گالری‌های تهران و ناهنجاری‌های اخلاقی زیر پوست شهر+عکس
مشرق
|
سیاسی
|
سه شنبه، 28 شهریور 1402 - 17:34
نزدیک به ۵۰ گالری در سطح شهر تهران وجود دارند که با برگزاری نمایشگاه‌های مختلف در فضای هنرهای تجسمی فعالیت می‌کنند، مراکزی که علاقه‌ای برای رعایت قانون خصوصاً در زمینه حجاب و عفاف ندارند.
خلاصه خبر
به گزارش مشرق، هنر در طول تاریخ با ابعاد و مصادیق متفاوتی شناخته شده است اما شاید اولین بارقه‌های آن در ذهن تمامی ما نقاشی و یا شاخه‌ای از هنرهای تجسمی باشد، هنری که این روزها هم مخاطب خاص خودش را دارد، مخاطبی که برای دسترسی به هنر مورد علاقه‌اش گالری‌های سطح شهر را به‌عنوان هدف انتخاب می‌کند.
شما هم اگر علاقه به گالری گردی داشته باشید و تعدادی از این مراکز فرهنگی در تهران را بشناسید قطعاً با اتفاقات عجیبی در سطح گالری‌های شهر تهران مواجه خواهید شد، فضاهایی که شاید از نظر قوانین پوشش خود را خودمختار از قوانین عمومی کشور می‌دانند.
تصاویر درج شده از این نشست حاوی عکسهای هنجارشکنانه کشف حجاب توسط گالری‌داران و حتی سخنرانان آن بود.
نگارخانه‌های تهران، از پسر عموی فرح تا نمایش برهنگی
از برگزاری نمایشگاه‌های بدن‌های برهنه زنان تا برگزاری چندباره نمایشگاه کامران دیبا (پسر عموی فرح پهلوی) که از قضا باز موضوع کلاژهایش همین بدن تکه تکه شده زنانه بود، جریان غالب حاکم بر فضای نگارخانه‌ها گونه‌ای دهن کجی آشکار، به جامعه اسلامی و مردم مسلمان است.
از این رو در گزارش حاضر تلاش خواهیم کرد بر ابعاد دیگر ماجرا نوری تازه بتابانیم و نشان دهیم که در میدان هنرهای تجسمی کشور چه می‌گذرد.»
نمایش محتوای هنجارشکن، کشف حجاب مخاطبان و برگزاری نمایشگاه‌های هنری بدون دریافت مجوز رسمی، سه موضوع اصلی این روزهای هنرهای تجسمی کشور است.»
نظارت نامحسوس ارشاد بر نگارخانه‌ها
بعد از این‌که ماه گذشته اخباری درباره وضعیت نامطلوب حجاب در گالری‌های تهران منتشر شد، محمود سالاری، معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره نظارت بر گالری‌های تجسمی گفت: «ما یک‌سری نظارت محسوس داریم که رسما همکاران من در مرکز هنرهای تجسمی به گالری‌ها مراجعه می‌کنند.
از سوی دیگر گالری‌ها باید برای هر برنامه مجوز بگیرند.
می‌بایست، رویداد به رویداد از مرکز هنرهای تجسمی مجوز بگیرند اما از ظواهر امر پیداست این روزها بسیاری از فعالیت‌ها در نگاخانه‌ها بدون مجوز برگزار می‌شود.»
در صورت صحیح بودن گزاره فوق به‌نظر نظارت بر ادامه عدم فعالیت این مراکز با اداره اماکن عمومی و پلیس اماکن عمومی خواهد بود، اما اگر مرکزی ذیل مجوز فعالیت از ارشاد بی‌قانونی می‌کند وظیفه نظارت بر آن مستقیما برعهده اداره کل هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.
مماشاتی در مورد قانون وجود ندارد
این قانون شامل حقوق مالکانه هنرمندان، قوانین مالی مرتبط با پولشویی، مسائل مربوط به پوشش و حجاب یا محتواهای قابل نمایش در نگارخانه‌ها می‌شود.
البته، به‌طور طبیعی شرایط جامعه نامساعد است و متأسفانه پوشش در سطح جامعه نیز رعایت نمی‌شود و در نشستی که محل بحث است، بعضی دست‌اندرکاران نگارخانه‌ها حجاب را رعایت نکرده بودند که البته ناخوشایند بود و تذکر جدی گرفتند و این را لحاظ نکرده بودند که شرایط بیرون اجتماع با فضایی که از دستگاه حاکمیتی مجوز دارد، متفاوت است و آنها باید پاسخگوی این مسأله باشند.
