زندگی در «میدان»
در همدان، واژه «میدان» به تنهایی گویاست.
نیازی به پسوند یا پیشوند نیست؛ همین که گفته شود «میدان»، همه میدانند که منظور، قلب تپندهی شهر است.
جایی که هر روز، مردمش را به آغوش میکشد: برای قدم زدن، خرید کردن، یا حتی نشستن و تماشای تنهایی یکدیگر.
اینجا تنها یک گذرگاه نیست، بلکه آیینهای است از زندگی روزمره، جایی که خیابانها، بازارها، دستفروشان، صنعتگران و هنرمندان در هم میآمیزند و نمایشی بیپایان را خلق میکنند.
گاهگاه، این میدان رازهایی از اعماق تاریخ را نیز فاش میکند؛ گویی میخواهد به جهان یادآوری کند که هگمتانهی کهن، هنوز در سینهاش نفس میکشد.
آجرها و دیوارهایش خاموشند، اما با هر رفتوآمدی زنده میشوند.
آدمها، با تکرار هر روزه حضورشان، روح این میدان هستند.
میآیند، میروند و شهر را در جریان این رفتوآمدها جاودانه میسازند.