"پزشکیان" نقشه حکومت است! / پخت و پز یک بازی شوم در آشپزخانه چپ‌های ستادی
برخی اصلاح‌طلبان به دلیل اینکه نمی‌خواهند به اشتباهات خود در فتنه ۸۸ و تحریم انتخابات اذعان کنند، مجبورند تا آخر عمر؛ هر گزاره‌ای که مساوی با پذیرش دموکراسی و مردمسالاری در ایران است را کتمان کنند.
سرویس سیاست مشرق _ ابراهیم اصغرزاده، از فعالان ستادی اصلاحات به تازگی در بخشی از یک مصاحبه ویدئویی با "انتخاب" درباره پیروزی مسعود پزشکیان در انتخابات دولت چهاردهم؛ این رخداد را "نقشه حکومت" توصیف کرده است.
او قبل از به‌کار بردن این عبارت با بیان اینکه تا قبل از پزشکیان، مردم ایران به سیاست خارجی کشور و به اتفاقات منطقه بی اعتماد بودند، اظهار می‌کند:
"من آنرا (پیروزی پزشکیان) غافلگیری نمیدانم.
یک نوع تدبیر حکومت می‌دانم برای پیش‌بینی یک آینده‌ای که بحران‌ها خیلی قوی‌تر خواهد شد و احتیاج است که نیروهای میانه و اصلاح‌طلبان بیایند وسط و ماستمالی و سفیدشویی کنند، دستی به سیاست بکشند و از قهر دست بردارند...[۱] "
*این اظهارات را می‌توان ناشی از لجاجت تاریخی برخی چپ‌های ستادی دانست که قصدی برای اذعان و اعتراف به حقانیت ولایت فقیه و نظام جمهوری اسلامی ایران ندارند و نمی‌خواهند از رجس فتنه ۸۸ پاک شوند.
کسانی که هویتشان را در تضاد با نظام اسلامی تعریف کرده‌اند و می‌ترسند اگر به وجود مردمسالاری اصیل اسلامی در نظام ایران اذعان کنند؛ اصطلاحا دچار ریزش مخاطب شوند و کسانی که در مابه‌ازای حرف‌های غلط برایشان هورا می‌کشیدند؛ دیگر این کار را نکنند.
در عین حال، اصغرزاده سخنان چندی قبل محمد خاتمی، لیدر اصلاحات را تکرار کرده است که در اشاره به پزشکیان گفته بود: دولتی روی کار آمده که معتقدم حاکمیت ما با عنایت به امکان تغییر شرایط، آمدن آن را فراهم آورده و خواسته است این دولت سرکار بیاید!
[۲]
درباره این اظهارات باید دانست که افراد مذکور قصد دارند با این اظهارات روغن ریخته را نذر امامزاده کنند و خود را در عرصه سیاسی ایران مهمتر از جایگاه نازلی که دارند معرفی کنند.
و اما چرا اظهارات اصغرزاده و خاتمی غلط است؟
پیروزی رئیس‌جمهور پزشکیان در انتخابات دولت چهاردهم یک رویداد طبیعی در چارچوب سایر انتخابات‌ها و نظارت‌های همیشگی نظام جمهوری اسلامی ایران بود.
علت اینکه برخی اصلاح‌طلبان حاضر نیستند به این قضیه اذعان و اعتراف داشته باشند نیز ۲ ریشه دارد:
یک ریشه در فتنه سال ۸۸ است و اینکه برخی اصلاح‌طلبان به دلیل اینکه نمی‌خواهند به اشتباهات خود در آن واقعه تلخ اذعان کنند مجبورند تا آخر عمر؛ هر گزاره‌ای که مساوی با پذیرش دموکراسی و مردمسالاری در ایران است را کتمان کنند.
ریشه دوم نیز در لاپوشانی توطئه شریرانه "تحریم انتخابات" است.