اما نگارخانه‌ها و بسترهای مربوط به هنرهای تجسمی به واسطه این هویت دارند که مخاطبان به آنجا می‌آیند و نمی‌توانیم مخاطبان را نادیده بگیریم و متأسفانه سرریز نابهنجاری اجتماعی در سطح شهر به نگارخانه‌ها هم می‌آید، هر وقت می‌خواهیم تصویری را داخل یک نگارخانه ببینیم، شاهد این هنجارشکنی‌ها نیز هستیم.
شما هم اگر علاقه به گالری گردی داشته باشید و تعدادی از این مراکز فرهنگی در تهران را بشناسید قطعاً با اتفاقات عجیبی در سطح گالری‌های شهر تهران مواجه خواهید شد، فضاهایی که شاید از نظر قوانین پوشش خود را خودمختار از قوانین عمومی کشور می‌دانند.
تصاویر درج شده از این نشست حاوی عکسهای هنجارشکنانه کشف حجاب توسط گالری‌داران و حتی سخنرانان آن بود.
نگارخانه‌های تهران، از پسر عموی فرح تا نمایش برهنگی
از برگزاری نمایشگاه‌های بدن‌های برهنه زنان تا برگزاری چندباره نمایشگاه کامران دیبا (پسر عموی فرح پهلوی) که از قضا باز موضوع کلاژهایش همین بدن تکه تکه شده زنانه بود، جریان غالب حاکم بر فضای نگارخانه‌ها گونه‌ای دهن کجی آشکار، به جامعه اسلامی و مردم مسلمان است.
از این رو در گزارش حاضر تلاش خواهیم کرد بر ابعاد دیگر ماجرا نوری تازه بتابانیم و نشان دهیم که در میدان هنرهای تجسمی کشور چه می‌گذرد.»
نمایش محتوای هنجارشکن، کشف حجاب مخاطبان و برگزاری نمایشگاه‌های هنری بدون دریافت مجوز رسمی، سه موضوع اصلی این روزهای هنرهای تجسمی کشور است.»
نظارت نامحسوس ارشاد بر نگارخانه‌ها
بعد از این‌که ماه گذشته اخباری درباره وضعیت نامطلوب حجاب در گالری‌های تهران منتشر شد، محمود سالاری، معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره نظارت بر گالری‌های تجسمی گفت: «ما یک‌سری نظارت محسوس داریم که رسما همکاران من در مرکز هنرهای تجسمی به گالری‌ها مراجعه می‌کنند.
از سوی دیگر گالری‌ها باید برای هر برنامه مجوز بگیرند.
می‌بایست، رویداد به رویداد از مرکز هنرهای تجسمی مجوز بگیرند اما از ظواهر امر پیداست این روزها بسیاری از فعالیت‌ها در نگاخانه‌ها بدون مجوز برگزار می‌شود.»
در صورت صحیح بودن گزاره فوق به‌نظر نظارت بر ادامه عدم فعالیت این مراکز با اداره اماکن عمومی و پلیس اماکن عمومی خواهد بود، اما اگر مرکزی ذیل مجوز فعالیت از ارشاد بی‌قانونی می‌کند وظیفه نظارت بر آن مستقیما برعهده اداره کل هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.
مماشاتی در مورد قانون وجود ندارد
این قانون شامل حقوق مالکانه هنرمندان، قوانین مالی مرتبط با پولشویی، مسائل مربوط به پوشش و حجاب یا محتواهای قابل نمایش در نگارخانه‌ها می‌شود.
البته، به‌طور طبیعی شرایط جامعه نامساعد است و متأسفانه پوشش در سطح جامعه نیز رعایت نمی‌شود و در نشستی که محل بحث است، بعضی دست‌اندرکاران نگارخانه‌ها حجاب را رعایت نکرده بودند که البته ناخوشایند بود و تذکر جدی گرفتند و این را لحاظ نکرده بودند که شرایط بیرون اجتماع با فضایی که از دستگاه حاکمیتی مجوز دارد، متفاوت است و آنها باید پاسخگوی این مسأله باشند.
اما نگارخانه‌ها و بسترهای مربوط به هنرهای تجسمی به واسطه این هویت دارند که مخاطبان به آنجا می‌آیند و نمی‌توانیم مخاطبان را نادیده بگیریم و متأسفانه سرریز نابهنجاری اجتماعی در سطح شهر به نگارخانه‌ها هم می‌آید، هر وقت می‌خواهیم تصویری را داخل یک نگارخانه ببینیم، شاهد این هنجارشکنی‌ها نیز هستیم.