واکاوی شکست ذوب‌آهن مقابل استقلال؛ تاثیر ذهنیت برنده - تسنیم
دلایل شکست ذوب آهن مقابل استقلال را می توان در تفاوت سطح فنی و تفکر حرفه ای بازیکنان دو تیم، عدم تمرکز و بی دقتی مهاجمان ذوب آهن در زدن ضربات نهایی و ضعف ساختار دفاعی تیم ربیعی خلاصه کرد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان ، هفته بیست و ششم رقابت‌های لیگ برتر، جام خلیج فارس روز گذشته با برگزاری 5 دیدار خاتمه یافت که در حساس‌ترین این رقابت‌ها، ذوب‌آهن اصفهان مقابل استقلال به میدان رفت و با نتیجه 2 بر یک شکست خورد.
لیگ بیست و سوم به حساس‌ترین مقطع پخود رسیده و ذوب‌آهن در یکی از سرنوشت‌‌سازترین بازی‌های نیم‌فصل دوم، مقابل استقلال شکست خورد تا معادلات قهرمانی همچنان دست‌نخورده باقی بماند.
این دیدار در شرایطی برگزار شد که نتیجه آن تأثیر مستقیمی در معادلات قهرمانی می‌گذاشت و می‌توانست سرنوشت قهرمانی لیگ را تغییر دهد؛ استقلالی‌ها با پرسپولیس تنها یک امتیاز فاصله دارند و با توجه به برد سرخپوشان مقابل نساجی، برای حفظ جایگاه‌شان در صدر جدول باید از سر ذوب‌آهن عبور می‌کردند و هر نتیجه‌ای غیر از پیروزی استقلال، صدرنشین لیگ را تغییر می‌داد؛ اتفاقی که که عمل رخ نداد و شاگردان نکونام موفق شدند از سد ذوب‌آهن عبور کنند تا همچنان تنور لیگ داغ بماند.
استقلال با این پیروزی 57 امتیازی شده و جایگاهش را در صدر جدول حفظ کرد؛ ذوب‌آهن نیز با این شکست 33 امتیازی باقی مانده و با توجه به سایر نتایج رقم خورده، به رده نهم جدول سقوط کرد.
تفاوت ذهنیت بازیکنان دو تیم
ذوب‌آهن شب گذشته علی‌رغم بازی خوبی که ارائه داد نتیجه را به اشتباهات فردی مدافعان و فرصت‌سوزی مهاجمانش واگذار کرد.سبزپوشان اصفهانی شب گذشته بازی خوب و باکیفیتی را ارائه داده و حتی در بسیاری از فاکتورهای فوتبالی عملکرد بهتری نسبت به شاگردان نکونام داشتند اما در پایان بازی این استقلالی‌ها بودند که نتیجه را از آن خود کردند و دلیل این اتفاق را می‌توان در دو نکته مختصر نمود: فرصت‌سوزی سبزپوشان و ذهنیت برنده بازیکنان استقلال.
تیمِ ربیعی شب گذشته بازی را بهتر از استقلال آغاز کرد و در بسیاری از مولفه‌های فوتبالی از جمله تعداد شوت‌های در چارچوب و امید گل، عملکردی نزدیک به استقلال را به ثبت رساند اما فرصت‌سوزی مهاجمان و ضعف ساختار دفاعی در ذوب‌آهن بلای جان تیم ربیعی شد و ذوبی‌ها نتوانستند از برتری خود بهره ببرند.
از طرف دیگر بازیکنان استقلال با ذهنیت برنده پای به زمین مسابقه گذاشته بودند و همین ذهنیت از پیش برنده باعث شده بود که باوجود تمام کاستی‌های فنی، از نظر روحی_روانی نسبت به ذوبی‌ها برتری داشته و با اعتماد به نفس بیشتری به توپ ضربه را بزنند و از اندک موقعیت‌هایشان خوبی بهره بگیرند.
شیوه بازی ذوب‌آهن
ربیعی شب گذشته ذوب‌آهن را با آرایش 2_1_4_3 به میدان فرستاد و تلاش داشت تا با استفاده از 3 دفاع مرکزی، زهر خط حمله استقلال را کنترل کرده و در گام نخست دروازه تیمش را بسته نگه دارد و در ضد حملات به فکر باز کردن دروازه تیم مقابل باشد.
