امدادگری در اسلام مصداقی از جهاد در راه خدا است
قم- عضو مجلس خبرگان رهبری گفت. امدادگری در اسلام نه‌تنها مهارتی تخصصی، بلکه مصداقی از جهاد در راه خدا و تلاشی تمدنی برای تعالی انسان‌ها به‌شمار می‌آید.
به گزارش خبرنگار مهر، آیت‌الله عباس کعبی، عضو مجلس خبرگان رهبری عصر پنجشنبه در آئین افتتاحیه سومین همایش «مبلغان بشردوستی» که با حضور بانوان طلبه و فعالان عرصه امداد و تبلیغ در تالار بیداری اسلامی جامعه‌الزهرا (س) برگزار شد، با بیان اینکه خدمت‌رسانی به انسان‌ها در منظومه معارف اسلامی، صرفاً یک کنش بشری نیست، بلکه وظیفه‌ای الهی و مسئولیتی مبتنی بر توحید است، اظهار کرد: امدادگر مسلمان باید از روحیه‌ای سرشار از اخلاص، ایمان و توکل برخوردار باشد و بدون چشم‌داشت و با نیت خالص، در مسیر کاهش رنج‌های انسانی گام بردارد.
آیت‌الله کعبی، با تشریح تفاوت بنیادین امدادگری اسلامی با الگوهای سکولار، افزود: این نوع امداد مبتنی بر محبت الهی، حرمت نهادن به شأن انسان و انجام وظیفه به‌عنوان بخشی از مسیر بندگی است و بر همین اساس، امدادگری در اسلام نه‌تنها مهارتی تخصصی، بلکه مصداقی از جهاد در راه خدا و تلاشی تمدنی برای تعالی انسان‌ها به‌شمار می‌آید.
عضو مجلس خبرگان رهبری تأکید کرد: نگاه انسان‌مدارانه اسلام اقتضا می‌کند که حتی در سخت‌ترین شرایط امداد، حرمت و کرامت مددجو حفظ شود و امدادگر به‌عنوان واسطه‌ای برای تحقق رحمت خداوند بر روی زمین ایفای نقش کند.
وی در ادامه سخنان خود، به جایگاه زنان مسلمان در عرصه‌های خدمت اجتماعی اشاره کرد و گفت: زن امدادگر در چارچوب آموزه‌های دینی، نماد عقلانیت، ایمان، عزت و ایفای نقش فعال در جامعه است و زن هویت خود را از خانواده، فطرت الهی و باورهای دینی می‌گیرد و در مواجهه با بحران‌ها، با صلابت و عطوفت هم‌زمان عمل می‌کند.
آیت‌الله کعبی، حضرت زینب کبری (س) را نمونه‌ای بارز از مدیریت امدادی در شرایط بحرانی دانست و با اشاره به نقش آن بانوی بزرگوار در واقعه عاشورا تصریح کرد: الگوی زینبی می‌تواند به زنان امروز در ایفای نقش‌های اجتماعی الهام ببخشد و آنان را برای حضور مؤثرتر در میدان‌های امدادی، مهیا سازد.
وی در پایان با انتقاد از سیاست‌های گزینشی غرب در قبال موضوع حقوق بشر، گفت: جهان غرب در ماجرای غزه، نشان داد که شعارهایش درباره دفاع از حقوق انسان‌ها، در عمل رنگ می‌بازد؛ در حالی‌که فاجعه انسانی در غزه جریان دارد، نهادهای بین‌المللی امدادی و حقوق بشری، رویکردی کاملاً انفعالی و تبعیض‌آمیز در پیش گرفته‌اند.