خشونت ساختاری در کهگیلویه و بویراحمد؛ هشدار کارشناسان
تحلیلگران در نشستی تخصصی در یاسوج هشدار دادند که استان کهگیلویه و بویراحمد با وجود گذشت شش دهه از تأسیس، هنوز درگیر چالش های عمیق فرهنگی و ساختاری است که به گفته آنان، به تشدید خشونت در این منطقه دامن زده است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از یاسوج، جمعی چهره‌های دانشگاهی و قضایی کهگیلویه و بویراحمد در سالن کتابخانه‌های عمومی در نشستی با عنوان « بررسی پدیدار خشونت در استان کهگیلویه و بویراحمد» گردهم آمدند تا درباره معضلی صحبت کنند که به گفته آنان، "مانع توسعه واقعی" این منطقه شده است.
حمید نادریان معاون دادگستری استان کهگیلویه و بویراحمد در این نشست با ابراز نگرانی از خروجی نهادهای فرهنگی، افزود: ما 118 نهاد فرهنگی داریم، اما فرهنگ‌سازی واقعی اتفاق نیفتاده و واقعیت امر اینجا مردم بیشتر از آن که با قانون آشنا باشند، با خشونت آشنا هستند.
آمارهای رسمی نشان می‌دهد که این استان از نظر امنیت اجتماعی در رتبه‌های میانی کشور قرار دارد، اما به گفته نادریان، "احساس ناامنی" در میان مردم به شدت در حال افزایش بوده و در برخی مناطق، سلاح سرد یا رفتارهای قبیله‌ای خشن به نماد افتخار تبدیل شده است.
به گفته نادریان این تعصبات از گذشته‌های دور به امروز منتقل شده‌اند و ما هنوز از آن عبور نکرده‌ایم و این استان حدود 60 سال عمر کرده و در طول این سال‌ها سیئات و ضعف‌های فرهنگی وجود داشته است، اما باید بپرسیم که آیا کهگیلویه و بویراحمد از نقاط ضعف فرهنگی و ساختاری خود عبور کرده؟
پاسخ منفی است، زیرا پوست‌اندازی نکرده‌ایم، فقط بزک کرده‌ایم و علت این امر درگیر بودن در باتلاق تعصبات مقدس مآبانه و ترس از پذیرش نهادهای فرهنگی جدید است.
وی می‌گوید: استان کهگیلویه و بویراحمد در بین استان‌های کشور از نظر امنیت اجتماعی، رتبه سوم تا پنجم را دارد و اما به دلیل ارتباطات بالای قومی و فعالیت‌های قوی در شبکه‌های اجتماعی، سوپرکانال‌های شبکه‌های اجتماعی و کنجکاوی عمومی هر حادثه‌ای در عرض چند دقیقه در کل استان منتشر می‌شود و احساس ناامنی را گسترش می‌دهد.
سلیمان شهبازی، روانشناس بالینی نیز در این نشست از "خشونت خاموش" در خانواده‌های استان سخن گفت و ادامه داد: کودکی که در خانه تحقیر می‌شود، فردا در خیابان خشونت می‌ورزد و شک نداریم که خشونت در خانواده و سبک زیستی ما بوده و بنده نیز پاسخ را در خانواده می‌بینم و معتقدم که سبک‌های زندگی ما نیاز به بازنگری دارد.
وی با اشاره به ضعف سیستم‌های حمایتی، گفت: ما انتظار داریم معلمی که خودش قربانی خشونت بوده، بتواند دانش‌آموزان را به سمت صلح هدایت کند و باید بدانیم که خشونت را نمی‌توان صرفاً با سرکوب کنترل کرد، زیرا همچون فردی می‌ماند که اگر هنگام سرفه کردن جلوی دهانش را بگیرد شاید سرفه نکند، اما ممکن است خفه شود و کودکی که در خانه صدایش شنیده نشده و همیشه سرکوب شده، همان کسی است که ممکن است در خیابان به خشونت پناه ببرد.
آرمان حیدری، جامعه‌شناس دانشگاه یاسوج نیرز در این نشست با ارائه تحلیلی تاریخی خاطرنشان کرد: خشونت در این استان محصول مستقیم تبعیض سیستماتیک و نابرابری در توزیع منابع است و وقتی جوانان احساس کنند فرصت برابر ندارند، دیده نمی‌شوند یا به‌واسطه قومیت، جنسیت یا طبقه اجتماعی‌شان مورد تبعیض قرار می‌گیرند، زمینه برای خشم و خشونت فراهم می‌شود و راهی نداریم ما باید مسأله را از سطح رفتار به سطح ساختار ارتقا دهیم.
وی این را هم گفت که فقر، بیکاری، ناکارآمدی نهادی و ضعف سرمایه اجتماعی، همه در کنار هم خشونت را می‌سازند و بدون شک صرف برخورد قضایی نمی‌تواند این چرخه را متوقف کند و.
ما به یک بازنگری جدی در سیاست‌های اجتماعی نیاز داریم.
به گفته حیدری، سرمایه اجتماعی که زمانی نقطه قوت این منطقه بود، اکنون در حال فرسایش است و نباید فراموش کرد که وقتی مردم به نهادها اعتماد نکنند، خودشان دست به‌کار می‌شوند، و این یک هشدار بوده و باید جدی گرفته شود و به جای اینکه انگشت اتهام را به سمت خانواده بگیریم باید از نهادهای قدرت بپرسیم که برای بهبود این وضعیت چه کاری کرده اند و آنها را مورد پرسش و نقد قرار دهیم.
جمع بندی خبرنگار خبرگزاری تسنیم از این میزگرد این بوده که کارشناسان هشدار می‌دهند بدون تغییرات ساختاری اساسی، چرخه خشونت در این استان ادامه خواهد یافت و سوال اصلی اینجاست که آیا مسئولان حاضرند به جای "بزک فرهنگی"، دست به "پوست‌اندازی" واقعی بزنند؟
انتهای پیام/
