گزینه‌های جانشینی والتز و نسبت آن‌ها با مذاکرات هسته‌ای
به گزارش مشرق، کانال تلگرامی اندیشکده تهران نوشت:
با اخراج مایک والتز از سمت مشاور امنیت ملی، اولین تغییر مهم کابینه ترامپ صورت گرفت.
این اتفاق علل متعددی داشت (اختلاف با سوزی وایلز، رئیس دفتر رئیس‌جمهور، ناکارآمدی در اداره‌کردن شورای امنیت ملی و همکاری با سایر اعضا، اصرار بر حمله نظامی به ایران و در نهایت سیگنال‌گیت).
ترامپ بلافاصله پس از این تصمیم، مارکو روبیو را (با حفظ سمت وزیر امور خارجه) موقتاً عهده‌دار این مسئولیت کرد.
با این حال پرسش این است که در نهایت چه کسی جای والتز را خواهد گرفت؟
آینده روبیو
این اولین بار از زمان هنری کیسینجر است که یک شخص به طور همزمان عهده‌دار سمت وزیر امور خارجه و مشاور امنیت ملی است.
با این حال دو نکته را نباید فراموش کرد.
نخست، مسائل امروز سیاست خارجه آمریکا از دهه ۱۹۷۰ بیشتر هستند و این وظایف روبیو را بسیار سخت می‌کند.
حتی کیسینجر نیز در بازه زمانی کوتاهی هر دو سمت را در اختیار داشت.
دوم، باید دانست وظیفه مشاور امنیت ملی، هماهنگی میان چندین آژانس امنیتی در راستای سیاستگذاری است؛ اما وزارت امور خارجه کاملاً بعد اجرایی دارد.
به همین دلیل ترامپ مجبور خواهد شد یکی از دو سمت را برای روبیو انتخاب کند.
گزینه‌های اصلی: میلر، گرنل و اوبرایان
استفان میلر، سخنرانی‌نویس و یکی از مشاورین ارشد ترامپ در دوره نخست یکی از گزینه‌ها است.
او معمار برخی از سیاست‌های مهاجرتی ترامپ (همچون ممنوعیت سفر از برخی کشورهای مسلمان) بود.
هم‌اکنون نیز معاون رئیس دفتر و مشاور ترامپ در امور امنیت داخلی است و سیاست‌های مهاجرتی ترامپ را اجرا می‌کند.
میلر طرفدار سیاست‌های سختگیرانه تجاری علیه چین است.
گزینه دیگر، رابرت اوبرایان، مشاور امنیت ملی ترامپ از ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱ است.
در زمان او عملیات ترور سردار سلیمانی صورت گرفت.
اوبرایان به نسبت مشاورین پیشین (فلین، مک‌مستر و بولتون) رابطه بهتری با ترامپ داشت.
دیگر گزینه، ریک گرنل، سفیر اسبق آمریکا در آلمان و آخرین رئیس اطلاعات ملی در دوره نخست است.
او پیشتر نیز به عنوان یکی از گزینه‌های این سمت مطرح شده بود.
این گزینه‌ها، مواضع تندی همیشگی علیه ایران داشته‌اند.
تنها موضع اوبرایان در این میان خاص بوده است.
او اخیراً در حساب ایکس خود اعلام کرد که آمریکا باید برچیدن برنامه هسته‌ای ایران را دنبال کند که از این جهت جزو جمهوری‌خواهان تندرو محسوب می‌شود.
او همچون میلر، چین را اولویت نخست آمریکا می‌داند.
هر سه رابطه خوبی با ترامپ دارند؛ اما میلر اهمیت بالاتری دارد.
علی‌رغم اینکه او معاون رئیس دفتر ترامپ است، لحن آمرانه‌اش در چت‌های افشاشده سیگنال نشان از قدرت بالای او در کابینه داشت.
از این جهت او می‌تواند جایگاه تضعیف‌شده مشاور امنیت ملی را احیا کند.
میلر از معدود جمهوری‌خواهانی است که از ۲۰۱۶ همچنان رابطه مثبتی با ترامپ داشته است.
گزینه‌های بعدی: ویتکاف، آنتون و استفانیک
استیو ویتکاف (مذاکره‌کننده ارشد آمریکا با ایران و روسیه) و مایکل آنتون (سرپرست مذاکرات فنی با ایران) هم‌اکنون در دولت حضور دارد.
حضور ویتکاف احتمال پایینی دارد؛ زیرا سمت مشاور امنیت ملی، شغلی سنگین در حوزه سیاستگذاری است و ویتکاف نمی‌تواند به طور همزمان هم مسئول مذاکره با روسیه و ایران باشد و درعین حال این سمت را نیز بپذیرد، مگر اینکه مجبور به انتخاب شود.
با توجه به پیشرفت در مذاکرات با ایران برای ترامپ مطلوب نخواهد بود که ویتکاف را از مذاکرات جدا کند.
برخی منابع نیز گفته‌اند ویتکاف علاقه‌ای به این سمت ندارد.
مایکل آنتون نیز می‌تواند به این جایگاه بیاندیشد؛ چراکه ترامپ سابقه انتصاب افراد کم‌نام‌ونشان را دارد.
گزینه سوم، الیز استفانیک است.
او پیشتر سفیر آمریکا در سازمان ملل بود (اکنون والتز برای تصدی آن انتخاب شده است)؛ اما ترامپ تصمیم گرفت او را به دلیل «اکثریت شکننده جمهوری‌خواهان» به کنگره بازگرداند.
البته هنوز رابطه مثبتی با یکدیگر دارند.
استفانیک تاکنون موضع خاصی در خصوص ایران نداشته است.
جمع‌بندی
نمی‌توان انتظار داشت وضعیت کنونی سمت مشاور امنیت ملی به این صورت باقی بماند.
باتوجه به مشکلاتی که دولت ترامپ با والتز پیدا کرد، گزینه بعدی کسی خواهد بود که نزدیکی و هماهنگی بیشتری با شخص ترامپ و کابینه داشته باشد.
اگرچه غالب گزینه‌های مذکور مواضع تندی نسبت به ایران دارند؛ اما بعید است به تندی والتز باشند.
به عبارت دیگر، با وجود این گزینه‌ها در مجموع اخراج والتز امر نسبتاً مثبتی برای مذاکرات و روابط میان ایران و آمریکا است.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.