاقو از بالا تا پایین بدنش را زخمی و بعد فرار کردند.
بعد از اینکه شکات گفته‌های خود را بیان کردند، متهمان در جایگاه قرار گرفتند.
متهم ردیف اول که سابقه‌دار است، گفت: من هیچ‌کدام از اتهامات را قبول ندارم.
هیچ سرقتی نکرده‌ام و همه اینها دروغ است.
او گفت: من در منطقه کوهرنگ زندگی می‌کردم.
به دلیل اینکه جانم در خطر بود به تهران آمدم و خانه اجاره کردم.
در خانه خودم زندگی می‌کردم که من را دستگیر کردند.
قاضی از متهم پرسید، چرا جانت در خطر بود؟
او گفت: در طایفه ما درگیری شده و پسردایی‌ام کشته شده بود.
همه می‌دانند که وقتی در آن منطقه درگیری می‌شود، مردان طایفه در خطر هستند و دیگر اینکه چه کسی کشته، مهم نیست.
برای همین من هم در خطر بودم.
با برادرم فرار کردم و به تهران آمدم.
هرچند سابقه دارم اما در این سرقت‌ها نقش نداشتم.
در این هنگام یکی از شکات گفت: همین آقا که می‌گوید نقشی در سرقت نداشته، خودش به من آب داد.
چون ترسیده بودم و حالم خیلی بد شده بود.
او دروغ می‌گوید.
سپس متهم دیگر در جایگاه قرار گرفت.
او که از طریق دوربین‌های مداربسته ردیابی و اسلحه هم در خانه‌اش پیدا شده بود، گفت: من دو فقره سرقت را قبول دارم و دیگر سرقت‌ها را قبول ندارم.
من و برادرم از کوهرنگ آمده بودیم.
جان‌مان در خطر بود.
من دو فقره سرقت انجام دادم و فقط همان دو فقره را قبول دارم.
قاضی پرسید: سرقت‌ها با ماشین ۲۰۷ و ساینا انجام شده است.
رد ماشین ساینا در پمپ بنزین محل سرقت زده شده است، تو در کدام ماشین بودی؟
او گفت: من فقط سوار ۲۰۷ می‌شدم و ساینا متعلق به دوستم بود.
من از صاحب ماشین ساینا خبری ندارم.
من رضایت آن دو شاکی را هم گرفته‌ام.
در ادامه، وکیل یکی از متهمان در جایگاه قرار گرفت.
او گفت: گفته شده موکل من در یک مورد ۴۰ میلیارد تومان سرقت انجام داده است.
همزمان دو سرقت دیگر هم در همان ساعت و روز بوده که گفته می‌شود موکل من انجام داده است.
چطور ممکن است یک نفر در سه جا همزمان سرقت کند، ضمن اینکه شکات هیچ سندی درباره وسایل سرقتی ارائه نداده‌اند.
می‌گویند طلاها با کاغذ خرید سرقت شده و چیزی ندارند که بدهند، این درست نیست.
ممکن است شکات میزان طلاهای سرقتی را بیشتر گفته باشند و لازم است کارشناسی و مشخص شود که چقدر طلا و وسایل سرقت شده است.
در پایان، با توجه به اینکه وقت دادگاه تمام شده بود، قضات ادامه رسیدگی را به جلسه بعد موکول کردند.