اهدای جایزه آمریکایی به صدای تروریست‌ها
لابیگری چهره‌های امنیتی و دیپلماتیک سابق آمریکا، جایزه انجمن پیشرفت رسانه‌های آمریکا را به شبکه تروریستی اینترنشنال اعطا کرد.
سرویس سیاست مشرق - کمی آن طرف‌تر از کاخ سفید، دفتر موسسه‌ای غیرانتفاعی تاسیس شده تا به سازمان‌ها و افرادی در حوزه مسائل اجتماعی و سیاست، به افکار عمومی خط‌دهی می‌کنند، از طریق این موسسه معرفی و جایزه اهدا شود.
این انجمن غیرانتفاعی آمریکایی، به نام America Abroad Media (AAM)، از سال ۲۰۱۳، هرساله جلساتی در واشینگتن دی‌سی، برگزار می‌کند و بر ارزش‌هایی مانند تفکر انتقادی اعتراضی، تقویت زنان، و کثرت‌گرایی تأکید می‌کند.
سمت راست کاخ سفید - سمت چپ دفتر America Abroad Media
این سازمان اخیرا در جایزه سال ۲۰۲۵، مهمانی ایرانی داشت و جایزه «انجمن پیشرفت رسانه‌ها» را به شبکه ضدایرانی اینترنشنال اهدا کرد.
این سازمان، تلویزیون اینترنشنال را به عنوان مروج آزادی، شفافیت و صداقت روزنامه‌نگاری البته به سبک آمریکایی، شناخته و قدردانی کرد.
این شبکه درحالی از آمریکایی‌ها جایزه صداقت گرفته که در میانه فتنه ۱۴۰۱، یک فایل صوتی از رعنا رحیم‌پور، خبرنگار باسابقه بی‌بی‌سی فارسی، درباره عملکرد شبکه اینترنشنال در دمیدن به اقدامات تروریستی و همچنین اقدامات این شبکه علیه بی‌بی‌سی، منتشر شده بود و سروصدای زیادی در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی به‌راه انداخته بود.
حتی در داخل تحریریه این شبکه نیز صداهای خوبی به بیرون درز نکرد؛ زهرا شهرکی، معروف به سیما ثابت در پیام استعفای دو سال گذشته خود از اینترنشنال نوشت: «بین کار در شرایطی خاص و کرامت انسانی، دومی را انتخاب می‌کنم».
بعدها هم نادر سلطان‌پور و شلر حقانی‌فر از شبکه خارج شدند.
اینترنشنال حتی برای مدتی دفتر خود در لندن را از دست داد و کارمندان خود را از اروپا به دفتر واشینگتن فراخوانده بود.
اینکه چطور چنین رسانه‌ای شایسته قدردانی جایزه بوده را باید در اسپانسرها و دبیران America Abroad Media جستجو کرد که با لابیگری، چنین شبکه تروریستی با این حجم از بی‌ثباتی داخلی را به عنوان رسانه برتر معرفی کرده‌اند.
لابی‌گران جایزه ۲۰۲۵ AAM چه کسانی هستند؟
کاندیدهای جایزه رسانه‌ای AAM، در انجمن پیشرفت رسانه‌ها انتخاب می‌شوند.
این جایزه متمرکز بر حمایت از روزنامه‌نگاری و رسانه‌های آزاد است و معمولاً به رسانه‌ها، روزنامه‌نگاران یا فعالانی تعلق می‌گیرد که در زمینه‌های آزادی بیان و پوشش بدون سانسور اخبار فعالیت می‌کنند.
مؤسس این سازمان آرون لوبل (Aaron Lobel) است.
لوبل بنیان‌گذار، رئیس، و رئیس هیئت مدیره AAM است.
لوبل همچنین تهیه‌کننده اجرایی برنامه رادیویی America Abroad بوده و نقش اصلی در شکل‌گیری مأموریت این سازمان برای ترویج روزنامه‌نگاری آمریکایی و انعکاس بین‌المللی پروژه‌ها را ایفا کرده است.
