ایران من | موزه مردم شناسی رختشویخانه زنجان
مجموعه تاریخی رختشویخانه در قلب بافت تاریخی شهر زنجان در یک منطقه پرتراکم مسکونی احداث شده است.
این بنا ویژگی‌ها و معماری منحصر به فرد خود را دارد و می‌توان گفت در نوع خود در جهان بی نظیر است.
رختشویخانه زنجان در سال ۱۳۴۷ هجری قمری مصادف با ۱۳۰۷ هجری شمسی توسط دو برادر به نام‌های مشهدی اکبر و مشهدی اسماعیل ساخته شد.
مشهدی اکبر معماری ساختمان را بر عهده داشت و وظیفه مشهدی اسماعیل بنایی ساختمان بود.
علی اکبر توفیقی (شهردار وقت زنجان) که رئیس بلدیه بود زمین ساخت رختشویخانه زنجان را خرید و سپس فرمان ساخت آن را صادر کرد.
سبک و سیاق معماری این بنا را می‌توان به شیوه اواخر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی نسبت داد.
مجموعه‌ی تاریخی رختشویخانه، در فهرست آثار تاریخی ایران به ثبت رسیده است.
رختشویخانه به اتاقی گفته می‌شود که جهت شست و شوی لباس از آن استفاده می‌شود.
در خانه‌های امروزی معمولاً این اتاق با وسایلی همچون ماشین لباس شویی و رخت خشک کن و یک دستشویی بزرگ جهت شستن دست‌ها و لباس‌های لطیف‌تر پر می‌شود.
از نظر نوع کاربری هیچ بنایی را نمی‌توان در ایران یافت که این گونه صرفاً برای شستن رخت و لباس مورد استفاده قرار گیرد.
ساختمان بنا اما معماری مشابه با مسجد عباس قلی خان و دروازه ارگ دارد.
این بنا برای استفاده عموم ساخته شد و شبانه روزی دسترسی به آن امکان پذیر بود و بابت استفاده از آن هیچ پولی از شهروندان دریافت نمی شده است.
شهر زنجان معمولاً زمستان‌های سرد و سختی را پشت سر می‌گذارد.
در آن زمان زنان وظیفه شستن لباس‌ها را بر عهده داشتند و دشواری این کار در چنین روزهایی برایشان چندین برابر می‌شد.
آنان برای تأمین امنیت و آسایش زنان در یک مکان سرپوشیده رختشویخانه زنجان را احداث کردند.