مردم سالاری دستاورد بزرگ انقلاب اسلامی
تأسیس نظام مردمسالار دینی در ایران و توفیق در تلفیق دین و سیاست از دستاوردهای بزرگ انقلاب اسلامی است که از جمله نتایج و ثمرههای مثبت آن، تحکیم نقش و جایگاه مردم در حوزه سیاست است

به گزارش مشرق، حسن رشوند طی یادداشتی در روزنامه جوان نوشت: تأسیس نظام مردمسالار دینی در ایران و توفیق در تلفیق دین و سیاست از دستاوردهای بزرگ انقلاب اسلامی است که از جمله نتایج و ثمرههای مثبت آن، تحکیم نقش و جایگاه مردم در حوزه سیاست است.
تا قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، این تصور بر دنیا حاکم بود که دین مربوط به حوزه فردی است و ناتوان از شکلدهی و اداره تحولات سیاسی اجتماعی است.
به عبارت دیگر، تا پیش از انقلاب اسلامی تصور بر آن بود که دین میتواند امور فردی را مدیریت کند، اما نمیتواند در اداره جامعه موفق باشد و دین را امری مربوط به حوزه فردی میدانستند و نقشی سیاسی و البته اجتماعی برای آن قائل نبودند.
از سوی دیگر، این تصور نیز بردنیا حاکم بود که لازمه مردمسالار بودن، حذف دین از عرصه زندگی است.
اما امام خمینی (ره) آمد و همه این معادلات را به هم زد.
امام (ره) نهضت خود را از همان روزهای آغازین ۱۳۴۲ درست در نقطه مقابل این تصور رایج غلط که دین را از عرصه سیاسی اجتماعی زندگی مردم حذف میکرد، قرار داد.
ایشان به صراحت در بیانیههای خود قبل از پیروزی انقلاب اسلامی مردم را به قیام برای خدا فرا میخواندند، یعنی قیامی که مبتنی بر حضور مردم در صحنه باشد.
در همین چارچوب، امام (ره) در تمامی سیر مراحل شکل گیری، تکوین و پیروزی و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی همواره بر مبنای این دو گزاره اصلی بود که تحول آفرینی کردند.
ایشان در ۲۲ مهر ۱۳۵۷ در پاریس در مصاحبه با فیگارو برای اولین بار در خصوص نوع نظام سیاسی آینده از «جمهوری اسلامی» نام بردند و در توضیح خصوصیات آن فرمودند که «حکومت جمهوری اسلامی مبتنی بر ضوابط اسلام و متکی به آرای ملت» خواهد بود.
اگر از نگاه یک پژوهشگر به مجموعه اندیشههای امام راحل نگریسته شود دو واژه بیش از همه در صحیفه ۲۱ جلدی امام رخنمایی میکند و به تعبیر دیگر واژهای پرتکرار است.
این دو واژه یکی اسلام و دیگری مردم است.
این به آن مفهوم است که بین این دو پیوندی ناگسستنی است و به هیچ وجه در تشکیل یک نظام سیاسی دینی، نمیتوان این دو را جدا از هم بررسی و «وزندهی» کرد.