فرصت‌سوزی دریزد؛چگونه بی‌توجهی به قرق جان یوزپلنگ‌ها راگرفت؟ - تسنیم
عضو هیئت مدیره انجمن صنفی کارفرمایی حفاظتگاه های خصوصی کشور گفت: اگر تنها چهار یا پنج سال زودتر موضوع قرق ها و ایجاد کریدور از طریق حفاظتگاه های خصوصی در یزد آغاز شده بود، شاید امروز شاهد جمعیتی پویا از یوزپلنگ در این استان بودیم.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، عصر امروز نشست خبری «حفاظتگاه‌های مردم‌نهاد (قرق‌های اختصاصی حیات وحش)» در کشور برگزار شد.
در ابتدای این نشست، حامد ابوالقاسمی، نماینده قرق منصورآباد رفسنجان و عضو هیئت‌مدیره انجمن صنفی کارفرمایی حفاظتگاه‌های خصوصی کشور، اظهار کرد: برای حفاظت از طبیعت نیازمند مشارکت مردم هستیم؛ چراکه در هیچ‌کجای دنیا دولت‌ها به‌تنهایی قادر به حفظ حیات وحش نیستند.
در حال حاضر، در بسیاری از کشورهای جهان، مناطق حفاظت‌شده خصوصی بین 70 تا 90 درصد جمعیت حیات وحش را در خود جای داده‌اند.
نمونه بارز آن یوزپلنگ آفریقایی است که 80 درصد جمعیتش در زیستگاه‌های خصوصی زندگی می‌کند.
موارد مشابهی نیز در کشورهایی مانند اسپانیا دیده می‌شود.
وی ادامه داد: مهم‌ترین کارکرد قرق‌ها، حفاظت از تنوع زیستی است و سازمان حفاظت محیط زیست نیز بر اساس شاخص‌هایی، عملکرد حفاظتگاه‌ها در این زمینه را ارزیابی می‌کند.
از میان 30 منطقه حفاظت‌شده خصوصی در کشور، 5 منطقه دارای مصوبه قرق هستند که مساحت آن‌ها مجموعاً حدود 288 هزار هکتار است و 3.5 درصد از حیات وحش قابل شمارش کشور در همین 5 قرق قرار دارد.
ابوالقاسمی افزود: در این مناطق، روند احیای گونه‌ها با موفقیت انجام شده است.
به‌عنوان مثال، در قرق علی‌آباد چهل‌گزی، جمعیت آهو از 7 رأس به 170 رأس افزایش یافته است.
در مجاورت این قرق، منطقه حفاظت‌شده کالمند بهادران قرار دارد که در آن آهو مشاهده نمی‌شود؛ چرا که اقدامات حفاظتی در آنجا به‌درستی انجام نشده است.
همچنین، در قرق علی‌آباد پس از سال‌ها، حضور پلنگ ایرانی ثبت شده که نتیجه احیای موفق گونه‌های زیستی در این منطقه است.
افزون بر این، شاهد احیای جمعیت گورخر ایرانی نیز هستیم.
وی گفت: شاخص بعدی در پایش قرق‌ها، تقویت شبکه مناطق حفاظت‌شده و کریدورهای حیات وحش است.
قرق‌ها باید در نزدیکی مناطق حفاظت‌شده قرار گیرند و هدف از ایجاد آن‌ها، تشکیل یک شبکه و کریدور ارتباطی بین مناطق حفاظت‌شده دولتی و خصوصی است.
باید تلاش شود که مرز میان مناطق حفاظت‌شده و آزاد به حداقل برسد تا خطرات برای گونه‌ها کاهش یابد.
عضو هیئت‌مدیره انجمن صنفی کارفرمایی حفاظتگاه‌های خصوصی کشور خاطرنشان کرد: اگر فقط چهار یا پنج سال زودتر موضوع قرق‌ها و ایجاد کریدور از طریق حفاظتگاه‌های خصوصی در یزد آغاز می‌شد، ممکن بود اکنون جمعیت پویایی از یوزپلنگ در این منطقه داشته باشیم.
بسیاری از تلفات یوزپلنگ در یزد، در جریان جابه‌جایی میان زیستگاه‌ها در مسیر بین اصفهان و خراسان شمالی رخ داده‌اند؛ در حالی که می‌توانستیم این مسیرها را با ایجاد کریدور به هم متصل کنیم.
نمونه مشابهی در یوزکنار سمنان، که تنها زیستگاه زادآور یوز آسیایی در جهان است، دیده می‌شود.
این منطقه جزو مناطق حفاظت‌شده نیست، اما از زمانی که حفاظت خصوصی در آن اعمال شد، وضعیت یوزپلنگ ایرانی بهبود یافته است.
ابوالقاسمی درباره ادعای جابه‌جایی کل و بز از کالمند به علی‌آباد و کاهش آن در منطقه حفاظت‌شده کالمند گفت: اگر چنین اتفاقی افتاده بود، می‌بایست کاهش جمعیت این گونه‌ها در کالمند مشاهده می‌شد؛ اما سرشماری‌ها نشان می‌دهد که از سال 1383 تا 1403 جمعیت کل و بز در کالمند به 2111 رأس در سال 1403 رسیده است.
هم‌زمان، در همین مدت، جمعیت این گونه‌ها در علی‌آباد نیز از 200 رأس به 1200 رأس افزایش یافته است.
وی بیان کرد: در جهان چهار مدل حکمرانی برای حفاظت وجود دارد که فقط یکی از آن‌ها صرفاً مبتنی بر حفاظت دولتی است؛ بنابراین مخالفت با حفاظت مشارکتی و خصوصی به‌معنای مخالفت با 75 درصد ظرفیت‌های حفاظتی است.
ابوالقاسمی در پایان خاطرنشان کرد: در 5 قرق فعال کشور، ظرفیت ارزآوری حداقل یک میلیون دلار وجود دارد و با همکاری سازمان حفاظت محیط زیست و وزارت گردشگری، این رقم می‌تواند به دو تا سه میلیون دلار نیز افزایش یابد.
انتهای پیام/