اشک‌ها و لبخندها در روستاهای محروم نهبندان با حضور خدام رضوی - تسنیم
این روزها خراسان جنوبی همانند دیگر نقاط کشور معطر به عطر آستان مقدس و ملکوتی امام رئوف حضرت علی ابن موسی الرضا(ع) شده و هر جایی که پا می نهیم، همه شهرها و روستاها حتی دورافتاده ترین و محروم ترین نقاط استان، زیر سایه خورشید ثامن الحجج قرار دارد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از نهبندان، خادمان آستان قدس رضوی در میان اشک‌های شوق و لبخند مردم و سلام و صلوات بر امام رئوف وارد روستاهای محروم گرو، پنهانی، هیرد، میغان و چاهداشی در شهرستان نهبندان رفتند و فضای این روستاهای مذهبی را عطرآگین به عطر رضوی کردند.
به رغم آنکه سه روستا در مسیر سخت قرار داشتند و بیش از 40 کیلومتر آن جاده خاکی و با پیچ و خم زیاد بود اما کاروان خدام حرم رضوی خود را به آنجا رساندند تا هدایای متبرک رضوی را تقدیم روستاییان کرده و دلهای آنها را راهی مشهدالرضا کنند.
یکی از خانم‌های روستای هیرد با دیدن خادمان حرم که از بارگاه ملکوتی توس آمده‌اند اشک‌هایش بی واسطه گونه‌هایش را نوازش می‌کند می‌توان از حال و هوای دلش فهمید دلتنگ امام رئوف شده و یا رضا یا رضا زمزمه می‌کند.
بعد از آرام شدن به کنارش می‌روم از حال دلش می‌پرسم اینگونه می‌گوید در سن 29 سالگی دچار بیماری سرطان بدخیم شدم برای عمل مشهد رفتم قبل از انجام عمل به امام رضا(ع) متوسل شدم.
این خانم با اینکه بغض گلویش نمی‌گذاشت به خوبی صحبت کند ادامه داد: اکنون به امید خدا حالم خوب است، 14 ماه هست به زیارت امام هشتم نرفتم عصر روز قبل خیلی دلم گرفته بود با خودم گفتم یا امام رضا(ع) قربونت برم، امام مهربانم تولدت نزدیک است کاش با بچه‌هایم می‌آمدم پابوست.
این خانم اشک‌هایش را پاک می‌کند و می‌گوید: ولی گویا امام رضا سریعتر از آن چیزی که فکر کنم صدای قلب شکسته من را شنید و خادمان ایشان با پرچم تبرک به دیدن ما آمدند ولی ای کاش می‌توانستم به پابوست می‌آمدم ولی مقدمات این سفر فراهم نیست.
در روستای دیگری پسر بچه 9 ساله که هق هق گریه می‌کرد و زمزمه می‌کرد یا امام رضا دوستت دارم، خیلی دلتنگتم میشه من را بپذیری بیام حرمت...
در سمت دیگر نیز مادربزرگ با عصا به دست در حالی که به سختی توان بلند شدن داشت برای عرض ادب و سلام به امام هشتم از جای خود بلند شد و با اشک بر گونه‌هایش با ذکر یا امام رضا پرچم سبز رضوی را بوسید.
پیرمردی که با دانه‌های تسبیح در دست به استقبال خادمان حرم رضوی و پرچم منور امام هشتم می‌رود و لحظاتی در کنار پرچم با امام رضا(ع) خلوت و دردودل می‌کند.
دلتنگی در چشمان تک‌تک اهالی موج می‌‌زند.
به خوبی می‌توان فهمید که پرسش‌های مکرر دختر بچه برای حضور خدام رضوی برای اولین بار در روستایش نشان از شوق درونش دارد.
کوچک و بزرگ و پیر و جوان فرقی ندارد اینجا دل‌ها متبرک می‌شود و هر قطره اشکی که از چشمان یکایک این مردم جاری است؛ نشانه ارادت به امام رضا(ع) و توسل به این امام همام است.
خادمان امام رضا(ع) بعد از پرچم گردانی و معطر کردن فضای روستاها به عطر رضوی، به تمام اهالی روستا نمک، نبات و گلاب تبرک و به کودکان این مناطق اسباب بازی هدیه دادند.
انتهای پیام/256