ربیعی با توجه به سیستم مدنظرش ترکیب ذوب‌آهن را تغییر داده بود و محسن فروزان را بعد از چند هفته به ترکیب اصلی تیمش برگرداند؛ سرمربی ذوب‌آهن فریبرز گرامی، چابرادزه و مجید علیاری را هم جانشین سعید کریمی، فردین یوسفی و ارشیا سرشوق کرد تا فاصله بین خط میانی و دفاع تیمش را کاهش دهد.
ذوبی‌ها با توجه به نوع بازی استقلال، در هنگام دفاع به سیستم 1_4_5 تغییر آرایش می‌دادند و قصد داشتند تا تا با ارائه یک بازی درگیرانه و پرفشار، کنترل فضاهای بازی را در دست گرفته و با تشکیل لایه‌های متعدد دفاعی و پوشش حداکثری نواحی مختلف زمین، فضای حرکتی بازیکنان استقلال را به حداقل ممکن برسانند.
سبزپوشان اصفهانی در فاز هجومی روی ضد حملات برنامه داشتند و قصد داشتند تا با و با به‌کارگیری 3 مهاجم در ضد حملات، فشار را روی خط دفاع شکننده استقلال بالا ببدند و با هدف قرار دادن از فضای پشت سر مدافعان کناری و فاصله بین دو مدافع مرکزی استقلال، از ضعف شاگردان نکونام روی شوت‌های از راه دور و خلاهای موجود در عمق دفاع این تیم نهایت بهره را ببرد.
عقب‌نشینی بی‌مورد
ذوب‌آهن بر اساس نوع تاکتیک انتخابی، بازی را خوب شروع کرد و در نیمه اول هم عملکرد خوبی داشت و بعد از گلزنی زودهنگام، شانس این را داشتند تا در ضدحملات به فکر افزایش تعداد گل‌هایشان باشند اما عقب‌نشینی بدون مورد باعث شد تا کنترل بازی را خیلی زود از دست بدهند و در حقیقت باید گفت که تفاوت سطح فنی و تفکر حرفه‌ای بازیکنان دو تیم زمینه‌ساز شکست ذوب‌آهن بود.
از طرف دیگر مدافعان ذوب‌آهن در اجرای دفاع 3 نفره ضعف دارند و نمی‌توانند هم‌پوشانی لازم را در هنگام دفاع داشته باشند و هافبک‌های کناری این تیم در بازگشت به عقب و ملحق شدن به خط دفاعی ضعیف عمل می‌کنند.
اتفاقی که در بازی ذوب‌آهن مقابل استقلال نیز رخ داد و منجر به شکست سبزپوشان شد.
دلایل شکست ذوب‌آهن را می‌توان در تفاوت سطح فنی و تفکر حرفه‌ای بازیکنان دو تیم، عدم تمرکز و بی‌دقتی مهاجمان ذوب‌آهن در زدن ضربات نهایی و ضعف ساختار دفاعی تیم ربیعی خلاصه کرد.
ضعیف‌تر از یک مدعی
در آن سو استقلال شب گذشته ضعیف‌تر از قامت یک صدرنشین ظاهر شد؛ نکونام در فصل جاری تیمش را با آرایش 2_4_4 به میدان می‌فرستد و شب گذشته تیمش را با همین تاکتیک به مصاف ذوب‌آهن فرستاد و قصد داشت با استفاده از شلوغی خط هافبک خود، پرس را از همان زمین حریف شروع کند و با واگذاری مالکیت توپ به حریف، ذوب‌آهن را به یک‌سوم میانی زمین کشانده و با حملات پرتعداد، فشار را روی خط دفاع شکننده ذوب‌آهن بالا ببرد و به گل برسد.
تاکتیک نکونام در فاز هجومی جواب داد و استقلالی‌ها هر دو گل خود را با همین شیوه به ثمر رساندند، با این حال شاگردان نکونام در خلق موقعیت با مشکل داشتند و نتوانستند در قامت یک مدعی ظاهر شوند؛ آبی‌پوشان استقلال در فاز دفاعی خوب کار کردند و با وجود آنکه دقایق زیادی تحت فشار قرار داشتند اما توانستند دروازه تیم‌شان را بسته نگاه دارند، هرچند اگر مهاجمان ذوب‌آهن در زدن ضربات نهایی دقت بیشتری به خرج می‌دادند نتیجه این دیدار به شکل دیگری رقم می‌خورد.
انتهای پیام/170 /.
