بهادر عبدی مربی پرسپولیس: بازیکن سفارشی در فوتبال پایه هست اما اینجا نه/ سورگی پول غذا نداشت اما فوتبال برای امثال سورگی هاست

کد خبر: 703122 | ۱۴۰۳/۱۲/۱۸ ۱۰:۱۷:۲۶
روزبه‌ دلاور| در یک فصل درخشان، تیم جوانان پرسپولیس با شایستگی جام قهرمانی رده‌های پایه تهران را بالای سر برد.
به گزارش «اعتماد»، این موفقیت ارزشمند با هدایت بهادر عبدی، بازیکن سابق محبوب و متعصب پرسپولیس به دست آمد.
مربی که در میانه‌های فصل جانشین حسن خان‌محمدی شده بود‌.
عبدی که چند ماهی است سکان هدایت این تیم را بر عهده گرفته، توانست با دانش و تجربه خود جوانان سرخپوش را برای اولین‌بار به قله افتخار برساند.
این قهرمانی نویدبخش آینده‌ای روشن برای پرسپولیس است و نشان می‌دهد که استعدادهای جوان در این باشگاه در مسیر درستی قرار دارند.
با بهادر عبدی در خصوص این قهرمانی و اتفاقات پیرامون در این فصل گفت‌وگویی ترتیب دادیم که چکیده آن را در ادامه می‌خوانید.
در اولین تجربه به عنوان سرمربی توانستید جوانان پرسپولیس را به مقام قهرمانی برسانید.
چه احساسی برای کسب این موفقیت دارید؟
خدا را شکر می‌کنم بابت اتفاقی که افتاد.
تلاش تیمی از آکادمی تا مدیریت و بازیکنان و کادرفنی و در کل تلاش دسته‌جمعی بود که به ثمر رسید.
داریم به این بچه‌ها از سنین پایین یاد می‌دهیم که از سن پایین وقتی لباس پرسپولیس را می‌پوشند باید برای موفقیت بجنگند و نتیجه‌اش هم دو مقام قهرمانی و دو نایب قهرمانی در چهار رده بوده که ان‌شاءالله در سال جدید بتوانیم بهتر از این نتیجه بگیریم.
زمانی آمدید که خان‌محمدی کنار گذاشته شده بود و کار کردن در چنین مواقعی برای مربی آسان نیست.
چطور توانستید حواشی را مدیریت کنید؟
آقای خان‌محمدی هم زحمات زیادی برای این بچه‌ها کشید از نونهالان تا جوانان با بچه‌ها بود و خیلی‌ها هم جدید ‌آمده بودند.
خب مشخصا وقتی تیم را خودت نبسته باشی و شما با بچه‌ها و برعکس، آشنایی با تفکرات هم ‌ندارید در این وضعیت کار بسیار سخت است!
زمانی که من هدایت تیم را برعهده گرفتم دوم بودیم، اما فاصله‌ چندانی با صدر نداشت و پیکان هم تیم بسیار باکیفیتی است و اصلا یکی از دلایل رشد و پیشرفت ما همین تیم بود که اجازه یک لغزش هم به ما نمی‌داد.
ماراتن بسیار سنگینی بود که در نهایت کیفیت بچه‌های ما چربید.
بچه‌های ما به لحاظ فنی و شخصیتی از سن خودشان بزرگ‌تر بودند و برای من افتخاری بود که با آنها کار کنم.
از طرفی، هر مربی که وسط فصل می‌آید، چالش‌های بزرگی پیش روی دارد و برای من درس بزرگی بود، اما بچه‌ها از بس صادقانه پای کار بودند که حس می‌کردم سال‌هاست با آنها کار می‌کنم و نتیجه‌اش هم این‌ قهرمانی تاریخی بود.
چه مدارکی در مربیگری دارید؟
فلسفه مربیگریتان‌ چیست؟
سال ۹۷ که فوتبال را کنار گذاشتم بلافاصله در کلاس‌های مربیگری ثبت‌نام کردم و پارسال هم ‌مدرکA آسیا گرفتم که البته شروع کار است، چون پنج هزار نفر این مدرکی را که گرفتم، دارند اما اینکه در زمین تجربیات ۲۰ سال فوتبال را انتقال دهید یک کار جداگانه است.
