بازخوانی مکتب امام خمینی(ره) در گفتمان مقاومت جهانی

به گزارش خبرگزاری تسنیم از خرم‌آباد، حجت‌الاسلام سید احمدرضا شاهرخی نماینده ولی‌فقیه در استان لرستان در یادداشتی به مناسبت 14 خرداد سالروز رحلت بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی نوشت.
امام خمینی(ره)؛ احیاگر هویت ملی و ارتش مردمی
سخنرانی‌های کوبنده امام خمینی(ره) علیه آمریکا، در مسیر اعطای هویت به ملت ایران بود.
انقلابی که امام بنیان نهاد، ایران را در چشم ملت مستقل، عزیز و حماسه‌ساز ساخت.
امام خمینی(ره) تنها برای خدا و خدمت به مردم قیام کرد.
در برابر زندان، تبعید، جنگ و فشارهای بی‌امان ایستاد و هرگز از مسیر خود عقب‌نشینی نکرد.
آنچه انجام داد، تکلیف الهی بود، نه مصلحت سیاسی.
همین روحیه خداباورانه، موتور محرکه حرکت او در تاریخ معاصر ایران شد.
گفتمان انقلاب اسلامی که از ابتدا با شعار «نه شرقی، نه غربی» آغاز شد، به‌دنبال ایجاد نظمی نوین در جهان بود.
چنین نگاهی، به‌ناچار با نظام سلطه جهانی در تقابل است.
این گفتمان نیازمند نیرویی مسلح و مکتبی بود که امروز ارتش و سپاه پاسداران آن را نمایندگی می‌کنند.
در دنیای امروز که ظلمت شرق و غرب درهم‌تنیده شده، انقلاب اسلامی توانست مسیر نویی بگشاید و نور بیداری را در قاره‌ها بتاباند.
طلوع فجر انقلاب در شهرهای بزرگ اروپا و دیگر نقاط جهان، نشانی از جهانی شدن صدای اسلام و عدالت‌خواهی است که امام راحل بنیان‌گذار آن بود.
شناخت عمیق امام خمینی(ره) از دشمنان، برگرفته از آموزه‌های مکتب اهل‌بیت علیهم‌السلام بود.
آن‌ چنان‌ که فرمودند: «هرچه فریاد دارید بر سر آمریکا و استکبار جهانی بزنید».
این دشمن‌شناسی دقیق، امروز با تجربه کشورهای اسلامی از افغانستان تا یمن، به‌وضوح آشکار شده است.
شخصیت علمی و انقلابی امام؛ پیوند علم، عمل و تقوا
امام خمینی(ره) هم عالم بود و هم عامل.
در علوم دینی سرآمد، در حکمت، اصول، تفسیر و عرفان استاد، و در تهذیب نفس زبانزد بود.
از هیچ قدرتی جز خدا نمی‌هراسید و در همه میدان‌ها با قامتی استوار ظاهر شد.
همین اراده الهی بود که از او رهبری بی‌بدیل ساخت.
او مردمی بود، اما نه در شعار؛ در عمل.
خود را خدمتگزار ملت می‌دانست، با سادگی می‌زیست و در برابر فساد، تبعیض، ویژه‌خواری و اشرافی‌گری ایستاد.
او اسلامی را تبیین کرد که در تضاد با اشرافیت، و در خدمت عدالت و کرامت انسانی بود؛ اسلامی اصیل و انقلابی.
امام، اسلام ناب محمدی(ص) را از غبار تحریف و غرب‌زدگی خارج کرد.
با ایمان به مردم، نظریه جمهوری اسلامی را مطرح و آن را با رای مردم بنیان نهاد.
جمهوری اسلامی، در نگاه ایشان، تجلی اسلام و جمهوریت بود؛ تلفیقی که بر پایه آموزه‌های وحیانی شکل گرفت.
او الگویی بی‌بدیل از یک رهبر دینی، مردمی، انقلابی و حکیم بود؛ الگویی که تا امروز در مسیر اداره کشور الهام‌بخش است.
ایمان، شجاعت، نظم، عبادت شبانه، اعتقاد به نصرت الهی و عمل بر اساس قرآن، راز استقامت و توفیق تاریخی ایشان در راه رهبری نهضت بود.
جاذبه و دافعه امام، مؤمنین و مستضعفان را جذب و دشمنان را به وحشت انداخت.
شناخت او از جامعه، زمانه و سیاست، در کنار اراده پولادین، باعث شد حوادث نتوانند در او تزلزل ایجاد کنند.
