امضای تفاهم‌نامه‌های ۵ هزار میلیاردی فولاد اکسین؛ گام بلند خودکفایی
امضای تفاهم‌نامه‌های ۵ هزار میلیاردی فولاد اکسین گامی بلند در مسیر خودکفایی صنعتی ایران محسوب می‌شود.
به گزارش خبرگزاری مهر، امضای سه تفاهم‌نامه همکاری میان شرکت فولاد اکسین خوزستان و سه شرکت فعال در پروژه‌های انرژی، به ارزش بیش از ۵ هزار میلیارد تومان، از جنبه صنعتی و فناورانه، نقطه عطفی در مسیر کاهش وابستگی به واردات و توسعه زیرساخت‌های بومی در کشور محسوب می‌شود.
این تفاهم‌نامه‌ها با هدف تأمین ورق‌های عریض فولادی با مشخصات فنی خاص برای پروژه‌های شرکت مهندسی و توسعه گاز ایران (NIGCENG) منعقد شده‌اند؛ محصولاتی که پیش‌تر نیاز آن عمدتاً از طریق واردات و وابستگی به تولیدکنندگان خارجی تأمین می‌شد.
آنچه اهمیت این رویداد را دوچندان می‌کند، توانمندی فناورانه‌ای است که در بستر آن شکل گرفته است.
تولید ورق‌هایی با خواصی نظیر استحکام کششی بالا، مقاومت در برابر خوردگی، قابلیت جوش‌پذیری دقیق و عملکرد پایدار در شرایط محیطی سخت، نیازمند دانش فنی پیشرفته، تجهیزات صنعتی مدرن و مهندسی متالورژی دقیق است.
فولاد اکسین، با اتکا به دانش متخصصان ایرانی و فناوری نورد سنگین پیشرفته، موفق به تولید این محصولات مطابق با استانداردهای بین‌المللی شده است.
از منظر ملی، این تفاهم‌نامه‌ها تنها قراردادهایی صنعتی تلقی نمی‌شوند، بلکه نمود هم‌افزایی میان دو صنعت کلیدی کشور فولاد و انرژی در راستای توسعه راهبردی زیرساخت‌های کشور هستند.
حضور شرکت مهندسی و توسعه گاز ایران به عنوان بازوی اجرایی شرکت ملی گاز، به معنای هدایت تقاضای پروژه‌های گازی بزرگ کشور به سمت ظرفیت‌های تولید داخل و اعتماد به توان ملی است.
ابعاد اثرگذار این همکاری‌ها تنها در صرفه‌جویی ارزی یا کاهش واردات خلاصه نمی‌شود؛ بلکه این روند موجب ارتقا توان مهندسی، تربیت نیروی انسانی متخصص، افزایش تاب‌آوری زنجیره تأمین کشور و نیز فراهم‌سازی زمینه حضور ایران در بازارهای منطقه‌ای می‌گردد.
این تحول، مصداق روشنی از تحقق اهداف اقتصاد مقاومتی، بومی‌سازی فناوری و کاهش شکاف تکنولوژیک با کشورهای صنعتی است.
فولاد اکسین خوزستان با ایفای نقش محوری در زنجیره تأمین پروژه‌های نفت و گاز، اکنون نه‌تنها به عنوان تولیدکننده ورق‌های خاص، بلکه به‌عنوان یک بازیگر فناورانه در مسیر استقلال صنعتی ایران شناخته می‌شود.
تفاهم‌نامه‌های اخیر، بازتابی از اعتماد به توان داخلی و سرمایه‌گذاری روی دانشی است که ریشه در باور به قابلیت‌های ملی دارد.