با دیپلماسی می‌شد از جنگ ویتنام جلوگیری کنیم

به گزارش مشرق، کانال تلگرامی مطالعات راهبردی آمریکامطلبی را با عنوان با دیپلماسی می‌شد از جنگ ویتنام جلوگیری کنیم منتشر کرد که به شرح زیر است:
بیست سال بعد از جنگ ویتنام، مک نامارا، وزیر خارجه آمریکا با نخست‌وزیر ویتنام دیدار کرد.
در این گفتگو، آنها به این نتیجه رسیدند که اگر آمریکا و ویتنام منظور همدیگر را می‌فهمیدند، می‌شد جلوی این جنگ خونین و مرگبار را گرفت.
جنگی که میلیونها ویتنامی و صدها هزار آمریکایی را هلاک کرد و دهها میلیون نفر زخمی و آواره و بی‌خانمان شدند.
مک‌نامارا: ما گمان می‌کردیم شما به دنبال همراهی با چین کمونیست و تقابل با بلوک غرب بودید.
اما ظاهراً بعد از جنگ اینطور نشد.
نخست‌وزیر ویتنام با ناراحتی: شما آمریکائی‌ها اگر تاریخ خوانده بودید می‌فهمیدید که ما صدها سال به‌خاطر استقلال‌مان با چین جنگیدیم، شما چطور گمان کردید که ما بازیچه و ابزار چین می‌شویم؟
ما بخاطر استقلال‌مان بود که با چین و با شما جنگیدیم.
مک‌نامارا: اگر ما می‌دانستیم شما این را می‌خواهید بجای جنگ، به شما کمک می‌کردیم، چون استقلال شما به نفع ما هم بود.
ما می‌توانستیم هر دو به هدفمان برسیم بدون آنکه این همه هزینه در جنگ بدهیم.
آمریکائی‌ها داستان ویتنام را تکه‌ای از جنگ سرد با بلوک کمونیسم می‌دیدند و گمان می‌کردند ویتنام به دنبال همراهی با جبهه چین و شوروی و مقابله با آمریکا و غرب است، ولی ویتنامی‌ها از استقلال خود دفاع می‌کردند و گمان می‌کردند آمریکا بدنبال استعمار ویتنام به سبک استعمار هند توسط بریتانیا است.
هنر دیپلماسی در این است که خود را بجای طرف مقابل بگذاریم و از زاویه دید او به مسئله نگاه کنیم، آنگاه با فهم خواسته حریف، وارد مذاکره و دیپلماسی شویم و از این طریق منافع خود را دنبال کنیم.
دیپلماسی باید مستقیماً با حریف مقابل انجام شود.
اگر طرف ثالثی واسطه دیپلماسی باشد، منافع او کار مذاکرات را پیچیده و خراب می‌کند.
اشتباه آمریکا این بود که بجای مذاکره با ویتنام شمالی، با چین مذاکره می‌کرد.
چین‌ خود مهمتری تهدید برای استقلال تایوان در طول تاریخ بوده است و در این مذاکرات به دنبال منافع خود و گرفتار ساختن آمریکا در ویتنام بود.
در طول تاریخ، دیپلماسی و گفتگو جلوی هزاران جنگ بزرگ و کوچک را گرفته است.
این جنگها در حافظه تاریخ ثبت نشده‌اند چون هیچ‌وقت رخ نداده‌اند، چون دیپلماسی زمینه تفاهم و تعامل را فراهم و سوء تفاهمات را رفع کرده است.
حتی در جدال ایدئولوژیک که یکی از طرفین خود را حق مطلق خدایی می‌پندارد و طرف مقابل را باطل یزیدی می‌شمارد و نسبت به نگاه او کور است، ‌گفتگو و دیپلماسی مستقیم می‌تواند جلوی برخی جنگهای بیهوده را بگیرد.
در زندگی روزمره نیز گفتگو در حفظ روابط انسانها نقش اساسی دارد و عامل مهمی در موفقیت کسب و کار و آرامش در زندگی محسوب می‌شود.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.