آقای فردوسی پور دقیقا دنبال چه هستی؟

کد خبر: 712436 | ۱۴۰۴/۰۲/۲۰ ۰۷:۱۰:۴۰
سایت رویداد 24 نوشت: مرحوم محمد علی بهمنی بیتی دارد «تا نیمه چرا‌ ای دوست!
لاجرعه مرا سرکش/ من فلسفه‌ای دارم یا خالی و یا لبریز» که جان کلامش «روشن کردن تکلیف» است؛ همان یا اینوری یا آنوری!
آقای فردوسی پور!
شما کدام طرفی؟
دنبال چه می‌گردی؟
نتیجه سال‌ها آنتن بی رقیب دادن دست یک مجری جوان و باهوش از او شخصیتی تاثیرگذار در کشور ساخت با نام «عادل».
کسی که توانست یک برنامه متفاوت ورزشی به مخاطب ارائه کند؛ شامل همه آنچه یک بیننده از تلویزیون می‌خواهد.
سرگرم کننده، گاهی پرسشگر، نه آنقدر عمیق که حوصله سر ببرد نه آنقدر سطحی که دل بزند.
با انبوهی از کنایه به شرایط روز جامعه که دل مخاطب ناراضی از انفعال صداوسیما در قبال وضعیت کشور را خنک می‌کرد.
۹۰ فردوسی پور در دوران اوجش دو ویژگی داشت: یکی اینکه سلبریتی محور نبود یعنی چهره‌ها نبودند که برنامه را جلو می‌بردند بلکه فرم برنامه و محتوا بود که مخاطب جذب می‌کرد و دیگری اینکه تکلیف مخاطب با فردوسی پور مشخص بود.
مخاطب و مجری برنامه ۹۰ با هم جلو آمده بودند و ارتباط مشخصی با هم داشتند.
بعد یک روز تلویزیون که عادل خودش را فرزند آن می‌داند تصمیم گرفت این برنامه را ببندد.
همه ناراحت شدند جز خودش!
البته انگار!
در تمام مدتی که هواداران او و علاقمندان به برنامه ۹۰ در فضای مجازی و رسانه‌ای از او حمایت می‌کردند و دوشنبه‌ها نام برنامه اش را ترند، خودش یک کلمه حرف نزد تا این بندگان خدا بشوند حکایت «مرحوم غلط کرده، ما به احترامش سیاه می‌پوشیم.»
یک بار یکی از کاربران ارزشی در واکنش به ناراحتی عده‌ای از مخاطبان تلویزیون برای تعطیلی نود خطاب به آنها نوشت: خود فردوسی پور خیلی مشکلی ندارد با تعطیلی برنامه اش!
شما چرا کاسه داغ‌تر از آش شده‌اید؟
ما که علم غیب نداریم ببینیم فردوسی پور واقعا ناراحت بوده یا نه فقط می‌گوییم واکنشی از او ندیدیم.
ما فقط یک روز دیدیم عادل فردوسی پور برخلاف آنچه که گفته می‌شد ممنوع الکار و خانه نشین و ...
است یک پلتفرم راه انداخته و می‌خواهد از برندی که سال‌ها با کمک صداوسیما ساخته بهره ببرد.
برای چه کاری؟
برای ادامه مسیر قبلی؟
نه!
برای ورود به مسیری جدید.
عادل این روز‌ها در پلتفرم جدیدش برنامه‌هایی تازه برای مخاطب دارد که کاملا متفاوت است با آنچه در ۹۰ شاهدش بودیم.
خود فردوسی پور هم تغییر کرده به شکلی که خیلی‌ها دیگر او را نمی‌شناسند.
امروز برنامه‌های عادل، سلبریتی محور هستند.
یعنی این چهره‌ها هستند که به برنامه او وجاهت می‌دهند.
از همایون شجریان بگیرید تا همین اواخر که گویا با روزبه بمانی برنامه ضبط کرده!
از نشست‌های دورهمی با رامبد جوان و مهدی پاکدل تا عروسک گردان جناب خان!
نه اینکه این آدم‌ها هیچ ربطی به فوتبال نداشته باشند، اما همه می‌دانیم حضور آنها در برنامه‌های عادل نه به خاطر مقداری علاقه آنها به فوتبال که به خاطر «سلبریتی» بودنشان است.
