مدیرعامل خانه سینما: مقابل سازمان سینمایی نیستیم- اخبار سینما و تئاتر - اخبار فرهنگی تسنیم
مرضیه برومند به عنوان مدیرعامل خانه سینما به بیکاری و عدم امنیت شغلی و دیگر مشکلات موجود در این نهاد صنفی اشاره کرد و گفت: باور کنید شب هایی به خاطر مشکلات مالی، کابوس می بینم و آرام بخش می خورم.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، خانه سینما پس از سالها درهای خودش را به روی اهالی رسانه باز کرد و اینک اولین نشست رسانهای مرضیه برومند در مقام مدیرعامل «خانه سینما» با حضور محمدمهدی عسگرپور رئیس هیأت مدیره و همراهی کیوان کثیریان مدیر روابط عمومی این نهاد صنفی، در محل خانه سینما در حال برگزاری است.
در ابتدای این نشست مرضیه برومند مدیرعامل خانه سینما گفت: در بدو حضورم مشتاق و هیجانزده بودم که هر چه سریعتر با خبرنگاران دیدار داشته باشم اما متوجه شدم اطلاعاتم درباره خانه سینما، مناسبات، مشکلات و برنامههای هیات مدیره کامل نیست.
در این دو ماه واقعاً یک روز هم بیکار نبودم.
همه وقتم را گذاشتم تا از کارها سر در بیاورم.
سی و دو صنف داریم که با 28 صنف ملاقات کردهام.
با دوستان سازمان سینمایی، صندوق اعتباری هنر و… هم دیدارهایی داشته و درباره موضوعات مختلف و امور رفاهی گفتوگو کردهایم.
اکنون شمایی کلی از وضعیت خانه سینما دارم.
برومند در ادامه به بحرانهایی اشاره کرد که روی سینما تاثیر میگذارد و افزود: طی این سالها اتفاقات زیادی رخ داده و درخت خانه سینما و سینماگران با هر بحران اجتماعی بالا و پایین شده اما توانسته دوام بیاورد.
برخی از دوستان نه چندان دوست خانه سینما، گاهی کمر به نابودی آن بستند اما با کمک دوستان و با تدبیر دولتمردان وقت از این بحران خارج شدهایم و امروز این نهاد سی ساله شده است.
وی ادامه داد: بحرانهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی روی سینما تاثیر میگذارد، چون مستقیماً بر روحیه مردم تاثیر میگذارد.
در سالیان گذشته با بحران کرونا مواجه بودیم که روی تولید و اکران اثر گذاشت.
پس از آن هم در سال گذشته ماجراهای دردناک و غمانگیزی داشتیم که باعث شد سینما نتواند به درستی کار کند.
اما پلتفرمها کمک کردند تا سینما کمتر آسیب ببیند، زیرا باعث شدند برخی از همکاران ما سرکار بروند.
ماجراهای اخیر ضربات مهلکی به اقتصاد سینما زد.
این کارگردان شناخته شده بیان کرد: خوشبختانه رفته رفته اوضاع در حال بازگشت به روال خود است.
فیلمهایی امروز میفروشند البته سرگرمکنندهاند و این طبیعی است، چون روحیه مخاطبان متاثر از شرایط بود و به فیلمهای خندهآور نیاز داشتند اما متاسفانه باعث شد عدهای دوباره به ساخت این فیلمها تمایل پیدا کنند اما گونههای دیگر آسیب دیدهاند.
مثل سینمای قصهگونه، اجتماعی، کودک و… گاه دچار ممیزی شدند یا اجازه نمایش پیدا نکردند و گاه در هیاهو نتوانستند چندان بفروشند.
ما کم کم در حال عبور از این بحرانها هستیم.
آمارهایی دارم که فروش بلیت پنجاه درصد افزایش پیدا کرده که البته خوشحالکننده است اما کافی نیست.
باید کمک کنیم تا دوباره فیلمهای اجتماعی ساخته شوند، فشارها کاهش پیدا کند و به فیلمسازان اعتماد شود.
برومند به اولین برنامه خود در خانه سینما اشاره کرد و گفت: من برای اینکه اهداف هیات مدیره را محقق سازم، برنامههای زیادی دارم اما اولین برنامهام این است که با اهالی رسانه ارتباط داشته باشم و اخبار خانه سینما را به طور مداوم و مستمر با شما در میان بگذارم.
