۹۰ درصد ناشرانی که گه‌گاهی ناشرند/ انبوه دارندگان پروانۀ نشر، غیرحرفه‌ای هستند
با گردش کوتاهی در نمایشگاه کتاب می‌توان دریافت که بسیاری از غرفه‌های کوچک، مرکز پخش و محلی برای عرضۀ کتابهای ناشران دیگر است و کتاب‌سازی‌ها و کیفیت نازل بسیاری از آثار آنها کاملاً مشهود است.
با گردش کوتاهی در نمایشگاه کتاب می‌توان دریافت که بسیاری از غرفه‌های کوچک، مرکز پخش و محلی برای عرضۀ کتابهای ناشران دیگر است و کتاب‌سازی‌ها و کیفیت نازل بسیاری از آثار آنها کاملاً مشهود است.
به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، پس از برگزاری نشست‌های متفاوت برای بخش‌های مختلف سیودومین نمایشگاه سی‌ودوم کتاب تهران نظرات و پیشنهاداتی طی روزهای اخیر نسبت به چگونگی برگزاری نمایشگاهی بهتر ارائه میشود، حتی در این راستا برای بخش کودک آسیب‌شناسی‌هایی انجام شد، این بار «نادر قدیانی» مدیر مسئول انتشارات قدیانی در این راستا یادداشتی درباره سیودومین نمایشگاه بین‌المللی کتاب در اختیار خبرگزاری فارس قرار داده است که در ادامه می‌آید؛
۱.
سیودومین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران به علت تقارن با ماه مبارک رمضان، زودتر از موعد سنواتی برگزار شد.
فارغ از مشکلات دائمی مانند فضای ناکافی برای تخصیص غرفه‌ها که امسال با محدودیت بیشتری توأم بود، افزایش بی رویۀ قیمت کاغذ حتی موجب واکنش مقام معظم رهبری هنگام بازدید از نمایشگاه شد.
این گرانی، تأثیر منفی بر تولید کتاب گذاشت و نتیجۀ آن کاهش شمارگان و عناوین منتشره بود.
در حال حاضر، دارندگان پروانۀ نشر در کشور را می‌توان به دو دستۀ کلی تقسیم کرد: ناشران حرفه‌ای که ساختار، تشکیلات و هیئت تحریریه داشته از نیروهای کاربلد و حرفه ای بهره می‌گیرند و برای تولید کتاب وقت و هزینۀ بیشتری صرف می‌کنند و محصول تولید شدۀ آنها از نظر کیفی، ساختاری و ظاهری متفاوت است.
از سوی دیگر انبوه دارندگان پروانۀ نشر، غیرحرفه‌ای‌اند و گاهی کتاب منتشر می‌کنند و انرژی چندانی برای تولید کتاب ندارند.
با بررسی کارنامۀ ناشران طی ده سال اخیر اگر معیار تولید حرفه‌ای را فقط ۳۰ عنوان کتاب اعم از چاپ اول یا تجدید چاپی در نظر بگیریم، به فهرستی متشکل از ۲۷۳ ناشر می‌رسیم که حدود ۷۳ درصد تولید کتاب در ایران را بر دوش دارند.
همچنین معیار کلی همین ناشران پرکار تولید حداکثر ۴۰۰ عنوان کتاب در سال است که نسبت به نشر حرفه ای در جهان فاصله‌ای آشکار دارد.
امسال بر اساس اعلام روابط عمومی نمایشگاه، ۲۷۰۰ ناشر در نمایشگاه سی ودوم حضور داشته‌اند که این تعداد، ۵/۱۵ درصد دارندگان پروانۀ نشر کشور را در برمی‌گیرد.
این سؤال مطرح است که آن ۵/۸۴ درصد در کجای چرخۀ نشر ایران قرار دارند؟
حتی ۹۰ درصد همین ناشران حاضر در نمایشگاه، گه‌گاهی ناشرند؛ یعنی با گردش کوتاهی در نمایشگاه،
می‌توان دریافت که بسیاری از غرفه‌های کوچک، مرکز پخش و محلی برای عرضۀ کتابهای ناشران دیگر است.
کتاب‌سازی‌ها و کیفیت نازل بسیاری از آثار آن ها کاملاً مشهود است.
۲.
آئین‌نامۀ ضوابط حضور ناشران پس از بیش از دو دهه در سال ۱۳۹۷ در بخش بسیار کوچک بازنگری شد.
بی‌شک بسیاری از مفاد این آئین‌نامه نیازمند بازنویسی است.
هنگامی که فضای کافی برای ناشران فراهم نیست و هر روز تنگنای حضور در نمایشگاه بیشتر نمایان میشود، کمیت بر کیفیت غلبه می‌کند و اوضاع به همین منوال پیش خواهد رفت.
وقتی ۱۲۰۰ غرفۀ ۹ تا ۱۲ متری طی سالها هیچ نشان و نمادی از یک فعالیت حرفه‌ای را بروز نمی‌دهند، طبیعی است که آن تعداد ناشرانی که اصول حرفه‌ای را رعایت می‌کنند باید با تنگنای فضای عرضه توانمندی‌های خود مواجه شوند.
نکتۀ دردناک، گله‌گذاری مردم است که برایشان مشکلات زیادی ایجاد میشود و مرا شخصاً به عنوان یک ناشر حرفه‌ای آزار می‌دهد.
پیشنهاد منطقی برای حل مشکل فضای ناکافی و تا حدی آبرومند برای نمایشگاه این است که ناشران کوچک هم‌حوزه را در غرفه‌های مشترک بزرگ جانمایی کنند، کاری که سالها پیش برای ناشران کودک و نوجوان انجام گرفت و تجربه‌ای بسیار موفق هم بود.
به این ترتیب، علاوه بر کاهش هزینه‌های سربار نمایشگاه، هم توجه بازدیدکنندگان بیشتری به این ناشران جلب میشود و هم از آشفته بازار عرضۀ کتابهای دیگران هم می‌توان جلوگیری کرد.
ناشران حرفه‌ای حوزه‌های گوناگون چنانچه فضای کافی داشته باشند، توانمندی‌های خود را بهتر عرضه می‌کنند و میدان فعالیت‌های جنبی نشر نیز گسترش بیشتری پیدا کند.
انتهای پیام/