مالک رحمتی؛ استانداری که از مردم بود و در دل مردم ماند

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها: یک سال می‌گذرد، اما هر بار که نام مالک رحمتی به زبان می‌آید، در دل تبریز غمی سنگین و در عین حال غروری سترگ زنده می‌شود؛ مردی که به حق می‌توان گفت در کسوت استاندار، خود را وقف مردم کرد، نه قدرت و منصب.
۳۰ اردیبهشت ماه، سالگرد شهادت این مرد بزرگ است.
روزی که آسمان تبریز و آذربایجان‌شرقی داغدار شد؛ روزی که غم فقدان مدیری پاک‌دست، خدمتگزار و مردمی، بر دل همه نشست.
مالک رحمتی را بسیاری از مردم فقط یک مقام سیاسی و استاندار نمی‌دانند؛ بلکه او را مظهر تعهد، صداقت و تلاش بی‌وقفه می‌شناسند.
کسی که در همان مدت کوتاه تصدی استانداری، برای حل مشکلات مردم از جان و دل مایه گذاشت و باعث شد مردم بیشتر از همیشه به آینده استان امیدوار شوند.
با گذشت بیش از یک سال از آن حادثه تلخ سقوط بالگرد، هنوز یاد و نام او در هر کوی و برزن تبریز به گوش می‌رسد.
امروز به میان مردم می‌رویم، از بازار تاریخی گرفته تا پارک‌های شهر، از کوچه‌های پرجنب‌وجوش پایین شهر تا محله‌های کارگری، تا صدای مردم را از دل ببینیم و بشنویم که مالک رحمتی برای آنها چگونه فردی بود.
بازار تبریز؛ از زبان مردمی که مالک را شناختند
بازار تبریز، قلب تپنده این شهر تاریخی، میزبان مردمانی است که سال‌ها در این بازار زندگی کرده و در هر گوشه آن، باوجود مدت کم مدیریت این شهید، خاطراتی از تلاش و خدمت مالک رحمتی دارند.
حاج حسین، از بازاریان کهنسال بازار، با نگاهی پر از احترام و دلتنگی می‌گوید: مالک رحمتی را مردم تبریز دوست داشتند، چون خودش را جزئی از این مردم می‌دانست.
او هرگز از پشت میزهای بلند پایین نیامد، همیشه می‌گفت من خادم مردمم.
مشکل آب، مشکل برق، اشتغال جوانان، دغدغه‌های واقعی او بود.
من به چشم خودم دیدم چقدر پیگیر بود که مشکلات کارخانه‌ها و صنایع کوچک را حل کند.
واقعاً درد مردم را می‌فهمید.
فاطمه رضایی، فروشنده‌ای در بخش پوشاک بازار، با لبخندی تلخ افزود: در این روزها وقتی نام مالک را می‌آوریم، چشمانمان پر از اشک می‌شود.
او تلاش می‌کرد بازار رونق بگیرد، برای کسبه شرایط بهتر شود.
خیلی از وعده‌هایی که داده بود، به‌خاطر آن حادثه ناگوار ناتمام ماند، اما ما هنوز امیدواریم مسیرش ادامه پیدا کند.
نسل جوان تبریز؛ امید به آینده در سایه نام مالک رحمتی
پارک ائل‌گلی، جایی که جوانان تبریز جمع می‌شوند، فضای پرنشاطی دارد.
با چند تن از دانشجویان به گفت‌وگو نشستیم.
علی، دانشجوی مهندسی، می‌گوید: مالک رحمتی برای ما فقط یک مدیر نبود، یک الگو بود.
زمانی که استاندار شد، حرف‌هایی زد که نشان می‌داد می‌فهمد جوانان چه می‌خواهند.
او می‌خواست امکانات بیشتری برای آموزش و اشتغال فراهم کند، می‌خواست صدای ما را بشنود.
حالا که نیست، احساس می‌کنیم کسی کم است.
سارا، دانشجوی مدیریت، با صدایی پرامید ادامه داد: او می‌توانست مسیر توسعه استان را به کلی عوض کند.
به خاطر شخصیت اخلاقی و کاری که داشت، مردم دلگرم شده بودند.
من به آینده تبریز امیدوارم چون مالک رحمتی را در خاطره‌ها داریم و می‌دانیم راهش درست بود.
کارگران و قشرهای مختلف؛ تجلی روح جهادی مالک رحمتی
در مناطق پایین شهر و محله‌های کارگری، با کارگران و کسبه‌ای صحبت کردیم که از دغدغه‌های واقعی استاندار فقید آگاه بودند.
مصطفی روحانی، کارگر کارخانه‌ای در تبریز، نیز خاطرنشان می‌کند: او هیچ‌وقت از کنار مشکلات کارگران رد نمی‌شد.
وقتی شنیدیم استاندار شد، خیلی‌هایمان فکر می‌کردیم حالا شاید اوضاع بهتر شود.
و واقعاً هم همین طور بود.
چند بار که از نزدیک مشکلات کارخانه‌مان را مطرح کردیم، با جدیت دنبال حل آنها بود.
کارهایش عملی بود، نه حرف.
رضا از کسبه بازار هم می‌افزاید: او مدیری با برنامه بود.
می‌خواست اشتغال را افزایش دهد، فضای کسب‌وکار را بهتر کند.
هر وقت به بازار می‌آمد، با ما حرف می‌زد و مشکلات‌مان را می‌شنید.
حس می‌کردیم استاندار نه فقط یک مسئول، بلکه دوست ماست.
یاد و خاطره‌ای که در دل تبریز زنده می‌ماند
مالک رحمتی، با همه جوانی و کوتاهی زمان مدیریت، توانست چنان تأثیری بر دل مردم بگذارد که هنوز از زبان همه نسل‌ها، از پیر گرفته تا جوان، به عنوان مدیری جهادی، دلسوز و صادق یاد می‌شود.
استانداری که منصب را نه برای قدرت که برای خدمت دید و در همان مدت کم، نشان داد چگونه می‌توان با صداقت و اراده مشکلات را رفع کرد.
تبریز، این شهر تاریخی و مقاوم، امروز در سالگرد شهادت او، تنها یاد یک فرد را زنده نمی‌کند؛ بلکه یاد یک راه و روش مدیریتی را گرامی می‌دارد؛ راهی که پایبندی به مردم، تلاش خستگی‌ناپذیر و خدمت بدون چشم‌داشت در آن محور اصلی بود.
مردم تبریز، با یاد و نام مالک رحمتی، امروز بیش از هر زمان دیگری، به مدیری جهادی، مردمی و دلسوز نیاز دارند؛ مدیری که نه فقط حرف بزند، بلکه عمل کند و برای بهبود زندگی مردم گام‌های واقعی بردارد.
مالک رحمتی رفت، اما یاد و راه او هنوز زنده است؛ راهی که نشان داد با ایمان به مردم و تلاش بی‌وقفه می‌توان دیوارهای مشکلات را شکست و آینده‌ای روشن ساخت.
مردمی که امروز، در سالگرد شهادتش، با بغضی فروخورده و قلبی پرامید، نام او را به یاد می‌آورند و می‌گویند: «مالک رحمتی، هنوز در دل‌های ما زندگی می‌کند.»