به حمایت شما نیاز داریم تا بتوانیم برنامههای کلان را عملی کنیم.
وی ضمن تقسیم مشکلات به دو بخش درونی و بیرونی افزود: ما میخواهیم یک تصویر کلی از خانه سینما در اختیار شما بگذاریم.
این تصویر، شامل دو بخش است که اولی مسائل داخلی است.
من اولین مشکل را مشکل ساختاری و تشکیلاتی دیدم که این یک بحث قدیمی است و گویا در همه این سالها همه با آن درگیر بودهاند.
از ترکیب مجمع عمومی تا تفکیک صنوف کارگری و … من وقتی از بیرون اینها را میدیدم، برایم سوال بود که این چه جور صنفی است که کارگر و کارفرما در آن زیر یک سقف است؟
اما بعدها فهمیدم این اتفاقاً موضوع خوبی است چون صنف متفاوتی داریم.
برومند معضل بزرگ خانه سینما را بیکاری و عدم امنیت شغلی دانست و گفت: بحث بعدی بیکاری و عدم امنیت شغلی است که از قبل هم وجود داشته و با ماجراهای اخیر بدتر هم شده است.
شاید این معضل بزرگ خانه سینما باشد.
در ملاقات با صنوف از آنها خواستم اولویتها، پیشنهادها و راهکارهای خود را بگویند.
در یک جمعبندی متوجه شدم بیشترین خواستهها درباره امنیت شغلی است.
این کارگردان سینما با اشاره به اینکه به خاطر مشکلات مالی، آرامبخش مصرف میکند، گفت: من درباره مشکلات مالی خانه سینما گاهی کابوس میبینم و قرص آرامبخش میخورم!
بودجهای که سازمان سینمایی میدهد ناچیز است، در حالی که این بودجه سهم فرهنگ و هنر است.
گاهی حتی این بودجه به اندازه هزینههای جاری است.
تورم باعث شده این بودجهای که نسبت به سالهای گذشته نصف شده بود، حالا یک چهارم شود و اصلاً کفاف هزینههایمان را ندهد.
برای برنامههای اصلی باید پول داشته باشیم ولی مشکلات مالی عدیدهای داریم و این برای من بسیار نگرانکننده است.
برومند ادامه داد: احساس میکنم خانه سینما دچار روزمرگی شده و بخش اعظم آن معطوف به مشکلات مالی است، چون تمام توان ما برای به دست آوردن منابع مالی صرف میشود.
ما بدهیهای زیادی داریم.
700 میلیون بدهی به تامین اجتماعی داریم که تعجبآور است.
گاهی ما را جریمه میکنند و این جریمه انباشته میشود.
اجرای همه برنامهها پول میخواهد.
تورم باعث شده که هزینه برنامههای ما زیاد شود.
حتی یک روز گفتم میخواهم استعفا دهم چون آمدهام کارهای بزرگ کنم، اما این مسائل نمیگذارد.
وی درباره مسائل بیرونی «خانه سینما» گفت: اول از همه اختلافنظر با سازمان سینمایی و ارشاد است.
ما با این سازمان درباره ماهیت خانه سینما اختلاف نظر داریم.
اعتقاد ما این است که یک صنف هستیم اما آنها میخواهند یک موسسه فرهنگی باشیم.
البته ما درک میکنیم که ارشاد و سازمان سینمایی محدودیت قوانین دارند اما این مشکل ما نیست، آنها باید مقررات خود را تغییر دهند.
در کتاب قوانین ارشاد ذکر شده که قوانین باید اصلاح شود، اما تاکنون این اتفاق رخ نداده است.
آنها باید این کار را انجام دهند تا دچار اصطکاک نشویم و در کنار هم باشیم.
این کارگردان سینما ادامه داد: آنها بخش دولتی هستند و ما بخش خصوصی.
نمیخواهیم روبروی هم باشیم.
اینکه تعریف درستی از شغل ما وجود ندارد ما را با سازمانهای دیگری مثل سازمان مالیات هم دچار مشکل کرده است.
سازمان مالیات نمیداند که ما گاهی پنج سال بیکار هستیم و گاهی یک سال کار میکنیم که برای آن مالیات میخواهند.
یا مثلاً بیمه که در پیدا کردن شغل مشابه گفتند ما مثل صیادان پارهوقت جنوب هستیم.
از آقایان دولتی خواهش میکنم بدانند که تعریف شغلی ما مشکل دارد.
این خبر در حال تکمیل است...