اما فلسفه هر کسی یک طور است مثلا یکی دفاعی و یکی حمله را دوست دارد، اما برای من از همه چی‌ مهم‌تر تلاش و جنگندگی بازیکنان است در تمام نقاط زمین.
از شروع بازی تا پایان بازی بازیکنانم برای توپ بجنگند و تلاش کنند.
البته بچه‌ها در سنی هستند که در کنار مسائل تاکتیکی باید از فوتبال هم لذت ببرند، چون در سنی هستند که تازه وارد فوتبال حرفه‌ای می‌شوند و تنها چیز لذت بردن از فوتبال است.
من سعی کردم تا جای ممکن هم فشار روی آنها بیاورم‌ و هم اینکه از فوتبالشان لذت ببرند.
فکر کنم در کارمان‌ موفق بودیم‌ که نتیجه‌اش شد قهرمانی آن هم‌ با حضور تیم‌های فوق‌العاده پیکان و سایپا.
چه چالش‌هایی در طول فصل داشتید؟
در رده‌های پایه چالش تا دلتان بخواهد، وجود دارد!
از زمین‌های بازی تا شرایط داوری نه چندان‌ خوب.
داورها در این سطح هم ‌مثل ما مربیان بی‌تجربه هستند و باید از یک جایی شروع کنند تا برسند به جایگاه آقای فغانی و ترکی و بقیه داورهای بزرگ.
من مربی باید در این شرایط آستانه تحمل خود را بالا ببریم و صبورتر باشیم!
یا مثلا یک ساعت مانده به بازی یک‌باره می‌بینید که مجوز استفاده از بهترین بازیکن تیمت تمام شده، اصلا یک دنیای دیگری است!
وقتی در پایه‌ها کار کنید کار کردن در بزرگسال خیلی راحت می‌شود با این اتفاقات و تصمیمات آنی که می‌بینید.
البته از برگزار‌کننده بازی‌ها تا هیات فوتبال و داوری در حال پیشرفت است و باید در کنار هم بود تا این روزها را سپری کنیم‌ و باعث پیشرفت فوتبال کشورمان شویم.
در پرسپولیس به عنوان یک باشگاه بزرگ ‌معمولا بازیکنان سفارشی پیشنهاد می‌شود شما چطور این قضیه را مدیریت کردید؟
نزدیک به چهار سال است که در آکادمی به عنوان کمک مربی و سرمربی کار می‌کنم، اما به من سفارش بازیکنی نشد و سندش هم دو قهرمانی و دو نایب قهرمانی است.
اگر بازیکن سفارشی بود به شما می‌گفتم.
خدا را شکر به من از بیرون نگفتند.
حالا شاید طوری رفتار ‌کردم که نگویند و نتایج بیانگر همه‌ چیز است و هر ۲۷ بازیکن چهار رده بازیکنانی بودند که رزومه‌دار و ‌خوب بودند‌.
مثلا احسان خرسندی با پنج ملی‌پوش یا عباس آقایی بازیکنی از تیم پانزدهم‌ جدول آورد و فقط با دو امتیاز اختلاف قهرمان نشد پس کار در اینجا درست انجام می‌شود و خدا را شکر می‌کنم بابت اعتماد دوباره باشگاه به ما.
در این باشگاه بیشتر از بقیه تیم‌ها زیر ذره‌بین هستیم.
انکار می‌کنید که بازیکنان پولی در تیم‌های پایه هستند؟‌
به من بر نخورده، اما زمانی که خودم بازی می‌کردم‌ هم بود.
خودم ۱۶، ۱۷ ساله بودم در تیمی که اسم‌ نمی‌برم تست دادم و از بین ۲۰۰۰ تا بازیکن‌‌ جزو ۲۰‌ نفر شدم، اما روز آخر بچه‌هایی که پدر پولدار یا روابط بهتری داشتند‌ جای ما را گرفتند و مجبور شدم بروم ده جای دیگر تست دهم تا قبول شوم.
