پشتپرده جنگ کثیف آمریکاییها با پروژه مسمومیت دانشآموزان/ چرا کاندیدای پوششی روحانی پشیمان شده است؟
مشرق
|
سیاسی، برگزیده
|
سه شنبه، 16 اسفند 1401 - 20:34
پنج سال پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶، حالا اسحاق جهانگیری از اینکه در آن انتخابات، کاندیدای پوششی برای دفاع از حسن روحانی شده بود، ابراز ندامت کرده است.

خلاصه خبر
روزنامه رسالت با اشاره به سخنان رهبر انقلاب درباره احتمال مسمومیت دانشآموزان نوشته است:
روزنامه شرق نیز به مسئله عارضه در مدارس پرداخته و مینویسد:
روزنامه آرمانملی نیز در یادداشتی به بررسی نقش رسانه در عارضه جدید در مدارس پرداخته و نوشته است:
در هر بحرانی نباید خبرنگاران و روزنامهنگاران را به صرف دادن خبر و گزارش مقصر شناخت.
بنابراین اشتباه نکنیم رسانه دشمن نیست.
البته این قضاوت عجولانه درحالی از سوی این روزنامه اصلاحطلب صورت گرفته است که پرونده برخی خبرنگاران در پروژه استریتبیز در ارتباط با خبرسانی به رسانههای ضد انقلاب هنوز باز است.
عارف به رییسی نامه نوشت
روزنامه سازندگی ارگان خبری حزب کارگزاران در شماره امروز خود نامه عارف به رئیسجمهور را منتشر کرده است.
در بخشهایی از نامه محمدرضا عارف به سیدابراهیم رئیسی، وی با هشدار نسبت به میزان مهاجرت دانشگاهیان، خواستار ملغی شدن تمامی احکام و محدودیتهای صادر شده علیه دانشجویان و اعضای هیات علمی شده است.
پنج سال پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶، حالا اسحاق جهانگیری از اینکه در آن انتخابات، کاندیدای پوششی برای دفاع از حسن روحانی شده بود، ابراز ندامت کرده است.
روزنامه جوان نوشته است:
جهانگیری در گفتگو با مجله آگاهی نو گفته که «یک بار به آقای روحانی گفتم اگر قرار باشد یکی از اشتباهات زندگی سیاسی خودم را بنویسم حتماً شرکت من در انتخابات ۹۶ است.» او مدعی شده که یکی از دلایل رد صلاحیتش در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰، شرکت در انتخابات سال ۹۶ در قالب کاندیدای پوششی و نه کاندیدایی که واقعاً قصد رقابت و رئیسجمهور شدن داشته باشد، بوده است.
جهانگیری دلیل دیگر اشتباه بودن کاندیداتوری پوششیاش در سال ۹۶ را از دست رفتن سرمایههای سیاسیاش میداند: «من از روز بعد انتخابات احساس کردم خیلی از سرمایههایی که پشت سر خودم درست کرده بودم و میدانستم برای کشور مفید است، یکی یکی در حال تضعیف است.»فقط از دست دادن انتخابات سال ۱۴۰۰ و سرمایه سیاسی، باعث ابراز پشیمانی جهانگیری از هزینه کردن خود برای رأی آوردن حسن روحانی نیست.
در ادامه کار دولت هم جهانگیری بیشتر مورد بی اعتنایی روحانی قرار گرفت و طبیعی بود بیشتر از قبل، نسبت به فداکاری انجام داده، حس ندامت داشته باشد.
از سویی عملکرد ضعیف دولت روحانی چنان بود که حامیان معمولی او هم نادم از حمایت بودند، چه رسد به کسی که اعتبار سیاسیاش را پای این کار گذاشت.
روزنامه شرق نیز به مسئله عارضه در مدارس پرداخته و مینویسد:
روزنامه آرمانملی نیز در یادداشتی به بررسی نقش رسانه در عارضه جدید در مدارس پرداخته و نوشته است:
در هر بحرانی نباید خبرنگاران و روزنامهنگاران را به صرف دادن خبر و گزارش مقصر شناخت.
بنابراین اشتباه نکنیم رسانه دشمن نیست.
البته این قضاوت عجولانه درحالی از سوی این روزنامه اصلاحطلب صورت گرفته است که پرونده برخی خبرنگاران در پروژه استریتبیز در ارتباط با خبرسانی به رسانههای ضد انقلاب هنوز باز است.
عارف به رییسی نامه نوشت
روزنامه سازندگی ارگان خبری حزب کارگزاران در شماره امروز خود نامه عارف به رئیسجمهور را منتشر کرده است.
در بخشهایی از نامه محمدرضا عارف به سیدابراهیم رئیسی، وی با هشدار نسبت به میزان مهاجرت دانشگاهیان، خواستار ملغی شدن تمامی احکام و محدودیتهای صادر شده علیه دانشجویان و اعضای هیات علمی شده است.
پنج سال پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶، حالا اسحاق جهانگیری از اینکه در آن انتخابات، کاندیدای پوششی برای دفاع از حسن روحانی شده بود، ابراز ندامت کرده است.
روزنامه جوان نوشته است:
جهانگیری در گفتگو با مجله آگاهی نو گفته که «یک بار به آقای روحانی گفتم اگر قرار باشد یکی از اشتباهات زندگی سیاسی خودم را بنویسم حتماً شرکت من در انتخابات ۹۶ است.» او مدعی شده که یکی از دلایل رد صلاحیتش در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰، شرکت در انتخابات سال ۹۶ در قالب کاندیدای پوششی و نه کاندیدایی که واقعاً قصد رقابت و رئیسجمهور شدن داشته باشد، بوده است.
جهانگیری دلیل دیگر اشتباه بودن کاندیداتوری پوششیاش در سال ۹۶ را از دست رفتن سرمایههای سیاسیاش میداند: «من از روز بعد انتخابات احساس کردم خیلی از سرمایههایی که پشت سر خودم درست کرده بودم و میدانستم برای کشور مفید است، یکی یکی در حال تضعیف است.»فقط از دست دادن انتخابات سال ۱۴۰۰ و سرمایه سیاسی، باعث ابراز پشیمانی جهانگیری از هزینه کردن خود برای رأی آوردن حسن روحانی نیست.
در ادامه کار دولت هم جهانگیری بیشتر مورد بی اعتنایی روحانی قرار گرفت و طبیعی بود بیشتر از قبل، نسبت به فداکاری انجام داده، حس ندامت داشته باشد.
از سویی عملکرد ضعیف دولت روحانی چنان بود که حامیان معمولی او هم نادم از حمایت بودند، چه رسد به کسی که اعتبار سیاسیاش را پای این کار گذاشت.