ورزش می‌تواند پارگی تاندون شانه را درمان کند؟
پارگی تاندون شانه آسیب شایعی است که دلایل و شدت‌های مختلفی دارد و درمان آن بسته به شرایط هر فرد متفاوت است.
باشگاه خبرنگاران جوان؛ فاطمه کربلایی - پارگی تاندون شانه یکی از آسیب‌های شایع در ناحیه کمربند شانه‌ای است.
این پارگی می‌تواند به‌صورت ناگهانی در اثر ضربه مستقیم، بلند کردن اجسام سنگین یا افتادن روی شانه ایجاد شود یا به‌تدریج و در نتیجه‌ی فرسایش و ساییدگی مزمن تاندون‌ها در افراد بالای ۴۰ سال یا کسانی که حرکات تکراری شانه دارند (مثل ورزشکاران یا کارگران) شکل بگیرد.
همچنین ضعف عضلات اطراف، وضعیت نامناسب شانه، و بیماری‌های زمینه‌ای مثل دیابت یا اختلالات گردش خون نیز می‌توانند زمینه‌ساز این آسیب باشند.
سودا محرم‌زاده، متخصص فیزیولوژی ورزش در مرکز دیابت رویان، در گفت‌و‌گو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان درباره امکان درمان پارگی‌های تاندون شانه با ورزش و حرکات اصلاحی اظهار داشت: «پارگی‌های بافت نرم، درجات مختلفی دارند و بسته به شدت آسیب، استراتژی درمانی متفاوت است.
اگر پارگی شدید باشد، مانند جداشدگی کامل عضله یا پارگی بیش از ۵۰ درصد از بافت تاندون یا عضله، و همچنین اگر شرایط سنی بیمار به گونه‌ای باشد که ترمیم دیر انجام شود - مانند سن بالا یا وجود بیماری‌های زمینه‌ای که روند بهبود را مختل می‌کنند - معمولاً پزشکان جراحی را توصیه می‌کنند.»
او ادامه داد: «پس از جراحی، دوره نقاهت، فیزیوتراپی و تمرین درمانی برای بازگرداندن عملکرد طبیعی مفصل ضروری است.
اما در مواردی که پارگی کمتر و جزئی است، مانند کشیدگی عضله یا پارگی‌های کوچک تاندون، ورزش و فیزیوتراپی دو اثر مهم دارند.
در فاز حاد یا گذر از فاز حاد به مزمن، فیزیوتراپی با حرکات نرم و استفاده از ابزار‌های تخصصی بسیار مفید است و پس از آن، تمرین درمانی به بازگشت عملکرد مفصل کمک می‌کند.
این روند ممکن است طولانی باشد و بیشتر از ۱۰ تا ۲۰ جلسه فیزیوتراپی نیاز داشته باشد.»
این متخصص فیزیولوژی ورزش افزود: «فیزیوتراپی و ورزش باعث افزایش جریان خون در بافت آسیب‌دیده می‌شود که این موضوع به پاکسازی مواد زائد و رساندن فاکتور‌های رشد به بافت کمک می‌کند.
همچنین با تقویت بافت آسیب‌دیده و عضلات اطراف، بار سنگین و فشار از روی محل آسیب برداشته می‌شود.»
محرم‌زاده با اشاره به ساختار عضلات و تاندون‌های شانه گفت: «در ناحیه شانه، چندین عضله و تاندون وجود دارد که ممکن است دچار پارگی شوند و ورزش با تقویت عضلات اطراف، کمک می‌کند تا حرکات روزمره مانند برداشتن بار سبک یا بالا بردن دست بهتر انجام شود و فشار از روی بافت آسیب‌دیده کاسته شود.»
او در پایان تاکید کرد: «هدف درمان پارگی تاندون شانه با حرکات اصلاحی، هم بهبود ذات آسیب و هم بهبود عملکرد مفصل است که هر دو به یک اندازه اهمیت دارند و ورزش می‌تواند به این اهداف کمک کند.
البته شدت آسیب، سن بیمار و بیماری‌های زمینه‌ای باید در برنامه ورزشی این افراد مد نظر قرار گیرد.»
