چمران کردستان که بود؟/ سردار بی ادعایی که 100 روستا را از ضدانقلاب پاک کرد- اخبار کردستان - اخبار استانها تسنیم

به گزارش خبرگزاری تسنیم از سنندج، هیچ چیز در این دنیا اتفاقی نیست و انجام هر کاری حکمتی الهی دارد؛ من همیشه بیاد خواهم داشت که اگر با آرامش و امنیتی دلنشین در کانون گرم خانواده روزها را سپری کرده و مشغول کسب و کار و زندگی هستیم، همه را مدیون خون سرخ شهیدانی هستم که بر این خاک مقدس این دیار جاری گشته و سرخی‌اش را لاله‌ها تا ابدیت با یادگار خواهند داشت.
استان کردستان 227 کیلومتر مرز مشترک در چهار شهرستان مریوان، بانه، سقز و سروآباد با کشور عراق دارد و در طول جنگ تحمیلی به صورت مستقیم درگیر جنگ بود، شهرهای این استان در دوران جنگ تحمیلی 26 بار مورد هجوم هوایی قرار گرفتند و گروهک‌های مزدور ضدانقلاب نیز قبل و بعد از انقلاب تحرکات خودشان را به‌صورت پیاده و مسلحانه در مناطق کردستان انجام داده و به دنبال به شهادت رساندن جوانان این خطه از سرزمین اسلامی بوده تا جائیکه 23 هزار شهید در استان کردستان تقدیم انقلاب اسلامی شده که از این تعداد پنج هزار و 400 شهید آن بومی استان هستند.
وصف گوشه‌ای از حماسه‌آفرینی و رشادت‌های شهدا اگر سخت‌ترین کار در دنیا نباشد بی‌گمان می‌تواند یکی از سخت‌ترین کارها باشد حال اگر نوشتن درباره یکی از شهدای شاخص و البته مظلوم کشور و استان کردستان باشد!
شهیدی که در پاک‌سازی منطقه از لوث وجود ضدانقلاب زحمات زیادی کشیده و نامش برای همیشه در تاریج جاودان اما در بین مردم مغفول مانده است.
ناب‌ترین تعبیر درباره شهدای گلگون کفن این خطه را رهبر معظم انقلاب در سفر تاریخی خود به استان کردستان در اردیبهشت معطر 88 مطرح کرده و در دیدار پرشور خانواده‌های صبور و سرافراز شهیدان و جانبازان این دیار عطر شهادت را شمیم بهشتی جاری در سراسر ایران خواندند و فرمودند: «شهیدان استان کردستان مظلوم‌تر از دیگر شهدا هستند همچنان که خانواده‌های آنان نیز علاوه بر صبر و استقامت در فراق عزیزانشان، در مقابل فشارهای روحی و سیاسی ضد انقلاب ایستادگی مضاعف کردند و با روسیاه کردن دشمنان و ایادی آنان، رتبه بالایی را در امتحان بزرگ الهی ملت ایران نصیب خود ساختند».
مظلومیت شهدای کردستان تنها به سال‌های دفاع مقدس محدود نشده و این مظلومیت با ناشناخته ماندن این شهدا همچنان ادامه دارد و یکی از مظلوم‌ترین این شهدای گرانقدر، بدون تردید سردار بی‌ادعای کردستان شهید حاج هوشنگ ورمقانی است.
شهیدی که یکم تیرماه سالروز شهادتش بود اما کسی از آنان نامی نبرد و جدا از مسئولان، مورد بی‌مهری رسانه‌ها نیز قرار گرفت!
به طوری که مراسم سالروزش همانند شهادتش در اوج مظلومیت برگزار شد.
سردار شهید حاج هوشنگ ورمقانی مشهور به «چمران کردستان» مردی از جنس مردم و همه کسانی که توفیق همراهی در جبهه و یا افتخار آشنایی و همنشینی با این مرد دلاور را داشته باشند؛ به تواضع، محبوبیت، مردمی بودن، ایثار و از خودگذشتگی این سردار خوبی‌ها شهادت خواهند داد.
