درمان بی‌اختیاری ادرار در مبتلایان جوان ام‌اس با تحریک عصب تیبیال
تبریز- پژوهشی از دانشگاه علوم پزشکی تبریز نشان می‌دهد تحریک عصب تیبیال می‌تواند راهی مؤثر و غیرتهاجمی برای درمان اختلالات ادراری و گوارشی بیماران جوان مبتلا به ام‌اس باشد.
به گزارش خبرنگار مهر، در حالی که بسیاری از بیماران مبتلا به ام‌اس سال‌ها با اختلالات مزمن گوارشی و ادراری دست‌وپنجه نرم می‌کنند، پژوهشی جدید در دانشگاه علوم پزشکی تبریز نشان داده است که تحریک عصب تیبیال، می‌تواند روشی ساده، مؤثر و غیرتهاجمی برای بهبود کیفیت زندگی این بیماران، به‌ویژه در سنین باروری باشد.
این یافته علمی پیش از ظهر سه‌شنبه در جلسه بررسی طرح‌های تحقیقاتی با محوریت «جوانی جمعیت» در دانشگاه علوم پزشکی تبریز اعلام شد.
یکی از یافته‌های علمی ارائه‌شده، توجه بسیاری را به خود جلب کرد، تحریک عصب تیبیال به‌عنوان روشی برای بهبود عملکرد روده و رفع بی‌اختیاری ادرار در بیماران جوان مبتلا به ام‌اس بود..
سکینه حاج ابراهیمی، رئیس دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز و متخصص جراحی کلیه، مجاری ادراری و تناسلی، در این جلسه از پژوهشی خبر داد: می‌تواند افق تازه‌ای در درمان بیماران ام‌اس بگشاید.
وی با اشاره به مشکلات مزمن گوارشی و ادراری این بیماران گفت: تحریک عصب تیبیال که روشی کاملاً غیرتهاجمی است، در پژوهش ما توانسته عملکرد روده را بهبود بخشد و از شدت علائم آزاردهنده در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس بکاهد.
این بیماران اغلب در سنین جوانی هستند و چنین اختلالاتی می‌تواند زندگی روزمره و حتی توان باروری آن‌ها را مختل کند.
حاج ابراهیمی، که مطالعه‌اش به‌صورت مرور سیستماتیک و متاآنالیز انجام شده است تأکید کرد: این فقط یک پژوهش دانشگاهی نیست؛ این یک هشدار به سیاست‌گذاران حوزه سلامت است که بدانند با روش‌های ساده می‌توان گام‌های بزرگی در جهت بهبود کیفیت زندگی نسل جوان برداشت.
وی در ادامه یکی از چالش‌های مهم زنان به‌ویژه در سنین باروری را اختلالات دستگاه ادراری، مثانه و کلیه دانست و افزود: طبق آمار، از هر سه زن ایرانی بین ۱۵ تا ۵۰ سال، یک نفر با مشکلاتی مانند تکرر ادرار و بی‌اختیاری مواجه است.
اما متأسفانه بسیاری از این بانوان این اختلالات را طبیعی تلقی می‌کنند و هیچ اقدامی برای درمان نمی‌کنند.
این استاد دانشگاه با اشاره به قابلیت‌های مرکز تحقیقات مبتنی بر شواهد دانشگاه علوم پزشکی تبریز، از رسانه‌ها خواست در آگاهی‌بخشی عمومی مشارکت کنند و زمینه اطلاع‌رسانی گسترده درباره درمان‌های در دسترس را فراهم سازند.
توانبخشی در اوتیسم؛ حرکت به‌سوی زندگی مستقل‌تر
از دیگر یافته‌های علمی ارائه‌شده در این نشست، پژوهش جعفر معصومی، متخصص گفتاردرمانی بود که به مروری بر روش‌های توانبخشی حرکتی کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم پرداخت.
او گفت: بسیاری از کودکان اوتیسمی در کنار مشکلات ارتباطی، با چالش‌های حرکتی نیز روبه‌رو هستند.
هدف این تحقیق، شناسایی روش‌های اثربخش برای تقویت مهارت‌های حرکتی درشت و ظریف این کودکان و کمک به ارتقا توانایی‌هایشان در زندگی روزمره است.
نسخه‌نویسی اجتماعی؛ مدلی بومی برای حل مسائل غیرپزشکی سلامت
مهستی علیزاده، متخصص پزشکی اجتماعی، دیگر پژوهشگر این نشست بود که از طراحی مدل نسخه‌نویسی اجتماعی متناسب با نظام سلامت ایران سخن گفت.
او با تأکید بر اینکه عوامل اجتماعی در بروز بیماری‌ها نقش بسزایی دارند، اظهار داشت: در این مدل تلاش شده با بهره‌گیری از رویکرد ترکیبی کیفی و کمی، نسخه‌نویسی اجتماعی از یک مفهوم وارداتی، به الگویی بومی و منطبق با شرایط فرهنگی ایران تبدیل شود.
مشارکت جامعه و تجویز خدمات اجتماعی به جای صرفاً دارویی، می‌تواند تحولی اساسی در سلامت عمومی ایجاد کند.