امام خمینی(ره) مسیر پیامبران را در احیای دین، در عصر جدید تکرار کرد.
چالش‌های دشمنان و استقامت ملت
از آغاز انقلاب، دشمنان با انواع جنگ‌ها – سخت، اقتصادی، فرهنگی و رسانه‌ای – در پی خاموش کردن صدای این نظام بودند.
اما هرچه کوشیدند، مردم بیدارتر و رهبری مقتدرتر ایستاد.
حمله به ارزش‌ها، ایجاد شبهه، تبلیغ ضدفرهنگ‌ها، بخشی از نقشه‌های آن‌ها بود.
در حوزه فرهنگ، حجاب، معنویت و باورهای دینی آماج حمله قرار گرفت.
تهاجم نرم و جنگ اعتقادی و بینشی، طراحی شد تا نسل جوان را از مسیر انقلاب دور کند.
اما هدایت‌های رهبری و روحیه انقلابی در میان جوانان، سپر محکمی در برابر این هجمه‌ها شد.
با وجود همه توطئه‌ها، ایران اسلامی با اقتدا به سیره امام راحل و تداوم مسیر رهبری امروز، پرچم عزت و استقلال را برافراشته نگاه داشته است.
هر روز با طراحی‌های پیچیده‌تری مواجهیم، اما این مردم و نظام، بر پایه ایمان، همه را نقش بر آب کرده‌اند.
آنچه امروز به‌عنوان امنیت، اقتدار و پیشرفت در کشور دیده می‌شود، ثمره ایستادگی ملتی است که با خون شهدا و مجاهدت‌ها، هزینه استقلال را پرداخته است.
استمرار این مسیر، بدون پاسداری از اصول امام، ممکن نیست و این وظیفه‌ای تاریخی برای همه است.
امام راحل نظامی را بنا نهاد که امانت الهی است.
این امانت را باید از گزند تحریف، رخنه فرهنگی، نفوذ سیاسی و تحقیر اقتصادی حفظ کرد.
حفظ نظام، جهاد بزرگ امروز ماست و رضایت روح امام در گرو همین مجاهدت در دفاع از این میراث الهی است.
مسئولیت نسل امروز و فردای انقلاب
اصول فرهنگی امام، همچون تربیت جوانان مؤمن، مبارزه با فساد، امر به معروف و نهی از منکر، ارائه الگوی زن مسلمان، و تأکید بر عدالت‌خواهی و معنویت‌گرایی، پایه‌های تمدن‌ساز انقلاب اسلامی‌اند و باید به‌روشنی برای نسل جدید بازگو شوند.
اسلامی که امام خمینی(ره) تبیین کرد، اسلام ناب محمدی(ص) بود؛ اسلامی که در برابر سلطه‌طلبی، فساد، اشرافی‌گری و تبعیض ایستاده و در عین حال با رأفت، مردم‌دوستی و خدمت‌رسانی معنا پیدا می‌کند.
این اسلام، موتور محرک تمدن نوین اسلامی است.
در این مسیر، رهبر معظم انقلاب، همانند امام، با صلابت ایستاده‌اند.
دشمن از ایشان می‌ترسد چون ادامه راه امام‌اند.
و ملت، چون ایشان را از خود و برای خود می‌داند، پشت او ایستاده‌اند.
این پیوند، راز ماندگاری انقلاب در تندباد حوادث جهانی است.
ملت ایران با گذشت بیش از 40 سال، نه‌تنها از آرمان‌ها عقب‌نشینی نکرده، بلکه در عمق‌بخشی به آن‌ها پیش رفته است.
امروز ایران اسلامی، الگویی برای ملت‌های ستمدیده شده است؛ الگویی از ایستادگی، عدالت‌خواهی، معنویت و پیشرفت.
اقتدار امروز ایران، برگرفته از پیروی از امام و شاگرد برجسته اوست.
این پیروی، تضمین استقلال آینده و الگویی برای دیگر ملل است.
اگر این مسیر را با همین بصیرت ادامه دهیم، پیروزی در برابر ظلم و استکبار، نه فقط ممکن، که قطعی است.
نگرانی‌ها و شرایط پس از رحلت امام خمینی (ره)
با نزدیک شدن به پایان عمر امام خمینی(ره)، دغدغه‌ای مشترک در میان مردم شکل گرفت: آینده انقلاب بدون رهبر کبیر آن چگونه خواهد بود؟
این نگرانی در دعاهای جمعی، محافل دینی و منابر آشکار بود.
جمله‌ی "خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگه دار" ورد زبان مردم شده بود.