فارغ از ارزش گذاری فردوسی پور این روز‌ها شده شبیه مجریان تاک شو‌های امریکایی!
دو نفر را دعوت می‌کند.
دو ساعت دور هم حرف می‌زنند و مخاطب نگاه می‌کند، چون هم آن مهمان معروف است هم خود عادل دیگر سلبریتی شده!
اینکه عادل اول سلبریتی شده بعد به این سمت آمده یا، چون خواسته به این سمت بیاید تصمیم گرفته سلبریتی وار رفتار کند مشخص نیست.
اما اتفاق نمادینی که در پیج منتسب به عادل فردوسی پور رخ داد این تغییر و تحول را به خوبی نشان می‌دهد.
از چندین سال قبل و از زمان شیوع شبکه‌های اجتماعی چنین جا افتاده بود که عادل اهل شبکه‌های اجتماعی نیست.
در همان مقطع صفحه‌ای به راه افتاد تحت عنوان «هواداران عادل فردوسی پور».
در بایوی آن پیج هم نوشته بودند زیر نظر عوامل برنامه ۹۰ و....
این صفحه مثل تمام فن پیج‌های دنیا پر بود از ستایش عادل.
کسی هم مشکلی نداشت.
می‌گفتیم هواداران او هستند و دوست دارند از عادل قهرمان بسازند.
اما مدتی قبل به یک باره بایوی این صفحه به «صفحه رسمی عادل فردوسی پور» تغییر نام پیدا کرد و در کسری از ثانیه هواداران او شدند «فالوور» و این سوال پیش آمد که آن همه ستایش در این صفحه کار خود عادل بوده؟
اصلا داستان چیست؟
اگر عادل می‌خواست صفحه‌ای داشته باشد چرا مثل بقیه ورود نکرد؟
این بازی‌ها برای چه بوده؟
به هر حال عادل از رونالدو و مسی که بالاتر نیست!
آنها هم صفحه شخصی دارند هم هزاران فن پیج!
مخاطب هم تکلیفش با این صفحات مشخص است.
واکنش‌های گسترده چهره‌های رسانه‌ای به این اتفاق باعث شد بایوی صفحه منتسب به عادل برگردد به «فن پیج» که خودش سوالات دیگری به وجود آورد!
که مهم ترینش همان سوال اول این نوشته است: دنبال چه می‌گردی آقای فردوسی پور؟
مخاطب حرفه‌ای امروز نمی‌داند با کدام عادل طرف است؟
عادلی که از شبکه‌های اجتماعی دوری می‌کند؟
یا دلش می‌خواهد مثل یک سلبریتی در شبکه‌های اجتماعی حضور داشته باشد؟
عادلی که می‌تواند با فرم و محتوا مخاطب جذب کند یا عادلی که صرفا برنامه اش را با حضور چهره‌های سرشناس جلو می‌برد؟
عادلی که می‌رود کنار دانشجویان در زمان اعتراضات می‌نشیند یا عادلی که می‌رود ملاقات مهدی تاج با انبوهی از اتهامات و حمایت خود را از او نشان می‌دهد؟
احتمالا یکی از هنر‌های چهره‌های مطرح رسانه‌ای هنر بندبازی آنها است.
آدم‌هایی که باید محبوب دل همه باشند.
هم بتوانند مردم را کنار خودشان نگه دارند هم هوای اصحاب قدرت را داشته باشند.
در ادبیات سیاسی-اعتراضی این روز‌های ایران به این کار می‌گویند وسط بازی.
عادل سال‌ها هنرمندانه وسط بازی کرد بدون اینکه لو برود.
امروز این وسط بازی مشخص شده با این تفاوت که فردوسی پور از یک وسط باز کنشگر در حوزه فوتبال تبدیل شده به یک وسط باز خنثی که معلوم نیست دنبال چه می‌گردد.
شاید بهتر باشد او زودتر تصمیمش را بگیرد.
چه در مورد بایوی پیجش چه در مورد برنامه‌هایی که می‌سازد.
خلاصه که آقای فردوسی پور: تا نیمه چرا‌ای دوست؟
تکلیف ما را روشن کن!