او در سال ۲۰۰۱، ایده AAM را مطرح کرد و در سال ۲۰۰۲ این سازمان را به‌صورت رسمی تأسیس نمود.
لوبل از یک هیئت مشاوران برجسته متشکل از مقامات سابق دولتی، محققان، و اعضای کنگره برای پیشبرد AAM بهره می‌برد.
برخی از اعضای شناخته‌شده هیئت مشاوران در سال‌های اولیه شامل افرادی مانند ریچارد لوگار (سناتور سابق)، برنت اسکوکرافت (مشاور امنیت ملی سابق)، و رابرت گیتس (مدیر سابق سیا) بودند که اگرچه در تأسیس سازمان نقش مستقیم نداشتند، اما در شکل‌گیری و هدایت آن تأثیرگذار بوده و تجربیات خود را به این سازمان دیکته کردند.
آرون لوبل
نازنین بنیادی
در بین اعضای کمیته میزبان در جایزه ۲۰۲۵ نیز، افرادی نام‌آشنا از حوزه‌های مختلف مانند سیاست، دیپلماسی و رسانه به چشم می‌خورند که در برگزاری و حمایت از مراسم جوایز نقش دارند.
نازنین بنیادی، مدلینگ و یکی از چهره‌های اپوزیسیون ایرانی، به بهانه فعالیت در زمینه فمینیسم و آزادی بیان، به عنوان یکی از دبیران جایزه امسال انتخاب شده بود و همچنین از ظرفیت‌های خود به عنوان سفیر سازمان عفو بین‌الملل نیز، برای لابیگری در این جایزه استفاده کرده است.
سناتور نورم کولمن
نورم کولمن، سناتور سابق ایالات متحده (۲۰۰۳-۲۰۰۹) و لابی‌گر برجسته نیز در جمع این کمیته حضور داشته و از تجربیات سیاسی خود برای تقویت ارتباطات AAM با سیاستمداران آمریکایی کمک گرفته است.
او نیز در کنار چهره‌های وزن‌دار در تلاش این است تا به جوایز این سازمان اعتباربخشی کنند.
معاون سابق وزیر امور خارجه
پائولا دوبریانسکی، دیپلمات آمریکایی و معاون وزیر امورخارجه سابق (۲۰۰۱-۲۰۰۹) است که در حال حاضر در مرکز بلفر دانشگاه هاروارد فعالیت می‌کند.
دعوت از او به عنوان یک دیپلمات، تلاشی است تا AAM از جنبه ماموریت‌های بین‌المللی تقویت شود.
در کنار او، جیمز گلسمن و روزنامه‌نگار آمریکایی و معاون سابق وزیر امورخارجه در امور دیپلماسی عمومی نیز حضور داشته است.
جولیانا گلاور
جولیانا گلاور نیز از چهره‌های نزدیک به سیاستمداران آمریکایی و استراتژیست ارتباطات در ایالات متحده است.
این لابی‌گر با سابقه، با سازمان‌های بزرگی همکاری می‌کند.
مدیر سابق سیا
مایکل هیدن مدیر سابق سیا (۲۰۰۶-۲۰۰۹) و آژانس امنیت ملی (۱۹۹۹-۲۰۰۵) نیز در جمع اعضای کمیته ۲۰۲۵ حضور داشته است.
او در حال حاضر، در حوزه امنیت ملی آمریکا فعالیت می‌کند و حضور او در این جمع، نشان‌دهنده اهمیت پروژه‌های امنیت ملی در بنگاه‌های رسانه‌ای است، به‌ویژه اینکه AAM هم اغلب در حوزه خاورمیانه و حقوق بشر و زنان فعالیت می‌کند.
فرستاده ویژه سابق آمریکا در سوریه
جیمز جفری، دیپلمات آمریکایی و فرستاده ویژه سابق آمریکا در سوریه (۲۰۱۸-۲۰۲۰)، نیز از اعضای این کمیته بود.
