بررسی ژنهای بزرگ اثر در چندقلوزایی نژادهای گوسفند بومی

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی، دکتر طالبی در جلسه دفاعیه پروژه خود با عنوان کاوش ژن‌های بزرگ اثر چندقلوزایی در نژادهای گوسفند بومی ایران که در قالب پروژه جایگزین خدمت وظیفه وی ارائه شده است با اشاره به وضعیت نژادهای گوسفندان بومی از لحاظ صفت چندقلوزایی گفت: صفت چندقلوزایی که تحت تأثیر جایگاه‌های کنترل کننده صفات کمی کنترل می‌شود، از جمله صفات مهم اقتصادی است که به طور مستقیم روی صفات تولیدی تأثیرگذار است.
وی با بیان اینکه گوسفند بر خلاف سایر حیوانات اهلی دارای دامنه گسترده‌ای از لحاظ عملکرد در باروری است که نقش اصلاح دام و ژنتیک مولکولی بر کنترل این صفت را بسیار پررنگ می‌کند، خاطرنشان کرد: امروزه روش‌های مولکولی با کمک ابزارهای پیشرفته آزمایشگاهی از قبیل تکنولوژی‌های توالی یابی منجر به شناسایی مناطق ژنومی و اطلاعات ژنتیکی نژادهای گوسفند در دنیا شده است.
با یافتن اطلاعات ژنوم و تفاوت‌های ژنومی بین افراد داخل نژاد و تفاوت‌های بین نژادی، مناطقی با ویژگی‌های خاص به عنوان نشانگرهای انتخاب (Signatares of Selection) شناسایی خواهد شد.
این پژوهشگر افزود: این نشانه‌ها حاکی از انتخاب (طبیعی یا مصنوعی) برای صفت مورد نظر (چند قلوزایی) هستند .
لذا با یافتن نشانه‌های انتخاب طی یک مطالعه کاوش انتخابی(selectiv sweep) می‌توان یکسری نشانگرهای ژنتیکی به صورت چند شکلی‌های ژنی شناسایی کرد که ژن‌هایی را کنترل می‌کنند که در عملکرد باروری گوسفند نقش دارد.
طالبی تصریح کرد: با توجه به اینکه تأثیر روی عملکرد به صورت جزئی یا عمده باشد می‌توان به صورت ژن عمده اثر و یا ژن کوچک اثر در روند بهبود اصلاح نژاد صفت چندقلوزایی گوسفند بر روی آن انتخاب صورت گیرد.