حج در نهج‌البلاغه | دروازه‌ای به سوی مغفرت - تسنیم
حج، به مثابه چشمه ای زلال است که زائران، با غوطه ور شدن در آن، از آلودگی ها و گناهان پاک می شوند و با دلی مملو از امید و ایمان، به زندگی بازمی گردند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، حج، سفری به سوی نور و تطهیر، فرصتی بی‌نظیر برای زدودن غبار گناه از دل و جان و دستیابی به مغفرت الهی است.
این فریضه آسمانی، صرفاً مجموعه‌ای از مناسک و اعمال ظاهری نیست، بلکه دریچه‌ای است به سوی تحول و تعالی، فرصتی برای بازگشت به فطرت پاک انسانی و آغاز یک زندگی معنوی نو.
امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در وصف حج فرمودند: «يَتَبَادَرُونَ عِنْدَهُ مَوْعِدَ مَغْفِرَتِهِ»؛ در آنجا به‌سوی وعده‌گاه مغفرت الهی می‌شتابند.
این کلام نورانی، جوهره اصلی حج را آشکار می‌کند: مغفرت، ترمیم خطاها و فرصتی برای شروع مجدد زیست معنوی است.
حج، به مثابه چشمه‌ای زلال است که زائران، با غوطه‌ور شدن در آن، از آلودگی‌ها و گناهان پاک می‌شوند و با دلی مملو از امید و ایمان، به زندگی بازمی‌گردند.
مغفرت الهی در حج، نه تنها شامل بخشش گناهان گذشته، بلکه زمینه‌ساز تحول و خودسازی نیز می‌شود.
زائر، در این سفر معنوی، با قرار گرفتن در فضایی آکنده از معنویت و ذکر، فرصتی می‌یابد تا به بازنگری در رفتار و کردار خود بپردازد، نقاط ضعف خود را شناسایی کند و برای اصلاح آنها گام بردارد.
حج، تمرینی است برای عبودیت و تسلیم محض در برابر پروردگار.
زائر، با انجام مناسک حج، از تعلقات دنیوی رها می‌شود و تمام وجود خود را وقف خدا می‌کند.
این تسلیم و عبودیت، دریچه‌ای به سوی رحمت الهی می‌گشاید و زائر را شایسته دریافت مغفرت و رضوان الهی می‌سازد.
پس حج فرصتی است برای تجدید عهد با خداوند و پیمان بستن برای یک زندگی بهتر.
زائر، پس از بازگشت از این سفر معنوی، باید تلاش کند تا ارزش‌ها و آموزه‌هایی را که در حج آموخته است، در زندگی روزمره خود به کار گیرد و به عنوان یک انسان پاک و متقی، در راه رضای خدا گام بردارد.
انتهای‌پیام/
