گسترش قتل و خشونت؛ رهاورد مسلح سازی شهرک‌‌نشینان صهیونیست - تسنیم

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، با آغاز جنگ غزه یکی از اقداماتی که «ایتمار بن‌گویر»، وزیر امنیت داخلی کابینه نتانیاهو، در دستور کار قرار داد تسهیل در صدور مجوز سلاح گرم برای شهروندان به بهانه لزوم تامین امنیت شخصی بود.
در همین راستا بر اساس داده‌های وزارت امنیت ملی، از زمان آغاز جنگ غزه، بیش از 170 هزار مجوز دریافت سلاح شخصی برای متقاضیان صادر شد.[1]
اما تجهیز شهروندان به سلاح گرم آن‌هم بدون لحاظ کردن نکات ایمنی، موجب واکنش منفی در سرزمین های اشغالی شد.
در این رابطه دیوان بازرسی دولتی اعلام کرد در شرایطی که رقم افرادی که پس از حمله 7 اکتبر دچار اختلال روانی، افسردگی و اضطراب شده‌اند، افزایش قابل توجهی را شاهد بوده، وزارت امنیت داخلی مجوزهای بیشتری برای متقاضیان حمل سلاح گرم صادر کرده و در عین حال اظهارنامه‌های کمتری در خصوص سلامت روان این افراد به وزارت بهداشت فرستاده است.
برای مقایسه، در سال 2020، نرخ اظهارنامه‌های سلامت روان ارسال شده از وزارت امنیت داخلی برای بررسی به وزارت بهداشت، 10 درصد، در سال 2021 به میزان 6 درصد، در سال 2022 به میزان 4 درصد و در سال‌های 2023-2024 هم فقط 3 درصد بوده است.
به عبارت دیگر، در حالی که از سال 2020 روند صعودی قابل توجهی در ارائه درخواست‌های مجوز برای حمل سلاح وجود داشته، اما عملاً کاهش آشکار در نرخ اظهارنامه‌های سلامت روان متقاضیان صورت گرفته است.[2] در واقع این گزارش نشان می‌دهد در زمان وزارت بن‌گویر، آنچه اهمیت داشته صرفاً تسلیح شهروندان به سلاح گرم بوده بدون آنکه بررسی شود این افراد صلاحیت برخورداری از سلاح را دارند یا خیر.
براین اساس یکی از تبعات این سیاست، افزایش احتمال حمله به شهروندان گزارش شده است.
به بیان دیگر اینکه یکی از پیامدهای پنهان جنگ غزه افزایش تهدیدات علیه افراد آسیب‌پذیر از جمله زنان است که کمتر بدان پرداخته می‌شود.
در همین راستا سازمان «تفنگ روی میز آشپزخانه»[3] که یک نهاد دفاع از زنان در برابر خشونت است، اعلام کرد تعداد غیرنظامی‌های دارای اسلحه از آغاز جنگ غزه تا کنون 40 درصد افزایش یافته است.
علاوه بر این از 7 اکتبر 2023 همه سازوکارهای نظارتی در خصوص افراد خواهان اخذ مجوز حمل سلاح گرم تقریباً به طور کامل حذف شدند که این یک کابوس برای افراد بی‌دفاعی مانند زنان است و لذا باید منتظر بروز فاجعه بعدی در جامعه بود.
بنا بر گزارش این سازمان، تعداد شهروندان حامل اسلحه اکنون به بیش از یک چهارم میلیون نفر رسیده است.
پیرو انتشار چنین گزارشی، وزارت امور اجتماعی نیز از افزایش چشمگیر تعداد درخواست‌ها برای «جلوگیری از صدور مجوز حمل اسلحه» از سوی زنانی که نگران جان خود هستند، خبر داد.
گفتنی است به گزارش «یوداد - مرکز دانش زنان و جنسیت در اسرائیل»، تقریباْ نیمی از قتل‌های زنان در سال 2024 با سلاح گرم صورت گرفت که این عدد بالاترین نرخ قربانیان در هشت سال گذشته است.[4]
در سال جدید نیز و با ادامه روند صدور آسان مجوز حمل سلاح گرم توسط بن‌گویر، هاآرتص درگزارشی در آوریل 2025 نوشت «در حال حاضر تقریباْ 330 هزار سلاح شخصی در دست غیرنظامیان قرار دارد که مجوز بیش از 170 هزار قبضه از این سلاح‌ها پس از اکتبر 2023 صادر شده است.
این مجوزها پس از آموزش و تمرین بسیار کوتاه در میدان تیر صادر شدند.
نتیجه این سیاست، افزایش تعداد حوادث جنایی با استفاده از سلاح‌های شخصی است.
به این موارد باید صدها هزار قبضه سلاحی که در اختیار نیروهای امنیتی صهیونیستی است را نیز اضافه کرد.
در واقع کابینه اسرائیل در حال مسلح کردن شهروندان خود است و همین حالا هم کسانی هستند (از جمله زنان در خانواده) که بهای آن را با جان خود می‌پردازند.
کارشناسان بر این باورند این روندی است که شکست آشکار وزیر امنیت داخلی رژیم صهیونیستی را نشان می‌دهد: کسی که با وعده بازگرداندن کنترل خیابان‌ها انتخاب شد، اکنون در حال خصوصی‌سازی امنیت شخصی است و اساساً با این کار به ساکنان سرزمین های اشغالی می‌گوید نباید به پلیس اعتماد کنند و بهتر است خودشان مسلح شوند و از خود دفاع کنند.[5]
در همین راستا پروفسور «گیل سالزمن»، رئیس شورای ملی پیشگیری از خودکشی، نیز هشدار داد با توجه به اینکه در سال گذشته متاثر از شرایط جنگ، 40 درصد افزایش مراجعه به مراکز سلامت روان اتفاق افتاد، به احتمال فراوان تعداد خودکشی‌ها پس از جنگ افزایش یابد.
