شرح دعای سحر|گسترش سلطنت الهی بر مراتب وجود

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، «دعای سحر» یکی از دعاهای عظیم‌الشأنی است که از امام رضا علیه‌السلام روایت شده و آن حضرت فرموده است: این دعا، دعایی است که امام باقر علیه‌السلام در سحرهای ماه رمضان می‌خواند.
در عین حال یکی از آثار فاخر و ارزشمند امام خمینی (ره) «شرح دعای سحر» است؛ اثری که امام خمینی (ره) آن را در حدود 27 سالگی خود تألیف کرده و نشان از دانش و عرفان والای ایشان از دوران جوانی دارد.
خبرگزاری تسنیم به منظور آشنایی بیشتر مخاطبان با مفاهیم و مضامین والای دعای سحر که خواندن آن در سحرهای ماه رمضان توصیه شده، به بررسی بخش‌ها و نکاتی از امام خمینی (ره) درباره این دعای ارزشمند و والا پرداخته است.
نکات مهم فراز هفدهم از این دعای شریف را می‌خوانیم:
اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ مِنْ مُلْكِكَ بِأَفْخَرِهِ وَكُلُّ مُلْكِكَ فاخِرٌ، اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ بِمُلْكِكَ كُلِّهِ
خدایا، از تو درخواست می‌کنم فاخرترین مملکتت را و تمامی ملک‌ تو فاخر است.
خدایا، من به تمامی ملکت از تو درخواست می‌کنم.
اگر «مُلک» به معنای مملکت باشد چنان که در این آیه آمده است: «قل اللّهم مالک الملک» فاخریت ملک او ثابت است زیرا نظام موجود کامل‌ترین نظامات است؛ و اگر «ملک» به معنای مالیت باشد که در آیه «لمن الملک الیوم» مطرح است عظمت و فاخریت آن به اعتبار اینکه «له ملک السموات و الأرض» و «لایمکن الفرار من حکومته» آشکار است.
به همین ترتیب، سلطنت او بر همه مراتبِ وجود گسترش یافته و هیچ چیز نیست مگر این که تحت سلطنت و حاکمیت اوست: «یا موسی انا بدّک اللازم؛ ای موسی منم راه فرار (و گریز) ناگزیر تو.»
اوست که بر اشیاء غلبه تامّه دارد و هر غلبه و تسلطی، در حقیقت، ظهور غلبه و تسلط اوست.
«ما من دابّة الّا هو آخذ بناصیتها‎؛ زمام اختیار هر جنبنده‌ای به دست مشیت اوست.» (سوره هود، آیه 56)
انتهای پیام/