اولویت امام صادق (ع) ایجاد وحدت بود تا قیام
یک پژوهشگر تاریخ اسلام گفت: امام صادق (ع) در زمانهای که دچار انشقاق بود مهمترین اولویت خود را ایجاد وحدت در بین مسلمانان قرار داد تا قیام و شکلگیری حکومت اسلامی و از هیچ فرصتی نیز، برای احیای اسلام ناب و فقه شیعه، فروگذاری نکرد.

یک پژوهشگر تاریخ اسلام گفت: امام صادق (ع) در زمانهای که دچار انشقاق بود مهمترین اولویت خود را ایجاد وحدت در بین مسلمانان قرار داد تا قیام و شکلگیری حکومت اسلامی و از هیچ فرصتی نیز، برای احیای اسلام ناب و فقه شیعه، فروگذاری نکرد.
محمدحسین رجبی دوانی در گفتوگو با خبرنگار ایسنا، اظهار کرد: ابعاد وجودی امام صادق (ع) همچون سایر ائمه اطهار (ع) هنوز برای ما ناشناخته است و نیاز به پژوهش و مطالعات تاریخی دارد.
دوران حکومت این امام معصوم از بسیاری جهات خاص بود زیرا که ایشان هم دوران حکومت سیاه و تاریک بنیامیه را از نزدیک درک کرده و هم دوران شکلگیری حکومت عباسیان را شاهد بودند.
از این جهت میتوان گفت تنها امامی بودند که در چنین موقعیتی قرار گرفتند.
وی با اشاره به فضای زندگی امام صادق (ع) ادامه داد: پس از سرنگونی حکومت بنیامیه فرصت بسیار مناسبی بود که امام صادق (ع) فارغ از مزاحمتها و منعهای حکومتی به تبلیغ دین و اشاعه معارف اصیل اسلام و شیعه بپردازد و چون حکومت عباسیان در ابتدای شکلگیری بود و با شعار خونخواهی امام حسین (ع)، مبارزه با ظلم بنیامیه حکومت را به دست گرفته بودند نمیتوانستند نسبت به فعالیتهای امام صادق (ع) سختگیری داشته باشند.
عضو هیئتعلمی دانشگاه امام حسین (ع) با اشاره به اینکه هیچیک از ائمه بهاندازه امام صادق (ع) فرصت اشاعه اسلام اصیل را نداشتند، گفت: در دوران حکومت منصور دوانیقی، خلیفه دوم عباسی، فرصتی مناسب برای ایشان فراهم شد تا به اشاعه معارف اصیل اسلام و فقه شیعه، در بین دانشمندان شیعه و اهل سنت بپردازند.
این امر موجب شد که شخصیت علمی امام صادق (ع) در آن زمان بدرخشد.
به همین دلیل ما مسلمانان امروز بارزترین خصوصیات ایشان را علمشان میدانیم.
رجبی دوانی تصریح کرد: برای عدهای سوال است که چرا امام صادق (ع) با وجود شاگردان زیاد قیام نکرد؟
در پاسخ به این سوال باید گفت که در عصر امام صادق (ع) اتفاقات بسیاری رخ داد و از آن جمله میتوان به ورود نحلههای فکری متعدد به عالم تسنن اشاره کرد.
این نحلههای فکری متعدد باعث بروز دشمنی و عناد بین مسلمانان شده بود اما خوشبختانه امام صادق (ع) از انشقاق جامعه اسلامی جلوگیری کرد و مهمترین اولویت خود را در آن زمان، ایجاد وحدت در بین مسلمانان قرار داد تا قیام و شکلگیری حکومت اسلامی.
امام صادق (ع) از هیچ فرصتی برای احیای اسلام ناب و فقه شیعه فروگذاری نکرد.
نویسنده کتاب «پشتیبانی نظامی در سپاههای صدر اسلام» ادامه داد: یکی دیگر از دلایل عدم قیام امام صادق (ع) این بود که ایشان با وجود شاگردان زیاد، تنها بود و اکثر این شاگردان شیعه نبودند.
به همین دلیل وقتی یکی از اصحاب امام از ایشان پرسید چرا با وجود اینهمه شاگرد قیام نمیکنید؟
امام، گله گوسفندی که ۱۷ رأس داشت به او نشان دادند و گفتند که اگر بهاندازه اینها یار واقعی داشتم و حاضر بودند در راه حق امام جانفشانی کنند قیام میکردم.
رجبی دوانی با تأکید بر نقش کلیدی امام صادق (ع) در روشنگری افکار انحرافی آن زمان گفت: ایشان به دنبال این بود که مکتب حقیقی و اصیل اسلام را که همان مکتب اهلبیت (ع) است، در برابر افکار و اصول اعتقادی عامه مردم آن زمان که مورد هجمههای نحلهها و فرقههای فکری متفاوت قرار گرفته بود، هویت ببخشد.
به همین خاطر است که ما شیعیان، فقه شیعه را به این امام معصوم نسبت میدهیم.
این مورخ، هویت بخشی و ترویج فقه شیعه را نیز حاصل روشنگریهای امام صادق (ع) دانست.
انتهای پیام