چپ‌های ستادی از سال ۹۸ به این سو دست به تحریم تمام انتخابات‌ها زدند و با معرفی نکردن نامزد انتخاباتی در چارچوب تز "مشارکت مشروط"؛ عملا مردم را به سمت ضدیت با نظام اسلامی، اصلاحات سخت و برداشتن اسلحه علیه حکومت تشویق می‌کردند.
لکن نظام اسلامی با ابتنا به قانون، تمام انتخابات‌ها را برگزار کرد و مردم هم هدیه اصلاح‌طلبان تحریمی شامل قطار فشنگ و تفنگ را نپذیرفتند!
این رفتار شریرانه ادامه داشت تا مقطع سال ۱۴۰۳ و برگزاری زودهنگام انتخابات ریاست‌جمهوری که چپ‌های ستادی احساس کردند ممکن است حاکمیت دیگر این شرارت سیاسی را تحمل نکند و توطئه‌گران را با ضربه سخت مواجه کند.
از همین رو "چپ‌های تحریمی" ناگهان به صحنه شتافته و در انتخاباتی که صراحتا گفته بودند قانون و شورای نگهبان و نظارت استصوابی‌اش را قبول ندارند، شرکت کردند.
گزینه هم کسی نبود جز پزشکیان!
سند معروف حمایت اصلاح‌طلبان از روحانی راست‌گرا در انتخابات ۹۶
دقت شود که بهانه تحریمی‌ها برای نامزد نداشتن در انتخابات‌های سابق و اینکه "چون شورای نگهبان نامزدهای ما را تأیید نکرده پس در انتخابات شرکت نمی‌کنیم" نیز بهانه درستی نبود زیرا آنها در انتخابات سال ۹۲ و ایضا ۹۶ که هنوز جرأت تحریم انتخابات را نیافته بودند در حالی از حسن روحانی حمایت کردند که حسن روحانی یک نامزد منتسب به جناح راست بود و در فتنه کوی دانشگاه در سال ۷۸ نیز با جناح چپ درگیر شده بود.
قسمت جالب‌تر اینکه پزشکیان از روحانی هم حتی راست‌تر بود و اگرچه در سلک اصلاح‌طلبان و از وزرای دولت اصلاحات محسوب می‌شد لکن روحیه بسیجی، نجابت و مخالفتش با فتنه و اغتشاش زبانزد خاص و عام بود.
او در تمام طول سال‌های پس از وزارتش در دولت اصلاحات مورد هیچ استقبالی از جانب اصلاح‌طلبان نبود و جزو کسانی محسوب می‌شد که چپ‌های ستادی در قبال آنها با طعنه "اصلاح‌طلب هزینه‌نداده" یاد می‌کردند.
به هر روی چپ‌های تحریمی با استشمام خطر برخورد سخت نظام اسلامی تصمیم به حضور در انتخابات گرفتند و اگرچه همانند بسیاری دیگر هیچ امیدی به پیروزی پزشکیان نداشتند؛ اما به‌خاطر فرار از کمند برخورد امنیتی نظام؛ اجبارا به اسم او در انتخابات شرکت کردند.
استدلال‌های اصغرزاده مبنی بر اینکه نظام نیاز به ماستمالی اصلاح‌طلبان داشت نیز در حالی است که تا قبل از انتخاب پزشکیان؛ نظام اسلامی چندین انتخابات را بدون حضور اصلاح‌طلبان و بدون کوچکترین خللی برگزار کرد و دست آخر این چپ‌های تحریمی بودند که بدون کارت دعوت به انتخاباتی بازگشتند که سال‌ها می‌گفتند هیچیک از ارکان آنرا قبول ندارند.
در پایان‌بندی این مطلب البته باید به یک احتمال بدبینانه اما مهم نیز اشاره کرد و آن اینکه چه بسا پخت و پز بازی شوم اشاره شده در آشپزخانه اصلاحات؛ طرحی باشد برای "عبور از پزشکیان" و تکرار سناریوی عبور از خاتمی!
***
1_ https://www.entekhab.ir/003cdv
2_ mshrgh.ir/1674551