لذا باید بنا به چنین وضعیت روانی در جامعه، صدور مجوز اسلحه برای افراد غیرنظامی کاهش یابد و در فرم درخواست مجوز سلاح گرم پرسشی اضافه شود که آیا تا به حال به خودکشی فکر کرده‌اید یا خیر؟[6]
در مجموع می‌توان گفت سیاست های افراط گرایانه بنگویر آمار خشونت را در جامعه صهیونیستی افزایش داد.
زیرا نه تنها اشخاصی که مسلح شدهاند مهارت کافی برای استفاده از آن را ندارند، بلکه در هر موقعیتی که احساس فشار روانی یا ترس کنند، ممکن است این سلاحها را به کار بگیرند.
در این خصوص زنان در خانوادهها میتوانند از جمله قربانیان این سیاست باشند.
سالانه بیش از 200 هزار زن در سرزمین های اشغالی هدف آزار و اذیت و خشونت قرار میگیرند.
با این حال، تنها یک چهارم از این موارد خشونت علیه زنان به نهادها و سازمان‌های حقوق بشری گزارش می‌شوند.
با توجه به پیامدهای جنگ در بعد روانی، بی‌تردید دامنه خشونت خانگی هم بیشتر می‌شود.
واقعیت این است که موقعیتهای اضطراری احتمال خشونت را در کانون خانواده تشدید میکند و ممکن است خانوادههایی که هنوز آن را تجربه نکردهاند، وارد دایره خشونت شوند.
گزارش‌های متعددی که تقریباْ هر ماه در رسانه‌های اسرائیلی منتشر می‌شود و به مسئله آسیب‌های روانی جنگ بر افراد و افزایش مصرف داروهای روان‌درمانی اشاره دارد، می‌تواند شاهدی بر وقوع خشونت‌های خانگی بیشتر و افزایش احتمال استفاده از سلاح شخصی در موقعیت‌های تنش‌زا باشد.
به طور خلاصه‌تر آنکه روند تسلیح گسترده شهروندان اسرائیلی به دنبال سیاستی که صدور مجوز اسلحه را تسهیل میکند، امکان بالا رفتن قتل در بین افراد جامعه به طور کلی و خطر قتل زنان به طور خاص را با سلاح گرم بیشتر کرده است.
لذا بر اساس ارزیابی متخصصان، پس از جنگ جهشی در تعداد خشونت‌های خانگی و همچنین تعداد زنانی که به «پناهگاه‌های زنان قربانی خشونت» فرستاده میشوند، رخ خواهد داد.
در حال حاضر در اسرائیل 17 سرپناه برای زنان قربانی خشونت و فرزندانشان وجود دارد که میتوانند همزمان 200 زن و حدود 400 کودک را در خود جای دهند.
از سویی کمبود کادر درمان در این پناهگاه‌ها وجود دارد و از آنجایی که انتظار میرود تعداد متقاضیان افزایش یابد، کمبود مذکور بدتر خواهد شد.
ضمن آنکه در همین رابطه گزارش مرکز تحقیقات و اطلاعات کنست نشان می‌دهد بخشی از بودجه اختصاص یافته به مراکز پیشگیری از خشونت به طور کامل محقق نشده‌اند.[7]
نکته دیگر آنکه تبعات تسهیل در صدور سلاح گرم محدود به صهیونیست ها نیست.
کسانی که تصمیم گرفته‌اند با دسترسی آسان به اسلحه، امنیت خود را در مواقع بروز خطر افزایش دهند، نخستین مظنونان این قبیل شرایط را شهروندان عرب درنظر می‌گیرند.
بنابراین انتظار می‌رود احساس ناامنی در بین اعراب اراضی اشغالی افزایش یابد؛ چنانکه سیاست تجهیز شهرک‌نشینان کرانه باختری که برای نخستین بار توسط بن‌گویر صورت گرفت، موجب شد تا در سال گذشته بیش از 1400 مورد حمله و آسیب از سوی آنها علیه فلسطینی‌ها به ثبت برسد که جهش قابل توجهی از آمارهای سالهای گذشته را نشان می‌دهد.
در واقع صهیونیست ها با اتکا به سلاح به اقدامات ایذایی و خشونت بار علیه عرب تباران ساکن در اراضی 1948 دست می‌زنند و این روند می‌تواند در آینده نزدیک بدتر هم شود.
پانوشت:
[1].
https://www.gov.il/he/pages/16_02_2025
[2].
https://news.walla.co.il/item/3726317
[3] .
سازمان «تفنگ روی میز آشپزخانه»، ائتلافی از سازمان‌های زنان و سازمان‌های جامعه مدنی است که از سال 2010 برای کاهش توزیع سلاح در فضای غیرنظامی در اسرائیل کار می‌کند
[4].
https://www.davar1.co.il/561135/
[5].
https://www.haaretz.co.il/opinions/editorial-articles/2025-04-07/ty-article-opinion/00000196-0ba6-d595-a1f6-4bbefc430000
[6].
https://www.maariv.co.il/breaking-news/article-1153242
[7].
https://www.calcalist.co.il/local_news/article/sjbzikdoa
انتهای پیام/