امام خمینی (ره) احیاگر حکمرانی مردم‌پایه و الهی بود
اراک -امام جمعه موقت اراک گفت:امام خمینی (ره) مدل حکمرانی مردم‌پایه و الهی را احیا کرد و اعتماد به مردم را رمز پایداری نظام دانست.
به گزارش خبرنگار مهر، حجت‌الاسلام قاسم عبداللهی در خطبه‌های نمازجمعه این هفته با گرامیداشت سالروز رحلت امام خمینی (ره)، گفت: امام راحل الگویی بی‌بدیل از پیوند دین و سیاست ارائه داد که بر پایه عقلانیت، معنویت و عدالت شکل گرفت و مسیر تازه‌ای را در تاریخ سیاسی ایران گشود.
امام جمعه موقت اراک با تأکید بر نقش مردم در اندیشه امام خمینی (ره) افزود: بنیانگذار جمهوری اسلامی با تکیه بر ظرفیت‌های مردمی، نه‌تنها نظامی جدید را بنیان گذاشت، بلکه توانست کشور را از بحران‌های بزرگی چون جنگ تحمیلی و تحریم‌های همه‌جانبه عبور دهد.
حجت الاسلام عبداللهی با اشاره به اینکه قدرت بدون ملت، پوسیده است، تصریح کرد: امام راحل به مردمی‌بودن حکومت اسلامی ایمان داشت و اعتماد به مردم را رمز پایداری نظام جمهوری اسلامی می‌دانست.
حج، نماد وحدت و بصیرت امت اسلامی
وی به مراسم معنوی حج اشاره کرد و گفت: حج، تنها یک عبادت فردی نیست، بلکه آئینی عبادی‌سیاسی است که با پیوند توحید، وحدت و ولایت معنا پیدا می‌کند.
امام جمعه اراک ادامه داد: در نگاه اسلامی، حج فرصتی برای تجلی انسجام و یکپارچگی مسلمانان در سایه عبودیت و قرآن است، پیام مهم حج، مقابله با تفرقه و بازگشت به محورهای مشترک امت اسلامی است.
حجت الاسلام عبداللهی تأکید کرد: بدون پذیرش ولایت و امامت، حج تنها ظاهری از مناسک است و فاقد اثرگذاری معنوی و سیاسی خواهد بود، همان‌گونه که در روایات نیز آمده حج بدون ولایت، ناقص و بی‌اثر است.
وی تصریح کرد: اکنون بیش از هر زمان، بازخوانی اندیشه امام و تأکید بر اصولی مانند مردم‌سالاری، توکل به خداوند و اتحاد مسلمانان برای حفظ عزت جهان اسلام ضروری است.
حجت‌الاسلام عبداللهی افزود: حج تنها یک سفر عبادی نیست، بلکه نمایشگاهی از ایمان، عقلانیت و وحدت امت در برابر تفرقه‌ها و سلطه‌طلبی‌های جهانی است.
وی با تأکید بر ظرفیت‌های حج در شکل‌دهی به همبستگی مسلمانان افزود: اسلام دین یکپارچگی و نه تفرقه است که همه زیر پرچم عبودیت، قرآن و پیامبر گرد می‌آیند و این حقیقت در مناسک حج آشکار می‌شود.
امام جمعه موقت اراک از حج به عنوان «کنگره‌ای جهانی» یاد کرد و گفت: انقلاب اسلامی، وجه سیاسی حج را که سال‌ها در سایه غفلت رفته بود، دوباره به صحنه آورد و این فریضه را از حالت صرفاً فردی، به آئینی اجتماعی، سیاسی و معرفتی تبدیل کرد.