آنان نگران ادامه مسیر انقلاب در نبود رهبری چون امام بودند.
رحلت امام راحل در شامگاه سیزدهم خرداد 1368، کشور را در شرایطی خطیر قرار داد.
جنگ تحمیلی هنوز به‌طور رسمی به پایان نرسیده بود، شهرها ویران از بمباران، و خانواده‌های شهدا و جانبازان درگیر مشکلات معیشتی بودند.
دشمنان، چه داخلی و چه خارجی، این لحظه را مناسب‌ترین زمان برای اجرای نقشه‌های خود می‌دانستند.
شرایط کشور به شدت شکننده به‌نظر می‌رسید.
در چنین برهه‌ای، امام امت با ایستادگی بر ارزش‌ها، آمریکا را زیر پا می‌دانست و با صلابت در برابر دنیا ایستاده بود.
نامه‌ی تاریخی ایشان به گورباچف، پایان دوران کمونیسم را اعلام کرد و دنیا را متوجه نگاه عمیق و آینده‌نگر انقلاب اسلامی ساخت.
این اقدامات، حساسیت و پیچیدگی دوران انتقال رهبری را دوچندان کرده بود.
تدبیر در انتقال رهبری و ویژگی‌های رهبر انقلاب
پس از رحلت امام، مجلس خبرگان بلافاصله تشکیل جلسه داد.
دغدغه‌ای مهم مطرح بود: آیا رهبری آینده باید مرجع تقلید باشد؟
هرچند بزرگان بسیاری در حوزه حضور داشتند، اما اداره کشور در آن شرایط، مدیریتی جامع و توانمند می‌طلبید.
در نهایت با مشورت‌ها و در پرتو رهنمودهای امام، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای به رهبری نظام انتخاب شدند.
رهبر معظم انقلاب از آغاز جوانی شخصیتی صاحب اندیشه، با نگاهی راهبردی و توانایی بالا در طراحی و اجرای برنامه‌ها در حوزه‌های مختلف بودند.
حضور فعال در قیام 15 خرداد، زندان، تبعید و تجربه سال‌ها مدیریت و همراهی نزدیک با امام، ایشان را به یکی از چهره‌های برجسته پس از انقلاب تبدیل کرده بود که هم تصمیم‌ساز بودند و هم تصمیم‌گیر.
ایشان تجربه‌ای بی‌نظیر در مناصب مختلف داشتند: دو دوره ریاست‌جمهوری، حضور مؤثر در نهادهای نظامی و امنیتی، امامت جمعه تهران و حضور پررنگ در عرصه بین‌الملل.
این ویژگی‌ها در کنار شناخت عمیق از سیاست داخلی و خارجی، مجلس خبرگان را قانع کرد که این مسئولیت سنگین را به‌رغم میل باطنی ایشان، به عهده‌شان بسپارند.
رهبری با اخلاص، تدبیر و حکمت
آیت‌الله خامنه‌ای با توکل بر خدا، توسل به اهل بیت و الهام از آیه شریفه «یا یحیی خذ الکتاب بقوه»، بار سنگین رهبری را پذیرفتند.
ایمان و باور ایشان به وعده‌های الهی، از همان دوران جوانی در جانشان ریشه داشت و ایشان همواره زندگی خود را بر پایه‌ معارف قرآن و اهل بیت بنا نهاده بودند.
قرآن در زندگی ایشان جایگاه ویژه‌ای دارد.
انس دائمی با قرآن، تسلط بر قرائت، تجوید، تفسیر و علوم قرآنی از برجستگی‌های علمی ایشان است.
در کنار بعد علمی، بزرگان حوزه علمیه، تقوا و اخلاص مثال‌زدنی ایشان را به عنوان نخستین ویژگی شخصیتی ایشان می‌دانند.
ایشان حتی پس از ریاست‌جمهوری اعلام کرده بودند آماده‌اند در هر نقطه‌ای از کشور خدمت کنند.
در این 34 سال رهبری، بحران‌های داخلی و خارجی بسیاری رخ داد که بعضی از آن‌ها کمتر از دوران امام نبودند.
با این حال، تدبیر، شجاعت و حکمت ایشان کشور را از آن‌ها عبور داد.
ایشان با تئوریزه کردن اندیشه‌های امام، تداوم مردم‌سالاری دینی، صدور فرهنگ انقلاب، مبارزه با فساد و ورود به عرصه‌هایی همچون اقتصاد مقاومتی و علوم انسانی، راه انقلاب را با صلابت ادامه دادند.
انتهای پیام/