نوید سال نو با شور نوروزخوانی مازندرانی ها/ مژده هادین دوسِتان ـ گل به گُلِستون بیَمو- اخبار مازندران - اخبار استانها تسنیم
تسنیم
|
استانها
|
یکشنبه، 28 اسفند 1401 - 10:57
یکی از آیین های قدیمی مازندران نوروزخوانی است که هر ساله در نقاط مختلف شهری و روستایی مژده آغاز بهار را با آن می دهند
خلاصه خبر
صدای نوروزخوان مژده بهار است" بادِ بِهارون بیَمو / نوروزِ سِلطون بیَمو ، مژده هادین دوسِتان/ گل به گُلِستون بیَمو " .
علی حسن‌نژاد کارشناس و محقق فرهنگ بومی مازندران در گفت و گو با خبرنگار تسنیم درمورد شکل‌گیری آیین نوروزخوانی، گفت: معمولا شکل‌گیری آیین‌های مربوط به آداب و رسوم جمعی، ارتباط مستقیم با طبیعت دارد در مناطقی که شروع دوباره زندگی طبیعت، رشد درختان، درآمدن گل و گیاه و به اصطلاح بهار می‌آید هم زمان شروع رسمی سال هم اتفاق می‌افتد، ایرانی‌ها جزء معدود کشور‌هایی هستند که شروع سال و عیدشان با ربیع هم زمانی دارد.
اما در دو سویه البرز بویژه دامنه شمالی رشته کوه البرز که خاستگاه اقوام مختلفی است، شعر، موسیقی، آداب ، رسوم و پوشش بومی باهم عجین می‌شوند و آیینی با اسم نوروزخوانی شکل می‌گیرد ، بویژه شمال کشور و مناطق وابسته به آن و بخش‌هایی از کاسپین قدیم.
این پژوهش‌گر فرهنگ مازندران با توصیف ویژگی‌های نوروزخوانان، اظهار داشت: نوروز‌خوان‌ها آدم‌های خوشحال، با ذوق شاعرانه و گاه نوازنده هستند از دهم اسفند به بعد کوچه به کوچه، خیابان به خیابان، ده به ده و شهر به شهر راه می‌روند و شعرهای نوروزخوانی را در دستگاه‌ها و وزن‌های مختلف می‌خوانند.
وی افزود : اگر نوروزخوان با هدیه ناقابل مواجه شود شروع به هجو صاحبخانه می‌کند " مِره هِدایی چِفا / چِفا رِ دِمبه هِوا ، بَخِرِن کِرک و چیندِکا"، درواقع به صاحبخانه می‌فهماند که این چه هدیه‌ای است و نمی‌خواهد البته علت این اقدام طنز صاحبخانه این است که نوروزخوان بیشتر برایش بخواند.
حسن‌نژاد تصریح کرد: نه تنها این آیین کمتر نشده بلکه بیشتر هم شده، بخشی مربوط به نگاه اقتصادی نوروزخوان به این کار بوده که یک ماه کارشان این است.
به گزارش تسنیم، نوروزخوان می‌خواند و شوق بهار را با طنین صدایش همراه با جلوه بومی و محلی، مژده می‌دهد و چشم انتظاران فصل شکوهمند ربیع را خبر از وصل می‌دهند.
علی حسن‌نژاد کارشناس و محقق فرهنگ بومی مازندران در گفت و گو با خبرنگار تسنیم درمورد شکل‌گیری آیین نوروزخوانی، گفت: معمولا شکل‌گیری آیین‌های مربوط به آداب و رسوم جمعی، ارتباط مستقیم با طبیعت دارد در مناطقی که شروع دوباره زندگی طبیعت، رشد درختان، درآمدن گل و گیاه و به اصطلاح بهار می‌آید هم زمان شروع رسمی سال هم اتفاق می‌افتد، ایرانی‌ها جزء معدود کشور‌هایی هستند که شروع سال و عیدشان با ربیع هم زمانی دارد.
اما در دو سویه البرز بویژه دامنه شمالی رشته کوه البرز که خاستگاه اقوام مختلفی است، شعر، موسیقی، آداب ، رسوم و پوشش بومی باهم عجین می‌شوند و آیینی با اسم نوروزخوانی شکل می‌گیرد ، بویژه شمال کشور و مناطق وابسته به آن و بخش‌هایی از کاسپین قدیم.
این پژوهش‌گر فرهنگ مازندران با توصیف ویژگی‌های نوروزخوانان، اظهار داشت: نوروز‌خوان‌ها آدم‌های خوشحال، با ذوق شاعرانه و گاه نوازنده هستند از دهم اسفند به بعد کوچه به کوچه، خیابان به خیابان، ده به ده و شهر به شهر راه می‌روند و شعرهای نوروزخوانی را در دستگاه‌ها و وزن‌های مختلف می‌خوانند.
وی افزود : اگر نوروزخوان با هدیه ناقابل مواجه شود شروع به هجو صاحبخانه می‌کند " مِره هِدایی چِفا / چِفا رِ دِمبه هِوا ، بَخِرِن کِرک و چیندِکا"، درواقع به صاحبخانه می‌فهماند که این چه هدیه‌ای است و نمی‌خواهد البته علت این اقدام طنز صاحبخانه این است که نوروزخوان بیشتر برایش بخواند.
حسن‌نژاد تصریح کرد: نه تنها این آیین کمتر نشده بلکه بیشتر هم شده، بخشی مربوط به نگاه اقتصادی نوروزخوان به این کار بوده که یک ماه کارشان این است.
به گزارش تسنیم، نوروزخوان می‌خواند و شوق بهار را با طنین صدایش همراه با جلوه بومی و محلی، مژده می‌دهد و چشم انتظاران فصل شکوهمند ربیع را خبر از وصل می‌دهند.