کتاب «آتش به اختیار» در سالگرد بیانات رهبر انقلاب منتشر شد
کتاب «آتش به اختیار» در آستانه سالروز بیانات رهبر انقلاب در خطبههای عید سعید فطر و صدور فرمان آتش به اختیار، از سوی مؤسسه فرهنگی و پژوهشی انقلاب اسلامی منتشر شد.

کتاب «آتش به اختیار» در آستانه سالروز بیانات رهبر انقلاب در خطبههای عید سعید فطر و صدور فرمان آتش به اختیار، از سوی مؤسسه فرهنگی و پژوهشی انقلاب اسلامی منتشر شد.
به گزارش خبرنگار حوزه امام و رهبری خبرگزاری فارس کتاب «آتش به اختیار» در آستانه سالروز بیانات رهبر انقلاب در خطبههای عید سعید فطر و صدور فرمان آتش به اختیار، از سوی مؤسسه فرهنگی و پژوهشی انقلاب اسلامی منتشر شد.
یونس سبزی کریمآبادی، پژوهشگر معارف انقلاب و نویسنده کتاب، در یادداشتی که در اختیار فارس قرار داده است، کتاب آتش به اختیار را اینطور معرفی کرده است:
بازخوانی یک فرمان
حدود دو سال از صدور فرمانِ راهبردی و خط شکنِ «آتش به اختیار» میگذرد.
فرمانی که شأن نزولش در جمع باصفای افسرانِ جوانِ جنگِ نرم بود که مهمانِ ضیافتِ رمضانیِ مقتدایشان شده بودند.
جوانانی که در نگاهِ فرمانده، برخلاف القاءات برخیها، اکنون بالغتر و آگاهتر از جوانان نسلِ اول انقلاب هستند و پس از این ترفیعِ رتبه، اکنون مفتخر به دریافتِ سردوشیِ «آتش به اختیاری»، از فرماندهی معظم کل قوا شده بودند.
اما این نکته نباید از قلم بیفتد که؛ «آتش به اختیار، تاسیس امر جدید نبود، بلکه تاکید امر سابق بود، البته با یک پردازش و ادبیاتِ جدید، به فراخور اقتضائاتِ روز».
در ادبیات رهبرمعظم انقلاب، زمانی که میخواهیم جانمایههای «آتش به اختیار» را ردیابی کنیم، دوباره میرسیم به جمعِ جوانی که اتفاقا در ماه مبارک رمضانِ سال53 در مسجدِ امام حسنِ(ع) مشهد، پای منبرِ سیدِجوانِ 35ساله، جمع شدهاند.
سلسله جلساتی که استاد سیدعلی خامنهای میکوشید تا بذرهای فکری نظام اسلامی را در سرزمینِ ذهنهای جوان آن روز، بکارد:
«بنده یک ماهِ رمضان در مسجدِامام حسنِ مشهد، سخنرانیِ مستمرِّ سی جلسهای داشتم...گرچه ما آنموقع امیدوار نبودیم که نظامِ اسلامی شش، هفت سال دیگر محقق شود.
میگفتیم اگر پنجاه سالِ دیگر هم ایجاد نشود، بالاخره پایههای فکری اش اینهاست.
آنکار جهت دادن به فکر نسلِ جوان آن روز بود.»
میبینیم که جوانگرایی معظم له مربوط به امروز و «گام دومِ انقلاب» نیست بلکه از همان گامِ نخست، موتورِ پیشران، جوانان بودند و پرچم این انقلاب بر شانههای ستبر آنان بود و تا «طلوعِ خورشیدِ ولایتِ عظمی» نیز امر بر این منوال است که «تا بوده همین بوده و تا هست همین هست»؛ چرا که «أَصْحَابُ الْمَهْدِیِ شَبَابٌ..»
سیدِجوانِ ما در اولین درس از کتابِ انقلاب، درس «مسئولیتپذیری»؛ «ایمان تعهدزا و فیاض عمل» را تلاوت میکند:
«مسلمان بودن و مسئول بودن با یکدیگر لازم و ملزوم هستند[1]» «ایمان زاینده که مثل سرچشمه فیاضِ عمل میزاید، ایمانی که همراه با تعهد (است)، ایمانی که باری بر دوش مومن میگذارد[2]...»
اینجاست که درمییابیم؛ آتش به اختیاری، همزادِ ایمان است، ایمانی از جنس تعهد و تکلیف؛ یعنی همان مفهوم بنیادین و اصیلی که خاستگاهِ آتش به اختیاری است.
«آتش به اختیار» در پویایی و همچنین، پایایی انقلاب، نقش عمدهای دارد، اهمیت این راهبردِ دائمی در گامِ دوم انقلاب، با تأمل در بیانیه گامِ دوم، مشهود است؛ «انقلاب اسلامی پس از نظامسازی، به رکود و خموشی دچار نشده و نمیشود و میان جوشش انقلابی و نظم سیاسی و اجتماعی تضاد و ناسازگاری نمیبیند، بلکه از نظریّه نظام انقلابی تا ابد دفاع میکند» یکی از اجزای «نظریه نظامِ انقلابی»، «جوشش انقلابی» است و به نظر میرسد، یکی از لوازمِ «جوشش انقلابی» همان «آتش به اختیاری» است که نه تنها ناسخ و ناقضِ نظم ِسیاسی و اجتماعی موجود نیست بلکه ضامن و مکملِ آن است.
جوششی هدفمند، اندیشه بنیان و بنبستشکن که خُلَل و فُرَجِ جامعه ولایی را به خوبی پوشش میدهد.
و پیوستگی حداکثریِ نظام امت-امامت را تأمین میکند.
به همین خاطر، بازخوانیِ فرمانِ آتش به اختیار ضروری مینماید، مخصوصا اینکه علیرغم وضوح این فرمانِ روشن؛ درکها و تلقیهای نادرستی از این مفهوم، در فضای نخبگانی و تودهای صورت گرفت.
لذا یک گفتار از کتابچههای گفتمان معاصر، به تبیین این مقوله اختصاص یافت.
کتابچههایی که رسالتشان تبیین کلیدی ترین مفاهیم مندرج در گفتمانرهبرانقلاب است و توسط مدیریت طرحهای پژوهشی موسسه انقلابِ اسلامی تدوین میشوند....
این کتابچه با عنوان «آتش به اختیار کار خودجوشِ فرهنگی ِتمیز» حاوی 10سرفصل است از قبیل:
1.
طرح مسئله
2.
چیستی آتش به اختیار
3.
ضرورت راهبردِ آتش به اختیار
4.
فلسفه استفاده از تعابیر نظامی در عرصه فرهنگ
5.
چراییِ طرح مفهوم آتش به اختیار
6.
مرزشناسی آتش به اختیار
7.
مخاطبِ آتش به اختیار
8.
یک آسیب در فرهنگ سیاسی ما
9.
چند مصداق آتش به اختیار
10.
آتش به اختیار در کلام امام خمینی
_____________________________
[1] .
کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن، ص44، انتشارات صهبا
[2] .
همان، ص100
انتهای پیام/