شوق دیدار روشندلان در حریم بارگاه نور/ زیارتی با چشم دل- اخبار خراسان رضوی - اخبار استانها تسنیم

به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهدمقدس، مسافرانی از مازندران سرسبز با دل‌های روشن شان برای دیدار با شمس‌الشموس امام مهربانی‌ها، آرام و قرار ندارند؛ پشت به پشت هم آماده ورود به بارگاه منور رضوی هستند.
با چشمانی که ظاهرا «سو» ندارد اما به سوی بارگاه منوری کشیده شده است امام مهربانی‌هایی که آرامش و قرار زائرانش را ضمانت کرده است.
دقایقی با کمک خدام امام مهربانی «زیارت آسان» را پشت سر می گذرانند و در رواق دارالهدایه مهمان برنامه ای می‌شوند که جان و دلشان را به رأفت امام هشتم(ع) گره می زند.
در تمام این لحظات که در کنارشان هستم، به حس زیبایی که روی صورت شان نشسته، به ذکرهایی که لبخندهای دلنشین از لبانشان جاری ساخته و به زیارتی که حلاوتش را با تمام وجود درک کرده‌اند قبطه می‌خورم.
هر چند چشمانشان سویی برای دیدن زیبایی حرم امام رضا(ع) ندارد اما دلشان روشن است و با چشم دل زیبایی های حرم شمس الشموس را لمس می‌کنند و تلالوی نور گنبد طلایی امام رضا(ع) را که بر صورتشان می‌تابد را حس می‌کنند.
یکی از این زائران نابینا به خبرنگار تسنیم می‌گوید: برای نخستین بار است که به زیارت امام رضا(ع) آمده ام و خیلی خوشحالم که روبه روی گنبد حرم امام رضا(ع) ایستاده ام همیشه از زیبایی و حس و حال حرم برایم تعریف کرده اند و هر چند نمی‌توانم ببینم اما فضای حرم و زیبایی های آن را می‌توانم حس کنم مخصوصا وقتی صدای اذان از گلدسته‌های حرم پخش می‌شود و یا نجوای صلوات خاصه را که می‌شنوم حس خوبی دارم.
یکی دیگر از زائران روشن دل ادامه می‌دهد:رو به سوی گنبد حرم امامرضا که ایستاده بودم آرامش خاصی داشتم با اینکه اصلا گنبد حرم مطهر رضوی را ندیدم، آرامش وصف ناپذیری را در حرم مطهر رضوی حس کردم که شاید تا به امروز تصوری از آن نداشتم.
وی می‌گوید:خوشحالم که امام رضا(ع) من را پذیرفت تا به زیارتش بیایم، خانواده و خادمان امام رضا خیلی کمک کردند تا ما بتوانیم یک زیارت واقعی را همانند همه مردم تجربه کنیم.
عاطفه هم نابینا است، هم ناشنوا و توانیاب جسمی و حرکتی که به کمک و همراهی دوستانش در پاسخ می‌گوید: 32 سال دارم و از شهرستان نور آمده ام همه به من کمک کردند تا تجربه زیارت را داشته باشم و با کمک خادمان این زیارت برایم سخت نبود.
وی می‌افزاید:هر چند باید تابع و تسلیم محض پروردگار باشیم اما در این سفر از امام رضا(ع) شفای خودم را خواستم و اینکه عاقبت بخیر بشوم.
صحبت از عاقبت بخیری و شفا که می‌شود لب‌هایی زیر لب آمین را زمزمه می کنند و دستانی برای طلب حاجت به سمت آسمان می رود.
انتهای پیام/282/.