تجربه او در خاورمیانه با تمرکز AAM بر این منطقه همسویی داشته و در کنار داگلاس ویلسون، دیپلمات آمریکایی و معاون وزیر دفاع سابق (۲۰۱۰-۲۰۱۱) که او هم در کمیته ۲۰۲۵ حضور داشته، به تقویت این سازمان در حوزه دیپلماتیک و جوایز بین‌المللی اثر قابل توجهی گذاشت.
اعضای کمیته جایزه سال ۲۰۲۵ AMM
رضایت از اینترنشنال در اجرای پروژه‌های آمریکایی
شبکه اینترنشنال با ارائه روایت‌های کذب و القای فضای ضدامنیتی درباره ایران، در مسیر جلب رضایت مقامات ایالات متحده گام برداشته و با سوءاستفاده از چهره رسانه‌ای خود، به ترویج سیاست‌های تحریک‌آمیز و نشر اطلاعات نادرست در قالب پوشش خبری ادامه می‌دهد.
اعطای جایزه‌ای با ماهیت کاملاً سیاسی به این شبکه، در راستای همان جهت‌گیری‌های ایدئولوژیک حامیان این تلویزیون است.
شایان ذکر است که جوایز معتبرتری در حوزه رسانه‌ای بین‌المللی در آمریکا وجود دارد؛ که مبتنی بر استانداردهای حرفه‌ای و اخلاق روزنامه‌نگاری اعطا می‌شوند؛ اما شبکه تروریستی اینترنشنال به‌دلیل عدم انطباق با معیارهای اصیل رسانه‌ای، از دستیابی به چنین نشان‌های معتبری محروم مانده و صرفاً از طریق فعالیت‌های لابیگری، تلاش دارد در نهادهای مرتبط نفوذ کند.
این رویکرد، گواهی بر فقدان مشروعیت و اعتبار حرفه‌ای این شبکه در عرصه رسانه‌های بین‌المللی است.
جایزه AAM به شبکه تروریستی اینترنشنال در سال 2025
شبکه اینترنشنال، اولین جایزه‌بگیر ایرانی از سوی این سازمان نبود.
پیش‌تر، در سال ۲۰۱۹، مصی علینژاد، فعال اپوزیسیون و روزنامه‌نگار ضدایرانی هم به دلیل فعالیت‌های مستمر علیه ایران، به‌عنوان یکی از برندگان این جایزه معرفی شده بود.
در سال ۲۰۱۴، علینژاد کمپین «آزادی یواشکی» را راه‌اندازی کرد.
این کمپین با کمک رسانه‌های بین‌المللی و شبکه‌های فارسی‌زبان، توجه بین‌المللی را به خود جلب کرد.
علینژاد در سالی که این جایزه را دریافت می‌کرد، با مجری‌گری در برنامه «تبلت» در شبکه صدای آمریکا (VOA Persia) فعالیت خود را آغاز کرده بود.
جایزه AAM در سال ۲۰۱۹ هم تحت تأثیر لابی‌های سیاسی و مالی قرار داشت.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که مراسم جوایز AAM، به‌ویژه در سال ۲۰۱۹، به‌طور قابل‌توجهی تحت تأثیر حامیان مالی بوده و این حامیان، که نقش کلیدی در تأمین بودجه روادید را دارند، معمولاً شامل سازمان‌ها، بنیادها، یا شرکت‌هایی هستند که با مأموریت AAM برای ترویج روزنامه‌نگاری مسئولانه و گفت‌وگوی بین‌المللی هم‌راستا هستند.
در سال ۲۰۱۹، حامیان مالی این سازمان در سه سطح Executive (بالاترین سطح حمایت مالی)، Platinum (سطح میانی)، و Silver (سطح پایین‌تر) دسته‌بندی شدند.
نکته قابل‌تأمل این است که سفارت امارات متحده عربی در سال ۲۰۱۹ به‌عنوان حامی اصلی در سطح Executive معرفی شد.
در واقع جوایز AAM، هرچند به‌عنوان بستری برای تجلیل از تلاش‌های رسانه‌ای شناخته می‌شود، اما تحت تأثیر شبکه‌های پیچیده سیاسی و مالی قرار دارد که می‌تواند بر روند انتخاب برندگان و اهداف این رویداد تأثیرگذار باشد.
