کاشت خشونت، برداشت جنایت
مشرق
|
فرهنگی و هنری
|
یکشنبه، 26 شهریور 1402 - 18:51
روال مرسوم سریالهای نمایش خانگی که حتی از زنان که موجوداتی عاطفیترند، قاتلانی بیرحم ساخته که حساب حقوق از دست رفتهشان را فقط با ریختن خون تسویه میکنند.

خلاصه خبر
صحنه خونآلود است، قاتل از خشم میلرزد و با چشمهای به خون نشسته، لذت ارضای حس انتقام را به مخاطب منتقل میکند.
از مسیر این سریالها، بچهها با تصاویر و مضامین خشن زندگی میکنند تا خشم و کینه و انتقام به تدریج به الگوی فکریشان تبدیل شود و سرانجام روزی برسد که همین بچهها هیولای خشم وخشونت را آزاد کنند و آن را به جان جامعه و مردم بیندازند.
ترسیم خشونت در سریالهای نمایشخانگی برنامهریزی شدهاست و با اهداف خاص دنبال میشود.
این پمپاژ خشونت چنان پرتکرار است که نمیشود گفت پای توهم توطئه در میان است.
البته نمایش خشونت در برخی ژانرها پذیرفته شدهاست اما وقتی سریالهایی با تم خانوادگی و اجتماعی، رفتارهای خشن را عریان و افسارگسیخته به نمایش درمیآورند یعنی که عدهای دارند برنامههایشان برای ترویج این قبیل رفتارها در جامعه را عملی میکنند.
اما کودکان و نوجوانان و حتی جوانانی که با نگاههایشان خریدار محتواهای خشن این فیلمها و سریالها میشوند احتمالا از پشت پرده این همه تاکید بر خشونت خبر ندارند.
صحنههای خشونتبار، مانع کنترل خشم
سیما فردوسی، روانشناس نیز باور دارد که «تماشای مداوم صحنههای خشونتبار مانع آموختن کنترل خشم و هیجان در کودکان و نوجوانان میشود، درحالی که قبح اقدامات خشن و شرورانه نیز ریخته میشود.»
البته خشونت همیشه چهره خونینی ندارد بلکه استفاده از الفاظ رکیک و نفرت پراکنی در روابط هم نوعی خشونت است که نمایش خانگی در کشورمان با همه توان در حال ترویج آن است.
از مسیر این سریالها، بچهها با تصاویر و مضامین خشن زندگی میکنند تا خشم و کینه و انتقام به تدریج به الگوی فکریشان تبدیل شود و سرانجام روزی برسد که همین بچهها هیولای خشم وخشونت را آزاد کنند و آن را به جان جامعه و مردم بیندازند.
ترسیم خشونت در سریالهای نمایشخانگی برنامهریزی شدهاست و با اهداف خاص دنبال میشود.
این پمپاژ خشونت چنان پرتکرار است که نمیشود گفت پای توهم توطئه در میان است.
البته نمایش خشونت در برخی ژانرها پذیرفته شدهاست اما وقتی سریالهایی با تم خانوادگی و اجتماعی، رفتارهای خشن را عریان و افسارگسیخته به نمایش درمیآورند یعنی که عدهای دارند برنامههایشان برای ترویج این قبیل رفتارها در جامعه را عملی میکنند.
اما کودکان و نوجوانان و حتی جوانانی که با نگاههایشان خریدار محتواهای خشن این فیلمها و سریالها میشوند احتمالا از پشت پرده این همه تاکید بر خشونت خبر ندارند.
صحنههای خشونتبار، مانع کنترل خشم
سیما فردوسی، روانشناس نیز باور دارد که «تماشای مداوم صحنههای خشونتبار مانع آموختن کنترل خشم و هیجان در کودکان و نوجوانان میشود، درحالی که قبح اقدامات خشن و شرورانه نیز ریخته میشود.»
البته خشونت همیشه چهره خونینی ندارد بلکه استفاده از الفاظ رکیک و نفرت پراکنی در روابط هم نوعی خشونت است که نمایش خانگی در کشورمان با همه توان در حال ترویج آن است.