واکاوی اهداف و پیامدهای جنگ یمن؛ رؤیای ۸ سالهای که تعبیر نشد
مشرق
|
بین‌الملل
|
یکشنبه، 28 اسفند 1401 - 18:34
با گذشت حدود ۸ سال از آغاز حمله ائتلاف سعودی به یمن، این پرسش به ذهن می‌رسد که این ائتلاف در ابتدا چه اهدافی در سر داشت و امروز کدام یک از آن اهداف تحقق یافته است؟
خلاصه خبر
در این عملیات که در ماه نخست از آن به عنوان «طوفان قاطعیت» و بعد از آن «بازگشت امید» نام برده می‌شد، امارات، بحرین و کویت متحدان عربستان سعودی را تشکیل دادند و کشورهایی نظیر سودان، مصر، اردن نیز در تحویل تسلیحات نظامی با ریاض همکاری کردند.
اهداف چندگانه آل سعود از ائتلاف سازی و حمله به یمن
عربستان همواره نقشی مداخله جویانه در یمن داشته و این کشور را حیاط خلوت خود تلقی می‌کند.
ممانعت آل سعود از تسری انقلاب عربی به مرزهای خود
عربستان در سالهای گذشته در چارچوب رقابت با ایران بر سر برتری منطقه‌ای به شدت از گسترش نفوذ جمهوری اسلامی در عراق، لبنان و بحرین و تشکیل آنچه که «هلال شیعی» نامیده می‌شود، نگران است.
در واقع، از جنگ چهارم حوثی ها در سال ۲۰۰۴، آل سعود متوجه نفوذ و تأثیرگذاری شیعیان در تحولات داخلی یمن و مناطق مرزی عربستان شد.
این حملات به شکلی عراق و افغانستان را از موقعیت تهدید خارج و آنها را به فرصتی مناسب برای ایران تبدیل کرد تا توازن قوای منطقه‌ای به ضرر عربستان و سایر کشورهای عربی تغییر یابد.
الگوی رفتاری عربستان نشان می‌دهد که آل سعود با ابزارهای مختلف تلاش می‌کند تا از ارتقای جایگاه و نقش منطقه‌ای ایران جلوگیری به عمل آورد که اشغال یمن در این راستا قابل ارزیابی است.
رهبری جدید عربستان سعودی معتقد است که توسل به ابزارها و رویکردهای سنتی ناکارآمد همچون جایگاه فرهنگی و دینی عربستان باعث تضعیف وجهه (پرستیژ) ملی سعودی و کاهش نقش آفرینی آن در منطقه شده است.
این جنگ به وضوح ناتوانی نظامی عربستان را به همگان ثابت کرد.
باوجود ناکامی عربستان در شکست انصارالله، آل سعود حتی امنیت استان‌های مرزی خود همچون عسیر، جیزان و نجران را از دست داد و این استان‌ها بارها هدف موشک‌های نیروهای انصارالله قرار گرفته‌اند.
اهداف چندگانه آل سعود از ائتلاف سازی و حمله به یمن
عربستان همواره نقشی مداخله جویانه در یمن داشته و این کشور را حیاط خلوت خود تلقی می‌کند.
ممانعت آل سعود از تسری انقلاب عربی به مرزهای خود
عربستان در سالهای گذشته در چارچوب رقابت با ایران بر سر برتری منطقه‌ای به شدت از گسترش نفوذ جمهوری اسلامی در عراق، لبنان و بحرین و تشکیل آنچه که «هلال شیعی» نامیده می‌شود، نگران است.
در واقع، از جنگ چهارم حوثی ها در سال ۲۰۰۴، آل سعود متوجه نفوذ و تأثیرگذاری شیعیان در تحولات داخلی یمن و مناطق مرزی عربستان شد.
این حملات به شکلی عراق و افغانستان را از موقعیت تهدید خارج و آنها را به فرصتی مناسب برای ایران تبدیل کرد تا توازن قوای منطقه‌ای به ضرر عربستان و سایر کشورهای عربی تغییر یابد.
الگوی رفتاری عربستان نشان می‌دهد که آل سعود با ابزارهای مختلف تلاش می‌کند تا از ارتقای جایگاه و نقش منطقه‌ای ایران جلوگیری به عمل آورد که اشغال یمن در این راستا قابل ارزیابی است.
رهبری جدید عربستان سعودی معتقد است که توسل به ابزارها و رویکردهای سنتی ناکارآمد همچون جایگاه فرهنگی و دینی عربستان باعث تضعیف وجهه (پرستیژ) ملی سعودی و کاهش نقش آفرینی آن در منطقه شده است.
این جنگ به وضوح ناتوانی نظامی عربستان را به همگان ثابت کرد.
باوجود ناکامی عربستان در شکست انصارالله، آل سعود حتی امنیت استان‌های مرزی خود همچون عسیر، جیزان و نجران را از دست داد و این استان‌ها بارها هدف موشک‌های نیروهای انصارالله قرار گرفته‌اند.