جایزه America Abroad Media برای مسیح علینژاد در سال ۲۰۱۹
لابی‌گران جایزه ۲۰۲۵ AAM چه کسانی بودند؟
کمیته میزبان مراسم جوایز AAM شامل افرادی برجسته بود که در سازمان‌دهی و حمایت از این رویداد نقش مهمی داشتند.
در این سال هم، نازنین بنیادی به عنوان یکی از دبیران این کمیته معرفی شده بود و نقش کلیدی در هدایت مراسم داشت.
این در حالی است که بنیادی به غیر از سال ۲۰۱۹ و ۲۰۲۵، در هیچکدام از رویدادهای دیگر به عنوان دبیر نقش‌آفرینی نکرده است.
علاوه بر بنیادی، مایکل هیدن، مدیر سابق سیا و آژانس امنیت ملی آمریکا که در جایزه اینترنشنال در سال ۲۰۲۵، حضور داشت، در سال ۲۰۱۹ نیز دبیر کمیته بود.
عجایب جوایز AMM به این موارد ختم نمی‌شود.
در جوایز سال ۲۰۱۸ این بنیاد، یک چهره نام‌آشنا دیگر هم حضور دارد.
سال ۲۰۱۸، برنار آنری لوی، نویسنده و فیلمساز برجسته صهیونیست نیز از این بنیاد به بهانه فیلم تکان‌دهنده «پیشمرگه و نبرد موصل» مورد تقدیر قرار گرفته است.
جالب اینجاست که لوی در حالی جایزه اخلاق و رسانه تاثیرگذار را دریافت کرده که چند سال پیش، یکی از نزدیکان بنیاد Zelenska، همسر زلنسکی، (راننده بنیاد) اعتراف کرده بود که در جریان تجاوز به کودکان و پدوفیل‌ها، هویت برنارد هانری لوی را به عنوان یکی متجاوزین شناسایی کرده است.
ماجرا از آنجایی جالب‌تر می‌شود که به گفته وب سایت رسمی این بنیاد، هانری لوی، حق امتیاز خود را ظاهراً برای اهداف صرفاً خیریه، به این بنیاد اهدا کرده است!
پس از این اعترافات بود که هانری لوی متهم به پدوفیل شد و به طور گسترده با این عنوان شناخته شده است.
جایزه AAM به برنارد لوی در سال ۲۰۱۸
لوی نه‌تنها در زمینه اخلاقی که در زمینه سیاسی و امنیتی نیز کارنامه خوبی ندارد.
هیلاری کلینتون، چهره اصلی پشت سناریوی حمایت از شورشیان مسلح لیبی و براندازی دولت قذافی، ارتباط تنگاتنگی با برنارد آنری لوی داشت.
لوی در آن زمان در پوشش یک نویسنده صهیونیست، یکی از مهره‌های اطلاعاتی سرویس جاسوسی رژیم اسرائیل و البته سازمان سیا قرار داشت که از همان ابتدای شروع شورش‌ها برای هماهنگی‌های میدانی در شرق لیبی و در میان مخالفان حضور داشت؛ ردپای آنری لوی در بسیاری از سناریوهای براندازی در غرب آسیا و شمال آفریقا و حتی در پروژه‌های براندازی ایران هم دیده می‌شود.
برنارد لوی، همان کسی بود که از ظرفیت لابیگری خود برای ترتیب‌دادن دیدار مصی علینژاد با امانوئل مکرون در میانه فتنه 1401، استفاده کرده بود.
فعالان ضدایرانی تاکنون جوایز مختلفی از دستان آمریکایی‌ها دریافت کرده و بارها در قالب پروژه‌های دیکته‌شده،در رسانه‌های بین‌المللی تقدیر و بزک شده‌اند.
آنطور که مشخص است، همچنان این عناصر دست‌آموز و البته ورشکسته، برای دولت‌های غربی به عنوان یک پلن قابل توجه برای ضربه به ایران محسوب شده و با هرازچندگاهی، با اعطای این جوایز، به آنها تنفس مصنوعی می‌دهند.