مدیران استقلال فراری از قورت دادن قورباغه!
مدیران استقلال این روزها هر کاری انجام می دهند به جز اصلی ترین کاری که باید انجام دهند.
کد خبر: 714554 | ۱۴۰۴/۰۲/۳۱ ۱۲:۴۵:۵۶
استقلال، پرافتخارترین تیم ایران در آسیا و یکی از پرطرفدارترین باشگاه‌های کشور، همچنان در بلاتکلیفی کامل برای انتخاب سکاندار فصل آینده به‌سر می‌برد.
شاید گفته شود مدیران باشگاه دست نگه داشته‌اند تا تکلیف تیم در جام حذفی مشخص شود، اما این قطعا استدلال درستی نیست.
به گزارش روزنامه اعتماد، در شرایطی که رقبای اصلی در حال برنامه‌ریزی برای پیش‌فصل، جذب بازیکنان موردنظر سرمربی و آماده‌سازی تیم برای حضوری قدرتمند در لیگ بیست و پنجم هستند، مدیریت باشگاه استقلال گویی درگیر هر کاری است جز اصلی‌ترین و حیاتی‌ترین وظیفه خود: انتخاب سرمربی.
نگاهی به تحولات اخیر در ساختمان خیابان نیلوفر، تصویری از سردرگمی و اولویت‌های وارونه را به نمایش می‌گذارد.
درحالی که هواداران و کارشناسان بی‌صبرانه منتظر اعلام نام سرمربی جدید هستند تا حداقل نقطه آغازی برای فصل آینده مشخص شود، باشگاه اقداماتی را انجام می‌دهد که بیشتر شبیه به کارهای فرعی و حاشیه‌ای به نظر می‌رسند.
یکی از عجیب‌ترین این اقدامات، تعیین «سخنگو» برای باشگاه بوده است.
پستی که در ساختار فنی و حتی اداری بسیاری از باشگاه‌های بزرگ فوتبال تعریف مشخصی ندارد و وظایف اطلاع‌رسانی معمولا برعهده مدیرعامل یا مدیر رسانه‌ای است.
حال سوال اینجاست که در شرایطی که این تیم برای فصل بعد نه سرمربی دارد، نه تکلیف بازیکنان اصلی‌اش مشخص است و نه برنامه تمرینی، سخنگو قرار است چه اطلاعاتی را به چه کسی منتقل کند؟
آیا اولویت در این مقطع، تعیین فردی برای صحبت کردن است یا تعیین فردی که قرار است تیم را بسازد و هدایت کند؟
این اقدام بیشتر شبیه به تلاشی برای مدیریت افکار عمومی و پاسخگویی به فشارهاست، بدون اینکه گره اصلی را باز کند.
حضور کلارنس سیدورف، ستاره سابق فوتبال جهان در تهران و باشگاه استقلال هم یکی دیگر از نقاط مبهم این روزهاست.
درحالی که رسانه‌ها و هواداران در جست‌وجوی دلیل و نقش دقیق او در این باشگاه هستند، توضیح شفافی ارایه نمی‌شود.
آیا او برای مشاوره فنی در انتخاب سرمربی آمده؟
آیا قرار است نقشی در آکادمی داشته باشد؟
یا صرفا یک پست تشریفاتی دارد؟
صرف‌نظر از نیت واقعی، این‌گونه اقدامات در شرایطی که تیم اصلی بدون رهبر است بیشتر شبیه به نمایشی برای جلب‌توجه یا ایجاد این تصور است که «باشگاه در حال کار است»، درحالی که کار اصلی مغفول مانده است.
برکناری و جابه‌جایی اعضای هیات‌مدیره هم به این آشفتگی دامن می‌زند.
تغییرات مدیریتی در حساس‌ترین مقطع فصل نقل و انتقالات و پیش از انتخاب سرمربی، نشانه‌ای از بی‌ثباتی در سطوح بالاست که قطعا فرآیند تصمیم‌گیری را کندتر و پیچیده‌تر می‌کند.
چگونه می‌توان انتظار داشت یک تصمیم حیاتی مانند انتخاب سرمربی در چنین فضای متلاطم و بی‌ثباتی به سرعت و با دقت لازم اتخاذ شود؟
همه این اقدامات جانبی -تعیین سخنگو، حضور مبهم چهره‌های سرشناس و تغییرات مدیریتی- درحالی رخ می‌دهند که زمان به سرعت در حال ازدست رفتن است.
هر روز تاخیر در انتخاب سرمربی به معنای از دست دادن فرصت در بازار نقل و انتقالات، عقب افتادن از برنامه آماده‌سازی بدنی و تاکتیکی تیم و افزایش نگرانی و بی‌اعتمادی در میان هواداران برای فصل بعد است که زمان آن مثل برق و باد از راه می‌رسد.
این وضعیت یادآور شوخی بامزه‌ای است که چند وقت اخیر در شبکه‌های اجتماعی رواج پیدا کرده.
اینکه کاربران می‌نویسند وقتی موقع درس خواندن یادم می‌آید باید جارو بزنم، ظرف‌ها را بشویم، خرید کنم و...
خلاصه حاضرم هر کاری کنم تا درس خواندن را به تعویق بیندازم.
قبل‌ترها از این وضعیت با عنوان قورت دادن قورباغه یاد می‌شد.
یعنی کار سختی که آدم‌ها مدام پشت گوش می‌اندازند درحالی که اصلی‌ترین کار همان است و بالاخره باید یک روز انجامش دهند.
مدیریت باشگاه استقلال باید بپذیرد که در حال حاضر، هیچ اولویتی مهم‌تر از تعیین یک سرمربی شایسته و با برنامه نیست.
تمامی انرژی و تمرکز باید صرف این موضوع شود.
کارهای حاشیه‌ای و فرعی، هرچند ممکن است در شرایط عادی جایگاهی داشته باشند اما در وضعیت فعلی تنها به مثابه فرافکنی و هدر دادن زمان و انرژی هستند.
استقلال برای بازگشت به مسیر موفقیت، بیش از هر چیز به ثبات، تمرکز و تصمیم‌گیری قاطع در مورد مهم‌ترین پست فنی خود نیاز دارد، نه درگیر شدن در بازی‌های رسانه‌ای و اقدامات بی‌اولویت.
هواداران استقلال، خسته از این بلاتکلیفی، تنها یک چیز می‌خواهند: «تکلیف سرمربی چه می‌شود؟» مدیران استقلال باید قورباغه‌شان را قورت دهند!