نقش دولت پنهان در شکاف در سیاست آمریکا در قبال گرجستان

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، در ماه مه 2025، روابط بین گرجستان و آمریکا از حالت سکون خارج شده و ماهیتی متناقض به خود گرفته است.
پیش از این، دولت «دونالد ترامپ» تقریباً در مورد موضوع گرجستان اظهارنظری نکرده و گام‌های قابل‌توجهی در این راستا برنداشته بود.
اما در 6 مه 2025، مجلس نمایندگان کنگره آمریکا قانون غیردوستانه‌ای موسوم به «مگوباری» (MEGOBARI) را علیه مقامات گرجستان تصویب کرد که هدف آن «مقابله با نفوذ چین، ایران و روسیه در گرجستان» عنوان شده است.
در 11 مه 2025، آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا در گزارش خود نتیجه‌گیری جهت‌دارانه‌ای ارائه داد مبنی بر اینکه «روسیه تقریباً به طور قطع در تلاش است تا گرجستان را به حوزه نفوذ خود بازگرداند.»
در این گزارش آمده است: «پس از انتخابات پارلمانی اکتبر، دولت رویای گرجستان محیطی ایجاد کرده که به روسیه اجازه می‌دهد نفوذ خود را در کشور افزایش دهد.»
این گزارش به ندرت از آذربایجان نام می‌برد، اما به ارمنستان به دلیل وخامت ادعایی روابط با فدراسیون روسیه «تعارفاتی» می‌کند.
به ارزیابی آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا، روابط روسیه و ارمنستان «در سال گذشته رو به وخامت گذاشت» زمانی که ارمنستان از خروج احتمالی خود از سازمان پیمان امنیت جمعی خبر داد و روسیه در پاسخ، کارزار اطلاعاتی علیه «روند دموکراتیک ارمنستان» و «رهبری غرب‌گرای» آن به راه انداخت.
گزارش به گونه‌ای تنظیم شده که ارمنستان را کشوری «دوست» آمریکا معرفی کند که از اتحاد با روسیه «دور می‌شود»، در حالی که مقامات گرجستان – مطابق با اتهامات اپوزیسیون غرب‌گرای گرجستان – به عنوان «قدرتی طرفدار روسیه» معرفی می‌شوند.
پس از آن، «مارکو روبیو، وزیر امور خارجه آمریکا»، در کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان کنگره حضور یافت، جایی که جو ویلسون، نماینده کنگره و مبتکر اصلی قانون «مگوباری»، سوالی با ارزیابی از پیش مغرضانه نسبت به مقامات گرجستان مطرح کرد: «تحت رهبری شما چه اقدامی انجام خواهد شد تا وزارت امور خارجه به نام مردم گرجستان، بهای واقعی را برای حزب رویای گرجیستان ضد آمریکایی تعیین کند؟»
«مارکو روبیو» پاسخ داد که «ما این موضوع را بررسی خواهیم کرد و خواهیم گفت که آیا داشتن یک دولت ضد آمریکایی در بخش مهمی از جهان با منافع ملی ما مطابقت دارد یا خیر، و اگر نه، ما اقدامات مناسبی را برای وادار کردن آن دولت به پرداخت بها اتخاذ خواهیم کرد.»
این سخنان بلافاصله توسط اپوزیسیون «طرفدار اروپا» در گرجستان به عنوان نشانه‌ای از حمایت از تلاش‌های «انقلابی» آنها ارزیابی شد.
با این حال، تبریک «مارکو روبیو» به گرجستان به مناسبت روز استقلال با لحنی «خنثی» منتشر شد، برخلاف، به عنوان مثال، تبریک‌های کشورهای بالتیک که در درجه اول به ساکنان «آزادی‌خواه» گرجستان تبریک گفته بودند (و بدین ترتیب آنها را در مقابل دولت «غیرآزادی‌خواه» گرجستان، طبق نسخه رهبری کشورهای بالتیک، قرار می‌دادند).
همزمان، «دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا»، به «میخائیل کاولاشویلی، رئیس‌جمهور گرجستان»، روز استقلال را تبریک گفت و به «روابط صلح‌آمیز و مثمر ثمر با دولت گرجستان» اشاره کرد: «جناب رئیس‌جمهور، امروز یک تاریخ مهم در مبارزه مردم گرجستان برای حاکمیت، امنیت و هویت ملی است که از نسلی به نسل دیگر در پس‌زمینه مشکلات و چالش‌های سخت ادامه دارد.