سردار شهید حاج هوشنگ ورمقانی، فرمانده قرارگاه استانی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در کردستان در سال 1338 در روستای «ورمقان» از توابع شهرستان سنقر و کلیایی دیده به جهان گشود و تا پایان تحصیلات مقطع متوسطه در این شهرستان زندگی کرد.
این شهید ولامقام در اوایل سال 1358 برای خدمت بهتر به قشر ضعیف و آسیب‌پذیر راهی مناطق روستایی و محروم کردستان و در قالب نیروی جهاد سازندگی در قروه مشغول به خدمت شد، شهید ورمقانی خدمت مقدس سربازی خود را در لشکر 28 پیاده کردستان گذراند و در این مدت به خاطر ایثار و شجاعتی که در راه مبارزه با گروهک‌های ضد انقلاب از خود نشان داد، موفق به دریافت مدال رشادت و لیاقت از دست فرمانده وقت لشکر شد.
این سردار بی‌ادعای کردستان از سال 61 تا 63 بیش از 100 روستای منطقه را از وجود ضد انقلاب پاک کرد و امنیت منطقه را با بهره‌گیری از مشارک خود مردم برقرار ساخت، اقدامی که به صورت جدی مورد تقدیر فرماندهان وقت سپاه قرار گرفت.
وی در سال 1364 بنا به درخواست فرمانده تیپ بیت‌المقدس به آن یگان ماموریت یافت و تا پایان جنگ تحمیلی به عنوان جانشین ستاد و فرمانده پایگاه این تیپ در جبهه های جنوب و جزیره مجنون در کمال خلوص و شجاعت به مبارزه پرداخت.
شهید ورمقانی در سال 1368 برای گذراندن دوره دافوس به دانشگاه امام حسین(ع) در تهران رفت که در آن دوره هم به عنوان دانشجوی ممتاز انتخاب و هیچگاه وارد دسته بندی‌های سیاسی نشد، در سال 1371 به سمت مسئول بازرسی و فرمانده یگان ویژه قرارگاه استانی شهید شهرام فر منصوب و در سال 1373 به عنوان پاسدار شایسته و در سال 1374 به عنوان پاسدار نمونه نیروی زمینی سپاه معرفی شد.
این رزمنده دلاور عاشق جهاد و شهادت بودند و هر زمان به یاد رفقای شهیدش می‌افتادند، عشق به شهادت در وجودش شراره می‌کشید تا جائی‌که هنگامی که پدرشان به زیارت خانه خدا می‌­رفت نامه‌ای به او داد و از او خواست که در مدینه در کنار قبر پیامبر(ص) باز کند و حاجتش را از خداوند طلب کند.
چمران کردستان در آن نامه نوشته بود به حق که میان عاشق و معشوق رمزی است «پدر عزیزم دعا کنید که خداوند سال 75 را سال شهادت من قرار دهد اگر دعا نکنید مدیون هستید امام و رهبر عزیز و شهدا را فراموش نکنید التماس دعا» و این‌گونه شد که دقیقاً یک ماه پس از بازگشت پدر شهید از خانه خدا، حاج هوشنگ ورمقانی در غروب اول تیرماه 1375 در روستای قهرآباد سقز به کمین بیش از هفتاد نفر از گروهک‌های ضد انقلاب می‌افتد و در یک درگیری شجاعانه و پس از 45 دقیقه نبرد مردانه از خاکیان جدا می‌شود و شاهد استقبال عاشقانه شهادتی بود که از خدایش خواست، حاجتی که خواست و به حق به زیباترین شیوه برآورده شد.
از شهید ورمقانی سه فرزند پسر و یک فرزند دختر به یادگار مانده که اخلاق، رفتار و بزرگ‌منشی هر کدام از آنان زبانزد خاص و عام است و همه کسانی که توفیق آشنایی با آنان را داشته گواهی خواهند داد که در ساده‌زیستی و مردمی بودن الگو هستند.
خبرنگار تسنیم در ادامه به بازگویی گوشه‌ای از رشادت‌ها و پوشش مراسم گرامیداشت سالروز شهید ورمقانی در گلزار شهدای قروه پرداخته که در ادامه با هم می‌بینیم:
انتهای پیام/481/