«بازی ساز»؛ جایی که تئاتر و هنر در آغوش یکدیگر جاودان شدند
سومین جشن تئاتر قومس با عنوان «بازی ساز»، شبی بود که در آن تئاتر به عنوان نمادی از زندگی و آیین، در دل مجتمع فرهنگی هنری کومش سمنان به روایت میهمانانی پرشور و عاشق، زبان آورد و در آغوش دیگر عرصه های هنری جاودان شد.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از سمنان، مراسم سومین جشن تئاتر قومس که با همت گروههای هنری ندای صحنه و هِرن برگزار شد، نه تنها یک جشن تجلیل جامانده از روز جهانی تئاتر امسال بود، بلکه به فرصتی برای شناخت و ستایش یک عمر فعالیت هنری استاد خسرو به آیین، پیشکسوت هنر تئاتر و چهره ماندگار هنرهای نمایشی سمنان نیز بدل شد.
مراسم با پخش نماهنگی از فعالیتهای چند دههای استاد خسرو به آیین آغاز شد؛ نماهنگی که گویی حرفهای بیکلامی از عشق او به هنر و آموزش میزد.
این نماهنگ، همه حضورها را به خود جلب کرد و ذهن آنان را به یاد خاطراتی از دوران طلایی هنر در سمنان برد.
پیشکسوتان هنر نیز در این مراسم، کیفیت آثار و نقش استاد در تقویت بنیانهای هنری استان را ستودند.
سید رحیم موسوی، مدیرعامل انجمن هنرهای نمایشی استان سمنان، با بیان خاطراتی از پویایی و دانش استاد خسرو به آیین، لقب «خسروی تئاتر سمنان» یا «خسروی هنر سمنان» را به او اهدا کرد.
وی با اشاره به معنای نام و نام خانوادگی استاد، که هر دو نمادی از شکوه و آیین هستند، گفت: «نمایش نیز یک آیین است و استاد خسرو، خسروی این آیین بوده است.» این جمله، همهی حضار را به تشویقی طولانی و صمیمانه وا داشت.
در ادامه، گروههای نمایشی، هنرمندان و موسسات هنری مختلف، با اهدای لوح سپاس و هدایایی نمادین، از استاد به آیین قدردانی کردند.
این لحظات، گوشهای از محبوبیت و تأثیرگذاری وی در عرصه هنر و آموزش سمنان را آشکار کرد.
خسرو به آیین، نه تنها یک هنرمند برجسته، بلکه یک معلم بزرگ بوده که شاگردان زیادی را در رشتههای مختلف هنری تربیت کرده است.
در این آیین، هنر به زبانهای گوناگون سخن گفت، از اجرای نقالی گرفته تا نمایش کوتاه طنز و موسیقی پیانو.
همه و همه تلاش میکردند تا جشنی را رقم بزنند که گویی هر لحظهاش، نشانهای از زیبایی و هنر باشد.
احمد مرادی حقیقی، بازیگر پیشکسوت تئاتر سمنان، با خواندن بیانیه روز جهانی تئاتر در سال 2025 که به قلم تئودوروس ترزُپولوس نوشته شده بود، به اهمیت این هنر در زندگی انسانها اشاره کرد.
این جشن، سومین دوره از جشنواره تئاتر قومس بود که در دو دوره پیشین نیز از استادان برجستهای چون اسماعیل همتی و رحیم موسوی تجلیل شده بود.
خسرو به آیین، با سابقهای درخشان در مدیریت و هنر، از بنیانگذاران اولین سینمای استان سمنان (سینما ستاره) و اولین سرپرست انجمن سینمای جوانان سمنان بوده است.
وی همچنین در زمینههای گوناگونی از جمله سفالگری، عکاسی، کارگردانی تئاتر و تعزیه فعالیت کرده و در همه این عرصهها ردپایی از خود به جای گذاشته است.
فعالیتهای مدیریتی وی در سمنان نیز بینظیر بوده است.
خسرو به آیین، ریاست انجمن سفالگران استان سمنان، مدیریت فرهنگسرای کومش و اولین سرپرستی انجمن سینمای جوانان سمنان را در کارنامه خود دارد.
وی در طول سالهای فعالیت خود، نه تنها به عنوان یک هنرمند، بلکه به عنوان یک معلم و راهبرد، نقش مهمی در شکوفایی هنر در این شهرستان ایفا کرده است.
هفتم فروردین، روز جهانی تئاتر بود؛ اما مراسم ای روز، امسال به دلیل تقارن با ماه مبارک رمضان و تعطیلات نوروز، با تأخیر در سمنان برگزار شد.
البته این تأخیر، کمترین اثری بر شور و شوق هنرمندان و علاقهمندان نداشت.
این جشن، یادآور این بود که تئاتر، هنری است که مرزهای زمان و مکان را نادیده میگیرد و در هر لحظهای میتواند جان تازهای به هنر و زندگی ببخشد.
«بازی ساز» نه تنها عنوانی برای این جشن بود، بلکه نمادی از آن بود که هنرمندان سمنان، با بازی و خلق، زندگی را به صحنه میآورند و در این مسیر، استاد خسرو به آیین، نقشی کلیدی و بیبدیل داشته است.
این مراسم، یادآور این بود که هنر، همیشه و همهجا، زنده است و در دل هر جشنی، نشانهای از جاودانگی دارد.
همچون تئاتری که استاد بهآیین همواره به آن عشق میورزید، این مراسم نیز با ترکیبی از اشک و لبخند به پایان رسید؛ اشک برای روزهایی که گذشت و لبخند برای آیندهای که با الهام از آموزههای او خواهد درخشید.
گویی خودِ نمایش زندگی بود؛ پر از نقشآفرینیهای به یادماندنی و خروجیهایی که هرگز پردهی پایانی نخواهند داشت.
در پایان، این جشن با تصویری از وحدت هنرمندان و علاقهمندان به تئاتر به پایان رسید.
همه حضار، با احساسی از افتخار و قدردانی، محل را ترک کردند اما به طور حتم در دلهایشان، یادی از این شب بینظیر باقی ماند.
شبی که در آن، هنر و آیین، در کنار یکدیگر، جاودان شدند.
انتهای پیام/363/