دولت من متعهد به تقویت روابط صلح‌آمیز و مثمر ثمر با دولت گرجستان است.
در آینده، من به تعمیق روابط اقتصادی بین کشورهایمان از طریق حمایت از تجارت عادلانه و گسترش حوزه همکاری‌های دوجانبه امیدوارم.
من صمیمانه به مردم گرجستان این تاریخ مهم را که نشان‌دهنده تاریخ برجسته و متنوع کشور است، تبریک می‌گویم.»
تبریک «دونالد ترامپ» با استقبال مثبت مقامات گرجستان مواجه شد.
امتناع ایوانیشویلی از دیدار با سفیر آمریکا در بحبوحه «فشار و باج‌خواهی»
اما بلافاصله پس از جشن روز استقلال گرجستان، سفارت آمریکا در تفلیس اطلاعاتی منتشر کرد مبنی بر اینکه بیدزینا ایوانیشویلی، رئیس افتخاری حزب حاکم «رویای گرجستان»، از دیدار با رابین داننیگان، سفیر آمریکا، خودداری کرده است.
در بیانیه سفارت آمریکا آمده بود: «به درخواست وزیر امور خارجه آمریکا، روبیو، در 22 مه 2025، سفیر داننیگان درخواست ملاقات با بیدزینا ایوانیشویلی را مطرح کرد تا وی پیام دولت ترامپ را بشنود و گام‌های مشخص دولت گرجستان برای بازتنظیم روابط با آمریکا را تأیید کند.
ما امیدواریم که دولت گرجستان صمیمانه خواهان بازگشت به مشارکت و دوستی 33 ساله با آمریکا و مردم آمریکا باشد.»
بیدزینا ایوانیشویلی امتناع از دیدار با سفیر آمریکا را تأیید و دلیل آن را ادامه فشار از سوی واشنگتن عنوان کرد: «سفارت واقعاً با دولت تماس گرفته بود تا درخواست ملاقات از طرف وزیر امور خارجه روبیو را به من منتقل کند.
من احترام گذاشتم، اما همانطور که قبلاً، زمانی که علیه من تحریم اعمال می‌شد، امتناع کردم.
در چنین شرایطی، بحث در مورد امور دولتی را غیرقابل قبول می‌دانم؛ این امر تضاد داخلی بین منافع شخصی و مسئولیت در قبال جامعه ایجاد می‌کند.»
به گفته ایوانیشویلی، «به سفیر پیشنهاد ملاقات با نخست‌وزیر گرجستان داده شد.
نخست‌وزیر تحت هیچ‌گونه تحریم رسمی یا غیررسمی قرار ندارد و بنابراین نمی‌تواند هیچ‌گونه عقیده‌ای مرتبط با باج‌خواهی شخصی داشته باشد.
با این حال، سفیر از این کار امتناع کرد، که نظر ما را مبنی بر اینکه آنها باج‌خواهی شخصی را عامل اصلی در تصمیم‌گیری‌های احتمالی طرف گرجی مرتبط با منافع دولتی می‌دانند، تأیید می‌کند.»
در نهایت، در روابط آمریکا و گرجستان از سوی آمریکا، شکاف جالبی پدیدار شده است.
«رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ»، نگرش بسیار دوستانه‌ای نسبت به گرجستان، مردم گرجستان و دولت گرجستان دارد، مشروعیت آن را زیر سوال نمی‌برد و مقامات گرجستان را به «تحت نفوذ روسیه بودن» و به طریق اولی به «ضد آمریکایی بودن» متهم نمی‌کند.
اما در سطح کنگره آمریکا (جایی که جو ویلسون تندروترین موضع ضد گرجی را دارد) و دو نهاد وزارت امور خارجه به رهبری «وزیر امور خارجه مارکو روبیو» و نهاد اطلاعاتی که به «رئیس اطلاعات ملی آمریکا، تولسی گابارد» پاسخگو است، تصویر تا حدودی متفاوت است.
در آنجا، به درجات مختلف، از روایت‌های پاریس، «سالومه زورابیشویلی، رئیس‌جمهور سابق و تبعه پیشین فرانسه»، و اپوزیسیون «طرفدار اروپا» حمایت می‌شود.
در نتیجه، تمایل صرفاً عادی گرجستان برای زندگی در صلح با روسیه و عدم تمایل به درگیر شدن در ماجراجویی‌های نظامی ضدروسی، برای سیاستمداران غربی دلیل کافی برای اتهام «تبعیت از روسیه» و حتی «ضد آمریکایی بودن» می‌شود.
انتهای پیام/