امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری نبود عنصر حکومتی در اسلام را نفی میکنند
رییس مرکز نخبگان و استعدادهای برتر حوزه علمیه خراسان گفت: اولین چیزی که در نظریه امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری مطرح شده، طرد و نفی این گفتمان است که بگوییم اسلام عنصر حکومتی و تشکیلات حکومتی ندارد.
رییس مرکز نخبگان و استعدادهای برتر حوزه علمیه خراسان گفت: اولین چیزی که در نظریه امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری مطرح شده، طرد و نفی این گفتمان است که بگوییم اسلام عنصر حکومتی و تشکیلات حکومتی ندارد.
به گزارش ایسنا، حجت الاسلام علیاکبر نوایی در نشست تخصصی با عنوان "نظامسازی حکومتی و سیاسی از منظر امامین انقلاب" در محل بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی، اظهار کرد: آیهای از قرآن تصویر نظام سیاسی مطلوب اسلامی را در جامعهای که روی پای خود ایستاده، بیان میکند، این جامعه همان نظام سیاسی است که باید شاکله، ساختار و عناوین بنیادین و تشکیلدهنده آن در متن کتاب، سنت و شریعت آمده باشد که آمده است.
وی با بیان اینکه قرآن برای همه چیز تبیان است و تبیان بودن، بیان بودن و جامعیت شریعت اقتضا دارد که شریعت ساختارها را تنظیم کند، تصریح کرد: اولین ساختار مورد نظر در شریعت که باید تنظیم شود و در پرتو آن سایر نظامات شکل گیرد، نظام سیاسی و حکومتی است که این نظام از منظر بزرگان، فقها، صاحبنظران، اندیشمندان و فیلسوفان مورد بررسی قرار گرفته و در نظریه امام (ره) و بعد از ایشان مقام معظم رهبری دو قائد عظیم الشان انقلاب اسلامی بحث نظامسازی سیاسی مورد توجه فراوان قرار گرفته است.
رئیس مرکز نخبگان و استعدادهای برتر حوزه علمیه خراسان افزود: وقتی نظام سیاسی و حکومت تشکیل شود، سایر بحثها و نظامهای دیگر را نیاز دارد.
بحث من در خصوص فقه سیستم و نظام است.
عناوین زیادی در فقه ما آمده، فقه سیاسی، حکومتی، اجتماعی و سایر فقههای دیگر از خاستگاه شریعت برآمدند.
فقه سیاسی، اجتماعی و حکومت با هم، همسویی و قرابت دارند که این از مسائلی است که امام (ره) در این مساله راهبردیترین و عملیاتیترین کار را انجام دادند.
نوایی بیان کرد: اولین چیزی که در نظریه این دو اندیشمند مطرح شده، طرد و نفی این گفتمان است که بگوییم اسلام عنصر و تشکیلات حکومتی ندارد.
این دو قائد عظیمالشان در خصوص نظام سیاسی میگویند که در بینش اسلامی نظام سیاسی بر مبنای هدفمندیهای کلی شریعت و با توجه به محوریت امامت و اصل امامت شکل میگیرد اما به عنوان شاخص کلی در نظر گرفته میشود.
نظام سیاسی با عنوان محوریت امام معرفی میشود، بنابراین نظام سیاسی که اسلام معرفی میکند، با سایر نظامات در تعریف نیز تفاوت دارد.
این دو اندیشمند تعریف نظام سیاسی را با محوریت امامت و ولایت ارائه کردهاند.
وی ادامه داد: نظام سیاسی آن ارائهای از ساخت نظام اجتماعی است که در رأس آن امامت تبلور بخش اندیشههای اسلامی در رأس و حرم اصلی جامعه و حاکمیت قرار میگیرد که امام و مقام معظم رهبری در مسائل خود این را به تصویر کشیدهاند، بنابراین مفرداتی که امام و رهبری به کار میبرند، یکسان است.
بحثهای ولایت، دولت، حکومت و امامت، شکلبند و ساختاردهنده این موضوع اساسی و کلی است.
نوایی با اشاره به اینکه امام و مقام معظم رهبری نظام سیاسی را دارای دو بخش ساختاری و کارکردی میدانند، تصریح کرد: در بخش ساختاری باید بنیادهای خود را از فقه و اسلام بگیرند.
ساختاربند این نظام سیاسی و حکومت، قوانین اسلامی است.
مقام معظم رهبری نیز همین فرمایش را دارند که حکومت اسلامی به معنای حکومت مسلمین نیست، بلکه به معنای حکومت اسلام، قوانین خدا و قوانین الهی است.
این در مبنای اصلی نظام بوده و هر دو رهبر تقریباً با یک اختلاف جزئی در دیدگاههای خود ضرورتهای ایجاد نظام سیاسی را بیان کردهاند.
رئیس مرکز نخبگان و استعدادهای برتر حوزه علمیه خراسان خاطرنشان کرد: امام میفرمایند که احکام اسلامی شامل احکام مربوط به اقتصاد، سیاست و حقوق، هرگز نسخ نشدهاند و تا روز قیامت باقی هستند، نفس بقای این احکام تشکیل حکومت، ولایت و امامت را دربردارد.
متنی مشابه این از دیدگاه مقام معظم رهبری مطرح شده است.
عناوین مختلف در دیدگاه مقام معظم رهبری برای ضرورت نظام سیاسی آمده که بقای اسلام، ضرورت زندگی اسلامی، پایه و اساس عزت، کرامت و هویت اسلامی واژگانی هستند که در فلسفه سیاسی رهبری مطرح شدهاند.
وی اضافه کرد: مقام معظم رهبری در شرح دیدگاههای امام میفرمایند که جایگاه حکومت دینی و اسلامی والا بوده، حکومت از احکام اولیه و حاکم اسلامی حکمش از احکام اولیه است.
مقام معظم رهبری واژههای حکومت الهی، اسلامی، دینی، عدل، فقه، دین، خدا، فقیه عادل و جمهوریت را برای نظام سیاسی به کار بردند.
انتهای پیام