آموزگار صهیونیستها کیست؟؛ از ویتنام تا غزه + تصاویر
فجایع کنونی غزه گرچه دردناک است، ولی تازگی ندارد و پیش از این نیز آمریکا به عنوان سرکرده جنایتکاران، فجایع بزرگتری را رقم زده است.

به گزارش خبرگزاری مهر، شبکه الجزیره در پایگاه خبری خود به مقایسه تصویری جنگ ویتنام (۱۹۵۵ تا ۱۹۷۵) و جنگ غزه از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ تاکنون پرداخته و مینویسد که جزئیات مصیبتهای به وجود آمده بر سر غیرنظامیان شامل کشتار جمعی، محاصره، آوارگی جمعی مردم و گرسنگی کشیدن آنها با وجود چندین دهه فاصله بین این دو جنایت کاملاً مشابه یکدیگر است و جنایتهایی که در غزه وقوع پیوسته، انسان را به یاد فجایعی میاندازد که در جنگ آمریکا علیه ویتنام به وجود آمده است.
آمریکا در طول این جنگ مجموعاً از ۸ میلیون تن ماده منفجره استفاده کرد و شهرها و روستاهای ویتنام را به ویرانه تبدیل کرد؛ اتفاقی که کاملاً مشابه چهره کنونی نوار غزه است و هدف از این حملات تنها پیروزی در جنگ نیست، بلکه به جای گذاشتن تصاویری فراموش نشدنی در طول تاریخ است.
همین تصاویر امروز در غزه مشاهده میشود و بیش از ۶۰ درصد ساختمانهای این منطقه از جمله مدارس و بیمارستانها و نانواییها با خاک یکسان شده است.
امروز در غزه همانند ویتنام دهه ۵۰ تا ۷۰ قرن گذشته میلادی، همه چیز جزو اهداف مشروع رژیم صهیونیستی به شمار میرود.
در ویتنام طی دو دهه، دو میلیون نفر از انسانهای بیگناه کشته شدند و در غزه نیز از کمتر از دو سال گذشته تاکنون، بیش از ۵۰ هزار فلسطینی به شهادت رسیدند و صدها هزار نفر دیگر مجروح و مفقود و دو میلیون نفر آواره شدهاند.
این موضوع یک حقیقت را نشان میدهد و آن، اینکه انسانها بزرگترین قربانی جنگها هستند.
خانوادههای فلسطینی در حال حاضر به صورت کامل در غزه زنده به گور میشوند؛ خانوادههایی که بیشتر آنها را زنان و کودکان تشکیل میدهند.
این در حالی است که هزاران مورد از شهدای فلسطینی در زیر آوارها قرار دارند و امکانی برای کشف و شناسایی آنها نیست.
ویتنام خیلی زودتر از غزه چهره آوارگی را شناخت، جایی که بیش از ۱۲ میلیون نفر در نتیجه حملات آمریکاییها مجبور به ترک خانه و کاشانه خود شدند.
امروز همین قصه در غزه تکرار میشود.
منطقهای که گرچه کوچکتر از ویتنام است، اما حجم محاصره و فشار، در آن بیشتر است.
در حال حاضر بیش از ۹۰ درصد از ساکنان غزه آواره شدهاند و جایی برای اسکان و استراحت ندارند و بیش از ۱۵۰ هزار منزل مسکونی به صورت کامل تخریب شده است.
امروز داشتن مسکن و پناهگاه برای مردم غزه یک آرزو است.
در ویتنام نیز مانند غزه کنونی، نظامیان آمریکایی با تخریب محصولات کشاورزی اقدام به گرسنه نگه داشتن ساکنان آن میکردند و امروز نیز رژیم صهیونیستی با مسدود کردن گذرگاهها و جلوگیری از ورود کمکهای انسان دوستانه، مردم را از داشتن غذا و آب و دارو محروم میکند.
در حال حاضر سازمان ملل متحد هشدار داده است که بیش از ۲ میلیون فلسطینی ساکن نوار غزه در سطوح خطرناکی از فقدان امنیت غذایی قرار دارند و خطر بروز گرسنگی در نتیجه محاصره غزه و جلوگیری از ورود کمکهای بشردوستانه بیش از پیش غزه را تهدید میکند.
در ویتنام، غیر نظامیان به شکل فاجعه باری قربانی جنایتهای نظامیان آمریکایی شدند و آوارگی و گرسنگی و محاصره و کشتار جمعی، سهم آنها از این جنگ بود.
تمام این اتفاقات در حال حاضر در غزه تکرار میشود، اتفاقاتی که نیازمند مداخله فوری جامعه بینالملل برای حفاظت از جان غیرنظامیان و تضمین ورود کمکهای بشردوستانه و پایان دادن به منازعات از طریق راهکارهای مسالمت آمیز است.
در همین رابطه روزنامه صهیونیستی معاریو در گزارشی به مقایسه جالبی در خصوص جنگ ویتنام و جنگ غزه پرداخته و مینویسد که جنگ ارتش اسرائیل در نوار غزه درست مانند جنگ ویتنام ادامه پیدا میکند.
در ویتنام ۲۰ سال زمان و بیش از ۵۸ هزار کشته در میان آمریکاییها لازم بود تا آنها بفهمند در جنگی شکست خورده قرار دارند که احتمال تحقق پیروزی در آن نیست.
در این جنگ ۴ میلیون نفر قربانی شدند که ۲ میلیون نفر از آنها اهل ویتنام بودند.
افرایم غانور نویسنده این مقاله میافزاید که آمریکاییها با وجود برتری تکنولوژیک و برتری در موازنه قدرت، نتوانستند در برابر جنگ چریکی مقاومت کنند و هزینههای سنگینی را متحمل شدند.
این گزارش با اشاره به شباهت زیاد جنگ آمریکا در ویتنام با جنگ رژیم صهیونیستی در غزه نوشت که حماس در حال حاضر موفق شده هزاران نیروی جدید و با انگیزههای بسیار زیاد برای خود جذب کند که تنها هدف آنها ورود در جنگهای چریکی برای عقب نشاندن اسرائیل از غزه است.
به این ترتیب به نظر میرسد حماس در حال حاضر در اوج قرار دارد.
به نوشته این گزارش، در طرف مقابل هر نظامی اسرائیلی که در این جنگ کشته میشود؛ باعث افزایش تنشهای داخلی در جامعه صهیونیستی میشود.
هر اندازه که ارتش اسرائیل بخواهد پایگاههای دائمی برای خود در غزه ایجاد کند، قدرت و پتانسیل حماس را در حمله به نظامیان ارتش اسرائیل افزایش خواهد داد، به این ترتیب مسلم است که هیچ پیروزی مطلقی در این جنگ محقق نخواهد شد.