هنوز هم هست بیشتر هم هست، چون استعدادها از زمان ما کمتر شده و مثلا اگر طارمی خداحافظی کند تا بیست سال جایگزینی ندارد.
جوان‌ها باکیفیت هستند، اما آنچه واقعیت است را باید گفت.
الان هم هست، اما‌ متاسفانه ثابت شدنی نیست وگرنه‌ هزار حرف شنیدیم یا بازیکن در تیم‌ روبه‌رویی دیدیم، اما کاری از دستمان برنمی‌آید .
وظیفه‌ام به عنوان سرمربی پرسپولیس این است که صادقانه و درست کار کنم و ‌امیدوارم ‌همین ‌مسیر را طی کنم.
می‌توانید ‌بگویید تخلفی‌که دیدید اما رسیدگی‌ نشده، ‌چه‌ بود؟
متاسفانه‌ نمی‌شود پیگیری کرد.
کسانی که این ‌کار را می‌کنند کارشان همین است و در آن خبره هستند.
امیدوارم ‌روزی سیستم و قدرتی بیاید تا بتواند جلوی اینها بایستد، چون این ‌حق بچه‌های پابرهنه است و تمام‌ اینها آرزویشان این است که فوتبالیست شوند و خانواده‌شان را به یک ‌نوایی برسانند .
امثال میلاد سورگی و محمد بادپا و سهیل صحرایی است که با آنها کار کردیم و الان هم بهترین قرارداد را دارند و پیشرفت می‌کنند.
فوتبال برای امثال اینهاست و امیدوارم فوتبال پایه از شر این افراد که می‌دانیم پاک شود تا برگردیم به دوران امثال علی کریمی و علی دایی و کریم باقری و هزارتای دیگر که از شهرهای محروم آمدند و در فوتبال ما چهره شدند.
میلاد سورگی و بادپا و صحرایی در تیم امید با شما کار کردند به لحاظ مالی چطور بودند؟
بله، مثلا میلاد سورگی را مثال می‌زنم، چون ارتباط خوبی داریم‌ و می‌دانم ‌ناراحت نمی‌شود، بلکه خوشحال هم می‌شود، میلاد برای تغذیه بعد از بازی مشکل داشت.
نود و پنج درصد که به فوتبال پایه می‌آیند مثل سورگی‌ هستند که در غذای روزانه به مشکل می‌خورند.
اینها از بس زمین خوردند، اما بلند شدند و حالا در ریل بازیکنان لیگ ‌برتری هستند.
مثل سورگی در‌ آکادمی بالای ده، دوازده بازیکن داریم و سال به سال معرفیشان می‌کنیم.
تا چند سال پیش وضعیت پایه‌های پرسپولیس اصلا مساعد نبود و شاید حتی خانواده‌ها هم رغبتی نداشتند که بچه‌هایش در این آکادمی‌ کار کنند، اما الان ‌می‌بینیم که خیلی‌ها دوست دارند‌ به آکادمی پرسپولیس بیایند، چون سلامت و صادقانه کار می‌کنیم و الان برای فصل بعد برای‌ خود من یک‌ چالش است، چون بازیکنان باکیفیت که می‌خواهند به پرسپولیس بیایند و بازی کنند خیلی زیاد است و باید دقت نظر زیادی داشته باشیم تا بهترین‌ها را انتخاب کنیم.
بزرگ‌ترین ‌هدفتان در سرمربیگری چیست؟
والله من زمانی که بازی می‌کردم هم سعی می‌کردم به دوردست نگاه نکنم و الان هم در مربیگری تلاش خودم را می‌کنم‌ تا فردا از امروز‌ خودم‌ بهتر باشم.
در فوتبال ایران نه فقط در پایه بلکه بزرگسالان نمی‌دانید روز بعدش‌ چه اتفاقی می‌افتد!
با مدیری که قرارداد می‌بندید فردایش نیست.
برای همین سعی می‌کنم ‌هر روز یاد ‌بگیرم و‌ یاد دهم تا فردا را ببینیم خدا برایمان‌ چه ‌مقدر ‌کرده است.