روابط عمومی کنشگرا؛ ضرورت انکارناپذیر مدیریت ارتباطات

به گزارش خبرگزاری تسنیم از استان تهران، روابط عمومی پویا و کنشگرا به معنای فعالیت‌ها و استراتژی‌هایی است که به‌منظور بهبود ارتباطات سازمان‌ها با ذی‌نفعان و جامعه به کار می‌روند.
این نوع روابط عمومی بر تعامل فعال و مؤثر متمرکز است و هدف آن ایجاد ارتباطات دوطرفه و مثبت میان سازمان و مخاطبان آن است.
در ادامه به برخی از ویژگی‌های روابط عمومی پویا اشاره می‌شود:
1.
فعال بودن: روابط عمومی پویا به‌جای واکنش به رویدادها و اخبار، به‌صورت پیشگیرانه و با برنامه عمل می‌کند و به دنبال فرصت‌هایی برای بهبود تصویر سازمان و ایجاد ارتباطات مؤثر است.
2.
تعامل: این نوع روابط عمومی بر ایجاد ارتباطات دوطرفه و پویا تأکید دارد.
به این معنا که سازمان همواره گوش‌به‌زنگ نیازها و نظرات ذی‌نفعان خود است و در پی ایجاد گفت‌وگو می‌باشد.
3.
استراتژیک بودن: روابط عمومی پویا نیازمند برنامه‌ریزی و استراتژی‌های مشخص است؛ از جمله شناسایی اهداف، انتخاب پیام‌های مناسب و تعیین ابزارهای ارتباطی مؤثر.
4.
نوآوری: استفاده از فناوری‌ها و رسانه‌های نوین برای تبلیغات و ارتباطات، از ویژگی‌های اساسی روابط عمومی پویاست.
برای مثال، شبکه‌های اجتماعی، وبلاگ‌ها و ویدئوهای آنلاین از ابزارهای مؤثر در این زمینه محسوب می‌شوند.
در موضوع کنشگری در روابط عمومی نیز می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
1.
پاسخ‌گویی: در روابط عمومی کنشگر، سازمان‌ها باید با درایت و به‌موقع به مسائل و دغدغه‌های مطرح‌شده از سوی مخاطبان پاسخ دهند.
2.
شناسایی بحران: روابط عمومی کنشگرا باید توانایی شناسایی بحران‌ها را پیش از وقوع داشته باشد و برای پیشگیری و مدیریت آن‌ها اقدامات لازم را انجام دهد.
3.
تأثیرگذاری بر سیاست: این نوع روابط عمومی قابلیت اثرگذاری بر روندهای اجتماعی و سیاسی را دارد.
آنچه روابط عمومی را کنشگرا می‌سازد، ارتباط دوسویه مدیر روابط عمومی با ذی‌نفعان و مخاطبان سازمان است.
این نوع ارتباط، برخلاف رویکردهای یک‌سویه که در آن اطلاعات صرفاً از سوی سازمان ارسال می‌شود، به تبادل اطلاعات و نظرات در دو جهت اهمیت می‌دهد.
اهمیت ارتباط دوسویه در روابط عمومی و مزایای آن:
1.
ایجاد اعتماد: ارتباط دوسویه موجب شفافیت شده و به ایجاد اعتماد میان سازمان و مخاطبان کمک می‌کند.
پاسخ‌گویی شفاف به پرسش‌ها و نظرات، احساس ارتباط و تعهد را در مخاطب تقویت می‌کند.
2.
درک بهتر: این ارتباط به سازمان کمک می‌کند تا نیازها و انتظارات مخاطبان را بهتر درک کند و در نتیجه، خدمات و عملکرد خود را بهبود بخشد.
3.
مدیریت بحران: در شرایط بحرانی، ارتباط دوسویه می‌تواند به واکنش سریع و مؤثر کمک کرده و اعتماد از دست‌رفته را بازسازی کند.
4.
گوش دادن: سازمان‌ها باید به پیشنهادات و انتقادات مخاطبان گوش دهند و از آن برای اصلاح عملکرد خود استفاده کنند.
5.
شفافیت: اطلاعات باید به‌روشنی و به زبان قابل‌فهم برای ذی‌نفعان ارائه شود؛ در غیر این صورت، سوءتفاهم‌ها افزایش خواهد یافت.
6.
انعطاف‌پذیری: سازمان‌ها باید آماده اعمال تغییر در راهبردها و برنامه‌های خود بر اساس بازخوردهای دریافتی باشند.
در عصر ارتباطات، بهره‌گیری هوشمندانه و به‌جا از رسانه‌های اجتماعی، به‌عنوان ابزارهایی مؤثر در ایجاد ارتباط دوسویه، اهمیتی دوچندان یافته است.
هفته روابط عمومی نیز می‌تواند بهانه‌ای برای تقویت این ارتباط از یک‌سو و قدردانی از فعالان عرصه روابط عمومی از سوی دیگر باشد؛ همان‌گونه که نقدهای سازنده مخاطبان نیز در اصلاح و بهبود عملکرد سیستم نقش تعیین‌کننده‌ای دارد.
روابط عمومی کنشگرا در عصر هوشمندسازی، با تکیه بر دانش، مهارت و بهره‌گیری هوشمندانه از ابزارهای نوین، قادر خواهد بود اعتماد مخاطبان را به‌صورت مؤثری جلب و حفظ کند.
محمد صائبی؛ کارشناس ارشد فرهنگی و روابط عمومی