یادداشت/نقش قزوین در قیام 15 خرداد

به گزارش خبرگزاری تسنیم از قزوین، در اوایل دهه 40 خورشیدی و پس از درگذشت آیت‌الله بروجردی از بزرگان حوزه علمیه تشیع، حکومت پهلوی تصور می‌کرد که دیگر مانعی برای تحقق اهداف ضد دینی خود نخواهد داشت.
اما علما و روحانیون مبارز احساس کردند که لازم است در برابر برنامه‌های رژیم ایستادگی کنند.
در همین راستا، علما و شخصیت‌های برجسته‌ای چون آیت‌الله خمینی، آیت‌الله گلپایگانی و آیت‌الله مرعشی با یکدیگر مشورت کرده و نامه‌ای اعتراضی علیه سیاست‌های رژیم پهلوی تهیه نمودند.
با وجود ظاهر عقب‌نشینی رژیم، نخست‌وزیر وقت زمینه را برای اجرای کامل اهداف حکومت فراهم ساخت.
در قزوین نیز بعد از اعلام خبر دستگیری امام‌ خمینی(ره) توسط ساواک علمای برجسته قزوین از جمله آیت‌الله‌ العظمی سید ابوالحسن رفیعی، آیت‌الله نصرالله شهیدی و آیت‌الله سیدتراب ابوترابی به تهران سفر کردند تا در دیدار با سایر علمای برجسته کشور مانند آیت‌الله‌العظمی سید محمدهادی میلانی راه‌های مبارزه با رژیم و آزادی امام(ره) را بررسی کنند.
امام خمینی (ره) در آن دوره، مبارزات خود را علیه حکومت پهلوی با جدیت بیشتری ادامه داد و با سخنرانی‌ها و نامه‌های خود توانست اقشار مختلف جامعه، از بازاریان و دانشجویان گرفته تا فرهنگیان و روحانیون را با خود همراه کند.
در خرداد 1342 که همزمان با ماه محرم بود، امام خمینی (ره) به مبلغینی که به نقاط مختلف کشور اعزام می‌شدند توصیه کردند که مردم را نسبت به خطرات رژیم پهلوی و اقدامات ضد دینی آن آگاه کنند.
اما در همان زمان، شاه به مأموران خود دستور داده بود که مبلغین از سه موضوع اسرائیل، رژیم پهلوی و خطر برای اسلام سخن نگویند.
با این حال، شاگردانی چون مقام معظم رهبری آیت‌الله خامنه‌ای، آیت‌الله مطهری و آیت‌الله بهشتی این محدودیت‌ها را نادیده گرفته و توصیه‌های امام راحل را در سراسر کشور به اجرا گذاشتند.
روز 14 خرداد 1342، مصادف با عاشورا، امام خمینی (ره) در شهر قم سخنرانی تندی داشت که در آن اهداف شوم رژیم پهلوی را افشا کرد.
این سخنرانی موجب شد تا شبانه دستگیر شود.
پس از اطلاع مردم از دستگیری امام، قیامی گسترده در شهرهای مختلف از جمله تهران، ورامین، قم، مشهد و تبریز شکل گرفت.
این تظاهرات با رهبری حزب‌های موتلفه و با شعارهایی علیه رژیم شاهنشاهی، کاخ حکومت را به لرزه درآورد.
در نهایت، مأموران حکومت به مردم حمله کردند که منجر به بازداشت و شهادت تعدادی از هموطنان شد.
پس از فشارهای گسترده مردمی، رژیم شاهنشاهی ناچار به آزادی امام خمینی (ره) شد، اما در سال 1343 با سخنرانی او درباره قانون کاپیتولاسیون و خطاب به علما که فرمودند «ای علما به داد اسلام برسید»، بار دیگر امام را دستگیر و به همراه فرزندش، سید مصطفی خمینی، ابتدا به ترکیه و سپس به عراق تبعید کردند.
در واقع، قیام 15 خرداد نقطه شروع نهضت امام خمینی تا رسیدن به پیروزی انقلاب اسلامی ایران بود.
هرچند همه اقشار جامعه در این قیام حضور داشتند، اما امام خمینی (ره) و شاگردانش نقش اصلی و هدایت‌کننده را بر عهده داشتند.
بسیاری از علما و روحانیون در سال‌های 42 و 43 دستگیر و تبعید شدند.
سه عامل کلیدی باعث شد انقلاب مردمی ایران به ثمر برسد؛ نخست، ایمان مردم به اسلام که پایه و اساس انقلاب بود و روحانیون این دین را نمایندگی می‌کردند.
دوم، حضور تمامی اقشار جامعه در تحقق اهداف انقلاب که باعث استمرار آن شد و نهایتاً رهبری بی‌نظیر حضرت آیت‌الله خمینی (ره) که عامل موفقیت نهایی بود.
امام خمینی (ره) با سخنان خود درباره دین و آزادی توانست دل مردم را به دست آورد؛ او بر بازگشت به خودباوری و استقلال تأکید می‌کرد تا ایران بتواند به طور کامل بر پای خود بایستد.
بسیاری از بیانات امام خمینی (ره) حول محور استقلال و آزادی بود.
به عنوان مثال، درباره رژیم صهیونیستی فرمودند: «اسرائیل غده سرطانی است که اگر هر کسی یک سطل آب روی آن بریزد، غرق خواهد شد.» همچنین یکی از اهداف بزرگ امام و انقلاب اسلامی، پایان دادن به سلطه آمریکا بود که امروزه این مسیر با رهبری مقام معظم رهبری ادامه دارد.
یکی از دستاوردهای درخشان انقلاب امام خمینی (ره) تحقق انقلاب جهانی بود؛ موضوعی که از سال 1342 توسط امام مطرح شده و امروز با درایت رهبر معظم انقلاب به ثمر نشسته است.
مسیری که امام خمینی (ره) آغاز کرد، اکنون کاملاً قابل مشاهده است.
حجت‌الاسلام‌ مجتبی قائد امینی اسدآبادی
انتهای پیام/