هنر فیلمسازی آذربایجان غربی در حاشیه؛ عدم حمایت کیفت را تحت تأثیر قرار میدهد
فیلمسازی و تئاتر آذربایجان غربی مانند تمامی اصناف دیگر مشکلات خاص خود را دارد، کمبودهایی که تنها یک فیلمساز و کارگردان تئاتر میتواند ابعاد آن را تشریح و تبیین کند اما حل آن مشارکت همهجانبه و عزم جدی و حمایت مسئولان را میطلبد.

به گزارش خبرگزاری تسنیم ازارومیه، فیلمسازی با مشکلات و پیچ و خمهای بسیاری همراه است، یکی از بخشهایی که مسائل اقتصادی میتواند بیش از هر جای دیگر روی آن تأثیرگذار باشد، مسئله تولید فیلم است، بی شک با توجه به مشکلات اقتصادی موجود، رغبت بخش خصوصی برای سرمایه گذاری در تولید فیلم کمتر میشود، با وجود این مشکلات سرمایه گذاری از سوی بخش خصوصی کمتر شده و دست و بال افرادی که از این طریق کسب روزی میکنند، بستهتر میشود.
تئاتر همواره به عنوان یک هنر مستقل و همسو با اندیشیدن و تفکر نامیده شده و درکتب آموزشی نیز این هنر جزو دسته هنرهای فاخر است، مشکلات این عرصه نیز طی سالهای گذشته مشکلاتی مشابه بوده که با گذشت زمان متأسفانه هیچ راهکار درستی برای رفع و یا مقابله با آنها تنظیم و تعریف نشده است، مشکلاتی که نهتنها مرتفع نشده بلکه هر سال بر تعداد و گوناگونی آنها اضافه شده است.
نبود سالن نمایش استاندارد، حمایت ناکافی مسئولان از فعالان این عرصه، هزینه کرایه سالن نمایش، ورود بازیگران غیر تئاتری به این عرصه همه و همه ازجمله مشکلات بزرگی هستند که هنوز راهی برای رفع آنها پیدا نشده است.
عدم حمایت ها فیلم سازی را به حاشیه رانده است
مریم صمدی یکی از کارگردانان جوان و دغدغه مند ارومیهای است که فعالیت خود را از سال 1365 و با فیلم بادبادک آبی آغاز کرد،نقطه عطف کارگردانی وی با تابستان قوها (SUMMEROF THE SWANS) که 11 حضور بینالمللی پیدا کرد آغاز شد،تابستان قوها فیلم داستانی کوتاهی است که قصه پسر بچهی معلولی را روایت میکند، این فیلم در دوازدهمین جشنواره بینالمللی بنگلادش پذیرفته شد، آنچه در ادامه می آید مصاحبه ی خبرگار تسنیم با این بانوی فیلم ساز است .
مریم صمدی با اشاره به زمان آغاز فیلمسازی خود میگوید: علاقهی من به سینما از کودکی نشأت میگیرد، مقطع کودکی بسیار پر تلاطمی که داشتم و اتفاقات عجیب پیرامونم در دهه 60 همیشه من را به تفکر وامی داشت و این تفکر را روی کاغذ میآوردم ومینوشتم، اما بعدها متوجه شدم که بینندگان یک فیلم خیلی بیشتر از خوانندگان یک نوشته است و تصمیم گرفتم خیالات مسکوتم را به حرکت در بیاورم.
وی میافزاید: از سال 90 که وارد این حرفه شدهام، دو فیلم بی کلام و دو فیلم حاوی دیالوگ ساختهام، کار سومم با عنوان تابستان قوها بسیار پر مخاطب بود، این فیلم 11 حضور بینالمللی داشت که میتوان به جشنواره بیماریهای نادر ایتالیا، جشنواره نگاه ایتالیا شهرچفالو، جشنوارههای برگزارشده در کرواسی، هند، بنگلادش، سلیمانیه، جشنواره بین المللی اربیل عراق ، آمریکا اشاره کرد، با توجه به اینکه ارومیه شهر رنگین کمان اقوام و ادیان است، باید وحدت و برادری بین این اقوام را به جهانیان نشان داده شود و این از بارزترین برنامههای من است.
صمدی با اشاره به هزینه های فیلمسازی تصریح میکند: 90 درصد هزینه ها را خود کارگردان و کسی که ملزومات فیلم را تهیه میکند تأمین میکند، متأسفانه حمایت مسئولان از این صنف خیلی ناچیز و اندک است و این عدم حمایتها هنر فیلم سازی این شهر را به حاشیه رانده است.
وی میگوید: انتظار می رود همانطور که در همه بخشها و حوزهها سرمایه گذاری میشود در بخش هنر هم سرمایهگذاری صورت گیرد، در کنار همه هزینهها بودجهای برای هنر کنار گذاشته شود و برای مفرح سازی شبکه استانی اقدامات اساسی صورت گیرد.
نبود سالن نمایش استاندارد کیفیت را تحت تاثیر قرار داده است
در ادامه با مجید درویش نژاد بازیگر تئاتر به گفتگو نشستیم که متولد 1376 بوده و از سال 89 وارد تئاتر شده است و در کارنامه هنری خود شرکت در جشنوارههای بینالمللی فجر، سقز، دانشگاهی، دیاربکر ترکیه و جشنوارههای کشوری، بازی در فیلم های زمانی که، مردگان، چمدان زیبا، زمان میگذرد، نمایشهای آبگوشت زهرماری، درویش عودی، وه کو پری، خستو شدن حملط، اطلسیهای لگدمال شده، آشفتگی را دارد.
وی مسئولان فرهنگی را ملزم به پاسخگویی به شرایط فعلی هنر میخواند و میافزاید: از نظرمن تمامی مشکلات تئاتر از زیر ساخت آن نشأت میگیرد و مسئولان باید برای حل مشکلات اقدام کنند، یک دسته مسئولان که هستند و گه گاهی حضور دارند و دستهی دیگر که حتی یکبار در سالن تئاتر حضور نداشتهاند و همیشه حمایتشان را از تئاتر و چه بسا سایر هنرهای نیز دریغ میکنند.
درویش نژاد با بیان اینکه حرفه تئاتر مستلزم حمایت است و صرف درآمد فعالان این عرصه از بلیط فروشی گیشه به دست می آید میگوید: اوایل درصد مخاطبان تئاتر کم بود اما خوشبختانه رفته رفته جا افتاده و درصد مخاطبان این حرفه افزایش پیدا کرده و هر کاری را روی صحنه ببریم مردم علاوه بر حمایت با شور و اشتیاق در تبلیغات یاری می کنند.
وی ادامه میدهد: افتتاح تالار مرکزی ارومیه محدودیت های تئاتر را به حداقل می رساند، سالن کنونی که تئاترهای ما در آن اجرا میشود سالن همایش است و از هیچ حیثی استاندارد نیست، این سالن بخش اعظم کیفیت کار را تحت تاثیر قرار داده است .
گزارش از راضیه محمودپور
انتهای پیام/ش