"کور وارد محشر شدن"؛ عاقبت ترک عمدی حج!

به گزارش خبرگزاری تسنیم، همانقدر که برای انجام عبادت حج توصیه و سفارش شده و خدای متعال در قرآن کریم و پیامبر(ص) و امامان معصوم(ع) در احادیث و روایات بر انجام حج تاکید کرده‌اند، ترک آن نیز به شدت نکوهش شده و آثار منفی و تبعات متعددی برای ‌آن بیان شده است.
کافر شدن، هلاک، قرار گرفتن در زمره خسارت‌دیدگان و کور محشور شدن در قیامت، از تبعاتی است که برای ترک حج برشمرده‌اند.
کافر شدن
ترک حج و بی‌اعتنایی و نداشتن اعتقاد به آن عوارض بسیار سنگینی دارد، از همین رو خداوند درباره ترک‌کننده عمدی حج فرمود: «وَ مَنْ کَفَرَ فَإِنَّ الله غَنی عَن الْعَالَمِین».
در این آیه خدای متعال، تارک حج را کافر معرفی می‌کند.
رسول اکرم (ص) نیز فرمود: «یا عَلیُّ کَفَرَ بِاللهِ الْعَظِیمِ ...
مَنْ وَجَدَ سَعَةً فَمَاتَ وَ لَمْ یَحِجّ / کسی که استطاعت پیدا کند و حج به جای نیاوَرد و از دنیا برود، به خدای عظیم کفر ورزیده است».
ایشان همچنین فرمود: «یا علی تارکُ الحَجِّ وَ هُوَ مُسْتَطِیعُ کَافِرٌ/کسی که حج را ترک کند، در حالی که مستطیع است، کافر می‌شود.»
هلاکت
بی‌اعتنایی و ترک حج نه تنها به کافر از دنیا رفتن انسان می‌انجامد، بلکه موجبات هلاکت او را نیز به بار می‌آورد.
امام باقر(ع) فرمود: در وصیت امیرالمؤمنین (ع) درباره حج آمده است: «لا تَتْرُکُوا حَجَّ بَیْتِ رَبِّکُمْ فَتَهْلِکُوا / حجِ خانه پروردگارتان را ترک نکنید؛ و الا هلاک می‌شوید».
امام علی(ع) فرمود: «إِنَّ اللهَ لَیَدْفَعُ بمَن یحج من شیعَتِنا عَمَّن لایحج و لو اجمعوا علی ترک الحَج لهلَکوا»؟
خداوند به برکت شیعیانی از ما که حج به جای می‌آورند، بلا را از کسانی که حج به جای نیاورده‌اند، دفع می‌کند و اگر همگان حج را ترک کنند، هلاک می‌شوند.
قرار گرفتن در زمره آخسرین اعمال
«اَخسرین» از ماده «خُسران» به معنای از دست دادن سرمایه است.
سرمایه انسان فطرتی است که خدای سبحان به او عطا فرموده و هدایت پیامبران در مسیر شکوفاسازی آن به منظور لقای حق، تحصیل ایمان و دریافت رحمت و مغفرت خدای متعال است.
در حقیقت هدف شیطان از گمراه کردن انسان، پیشگیری از شکوفایی و بالندگی نور فطرت انسان است، بنابراین سعی می‌کند با تصرفات خود آن را ضعیف و کم نور کند.
چنین خسارتی در برگیرنده معاصی و خسران مبین است.
امام کاظم(ع) در تفسیر آیه کریمه (هل نُنَبِّئُکُمْ بِالْأَخْسَرِینَ اَعْمَالاً) نمونه‌ای از زیانکارترین افراد را کسانی دانستند که استطاعت حج پیدا می‌کنند ولی امروز و فردا می‌کنند و به حج نمی‌روند و در قیامت آرزوی برگشت به دنیا می‌کنند که دیگر برای آنها سودی ندارد: «یَتَمَادَوْنَ بِحَجِّ الْإِسْلامِ وَ یُسَوِّفُونَه/ اینها کسانی هستند که از سعی و تلاش خود در زندگی دنیا بی‌بهره مانده‌اند و نتیجه‌ای نگرفته‌اند.
از امام صادق (ع) درباره آیه (فَأَصَّدَّقَ وَ اکن مِنَ الصَّالِحِین) پرسیدند مراد از اینکه در قیامت شخص آرزو می‌کند ای کاش به من مهلت داده بودی تا در زمره انفاق‌کنندگان و صالحان باشم، چیست؟
فرمود: یعنی حجی به جای آورده بودم.
کور محشور شدن در قیامت
انسان‌های لاابالی که در دنیا اهل معصیت بودند، صراط مستقیم را نمی‌دیدند، کلام خدا را نمی‌شنیدند، لغو می‌گفتند و لغو می‌شنیدند و به تعبیر قرآن (صُمٌّ بُکْمٌ عُمْی) بودند، در قیامت با همان چهره باطنی خود که کر و گنگ و کور بود، محشور می‌شوند، نه با چهره ظاهری دنیایی.
از جمله افرادی که در قیامت کور محشور می‌شوند، کسانی هستند که هنگام استطاعت حاضر به گزاردن فریضه حج نشدند و به بیانی از دیدن راه حق کور بودند.
ابی‌بصیر از امام صادق (ع) نقل می‌کند کسی که از دنیا برود و در سلامت و توانمندی حج به جا نیاورده باشد، از کسانی است که خدای عزوجل درباره او فرموده است: «ما او را در قیامت کور محشور می‌کنیم».
گفتم: سبحان الله!
کور؟!
فرمود: بلی، خدای عزوجل او را از راه حق کور گردانده است.
همچنین از امام صادق (ع) درباره آیه شریفه ( وَ مَنْ کانَ فِی هَذِهِ أَعْمَی فَهُوَ فِی‌الْآخِرَةِ أَعْمَی وَأَضَلُّ سَبِیلاً) پرسیدند.
حضرت فرمود: «این درباره کسی است که حج واجب خود را تا آنگاه که مرگ او فرا رسد، به تأخیر اندازد.
چنین شخصی در قیامت کور محشور می‌شود».
از این رو بر اساس برخی روایات یکی از عوامل هلاکت و بدفرجامی انسان تسویف یعنی به تأخیر انداختن عمدی فعلی واجب و سَوف سَوف گفتن است، زیرا معلوم نیست آدمی تا چه هنگام زنده است.
حواسمان باشد که ...
اگرچه طبق روایات تاکید بسیار زیادی بر به جای آوردن حج ( اعم از واجب یا مستحب) شده، روشن است که خدای متعال انجام آن را با مال حلال توصیه کرده است، بنابراین عقلانی نیست که فردی بخواهد حج را با مال حرام یا با ترک عبادت مالی مثل نپرداختن خمس و زکات انجام دهد و در روایات از انجام چنین حجی به شدت نهی شده است.
در همین زمینه رسول خدا (ص) فرمود: کسی که با مال حرام حج به جای آوَرد، خدای متعال هنگام لبیک گفتن به او می‌فرماید تو ما را اجابت نکردی، پس حج تو به خودت برگردانده می‌شود.
امامان معصوم نیز با ذکر احادیثی بر انجام حج با مال حلال تاکید کرده‌ و وجود مال حرام حتی به قدر پرچم و پارچه‌ای در اموال حاجی را موجب قبول نشدن حج او در درگاه حق دانسته‌اند.
انتهای پیام/